Chałubińskiego 8

Chałubińskiego 8
Ilustracja
Biurowiec od strony Alej Jerozolimskich
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Chałubińskiego 8

Architekt

Jerzy Skrzypczak, Halina Świergocka-Kaim, Wojciech Grzybowski, Jan Zdanowicz, Jerzy Janczak

Wysokość całkowita

150 m

Wysokość do dachu

140 m

Kondygnacje

46 + 2 podziemne

Rozpoczęcie budowy

1975

Ukończenie budowy

1978

Położenie na mapie Warszawy
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Chałubińskiego 8”
Ziemia52°13′34″N 21°00′15″E/52,226111 21,004167
Strona internetowa

Chałubińskiego 8[1], nazwa skrócona Ch8[2], pierwotna nazwa Intraco II, później Oxford Towerwieżowiec znajdujący się w Warszawie przy ul. Chałubińskiego 8.

Opis

Biurowiec powstał na terenie dawnego Ogrodu Pomologicznego[3] w ramach projektu architektoniczno-urbanistycznego Ściany Zachodniej[4]. Został wzniesiony w latach 1975–1978 przez szwedzką firmę BPA Byggproduktion AB według projektu zespołu architektów: Jerzego Skrzypczaka, Haliny Świergockiej-Kaim, Wojciecha Grzybowskiego, Jana Zdanowicza i Jerzego Janczaka. W momencie oddania do użytku był to najnowocześniejszy i drugi najwyższy – po Pałacu Kultury i Nauki – budynek w Polsce[5]. Był wyposażony m.in. w 12 szybkobieżnych wind[6]. Powstał z przeznaczeniem na biura Banku Handlowego oraz central handlu zagranicznego[6].

Biurowiec Intraco II był drugim budynkiem o tej nazwie wzniesionym w Warszawie w latach 70. XX w. Pierwszy, Intraco I, został zbudowany w latach 1973–1975 również przez firmę BPA Byggproduktion AB przy ul. Stawki 2. W budynku mieściła się m.in. główna siedziba spółki Elektrim, stąd też bywał także nazywany budynkiem Elektrimu.

W latach 1979–1995 na antresoli znajdowała się Galeria Sztuki Współczesnej „INTRACO II” prowadzona przez pierwszą marszand w powojennej Polsce Lucynę Kubicę oraz jej córkę Ewę Bronikowską.

W 2022 roku właściciel budynku wystąpił do Urzędu m.st. Warszawy z wnioskiem o pozwolenie na nadbudowę wieżowca o 7 kondygnacji i przestrzeń techniczną (do wysokości 180 metrów) i budowę w odległości ok. 20 metrów (od strony południowej) drugiej wieży[7].

W kulturze masowej

Przypisy

  1. Kontakt. chalubinskiego8.pl. [dostęp 2019-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-05)].
  2. Budynek. chalubinskiego8.pl. [dostęp 2019-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-05)].
  3. Stanisław Niewiadowski: Warszawa jakiej nie ma. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 182. ISBN 83-06-01615-7.
  4. Tadeusz Przemysław Szafer: Nowa architektura polska. Diariusz lat 1971–1975. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 1979, s. 227, 232–233. ISBN 83-213-2921-7.
  5. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1965-1989. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 26. ISBN 83-908950-7-2.
  6. a b Tadeusz Przemysław Szafer: Nowa architektura polska. Diariusz lat 1976–1980. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1981, s. 194. ISBN 83-213-3065-7.
  7. Michał Wojtczuk. Chcą nadbudować znany wieżowiec. „Gazeta Stołeczna”, s. 1, 14 lipca 2022. 
  8. Grzegorz Sołtysiak: Filmowy przewodnik po Warszawie. Warszawa: Muzeum Powstania Warszawskiego, 2007, s. 206. ISBN 978-83-60142-70-7.
  9. Dariusz Bartoszewicz. Jej warszawskie wysokości. „Gazeta Stołeczna”, s. 5, 20 marca 2015. 

Bibliografia

  • Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1965-1989. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 26. ISBN 83-908950-7-2.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Warszawa outline with districts v4.svg
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
Masovian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.55N
  • S: 50.95 N
  • W: 19.15 E
  • E: 23.25 E
Chałubińskiego 8 w Warszawie 2022.jpg
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Biurowiec Chałubińskiego 8 w Warszawie