Chan (władca)

Chan (tur. khān, skrócona forma od khāqān „władca”, ang. khan)[1] – tytuł władcy państwa (chanatu) w dawnych krajach Azji Środkowej i Europy Wschodniej. Miano to nosili również władcy Bułgarii, począwszy od Asparucha (681–701) aż do Borysa I (852–889). Żona lub córka chana to chanum[2].

Ponadto, w muzułmańskich krajach Azji Środkowej, w Afganistanie i in., jako tytuł podawany po nazwisku oznacza wysokie urodzenie lub jest wyrazem szacunku[3].

Białymi chanami nazywani byli królowie z dynastii Jagiellonów. Podkreślano w ten sposób ich suwerenność i potęgę. Wśród ludów tureckich (turkijskich) kolor biały to symbol niezależności, natomiast czarny – podległości[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Khan definition and meaning | Collins English Dictionary, www.collinsdictionary.com [dostęp 2021-01-09] (ang.).
  2. ↑ Internetowa poradnia językowa Wydawnictwa Naukowego PWN, dostęp z dn. 2.01.2012 r.
  3. ↑ Khan | Definition of Khan by Oxford Dictionary on Lexico.com also meaning of Khan, Lexico Dictionaries | English [dostęp 2021-01-09] (ang.).
  4. ↑ Borawski P., Dubiński A., Tatarzy polscy. Dzieje, obrzędy, legendy, tradycje, Iskry, Warszawa 1986, s. 227.