Chan Hao-ching
_(29235867944).jpg) | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 19 sierpnia 1993 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 175 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra | praworęczna, oburęczny forehand i backhand | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Status profesjonalny | 2010 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery | aktywna | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | Chan Yuan-liang | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 0 ITF | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 1097 (29 kwietnia 2013) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 18 WTA, 2 WTA 125K, 8 ITF | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 5 (27 czerwca 2016) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Australian Open | SF (2020) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Roland Garros | SF (2018) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Wimbledon | F (2017) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| US Open | QF (2015, 2017) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Chan Hao-ching (chiń. trad. 詹皓晴; pinyin Zhān Hàoqíng; ur. 19 sierpnia 1993 w Tajpej) – tenisistka z Chińskiego Tajpej, finalistka Wimbledonu 2017 w grze podwójnej oraz Wimbledonu 2014 i US Open 2017 w grze mieszanej, medalistka igrzysk azjatyckich i uniwersjady.
Kariera tenisowa
Specjalizuje się w grze deblowej. Jest młodszą siostrą tenisistki Latishy Chan i to ona jest najczęściej jej partnerką. Siostry Chan wygrały razem dziesięć turniejów WTA Tour. Wygrywała też turnieje z Kristiną Mladenovic, Tímeą Babos i Anabel Mediną Garrigues. W 2017 roku razem z Monicą Niculescu osiągnęła finał Wimbledonu, w którym lepsze okazały się Jekatierina Makarowa i Jelena Wiesnina.
W sezonie 2014 wystąpiła razem z Maksem Mirnym w zawodach wielkoszlemowych w grze mieszanej na kortach trawiastych Wimbledonu. Mikst awansował do finału rozgrywek, w którym przegrał z Samanthą Stosur i Nenadem Zimonjiciem wynikiem 4:6, 2:6. Do finału rozgrywek gry mieszanej awansowała także w 2017 roku podczas US Open, przegrywając razem z Michaelem Venusem wynikiem 1:6, 6:4, 8–10 z Martiną Hingis i Jamiem Murrayem. Ten sam wynik para powtórzyła w 2019 roku, tym razem ulegając Bethanie Mattek-Sands i Jamiemu Murrayowi 2:6, 3:6.
W zawodach cyklu WTA Tour Tajwanka wygrała osiemnaście turniejów w grze podwójnej z trzydziestu dwóch rozegranych finałów. Triumfowała też w dwóch turniejach deblowym w cyklu WTA 125K series.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Chan Hao-ching nigdy nie startowała w rozgrywkach gry pojedynczej podczas turniejów wielkoszlemowych.
| Sezon | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 |
|---|---|---|---|---|
| Ranking na koniec roku | – | 1195 | 1237 | – |
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | 3R | 1R | QF | 1R | 3R | QF | SF | 1R | A | 0 / 9 | 14 – 9 | |||||||||
| French Open | A | A | A | A | 3R | 2R | 2R | 3R | QF | 3R | SF | 2R | A | 3R | 1R | 0 / 10 | 17 – 10 | |||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 3R | 2R | F | 2R | 3R | NH | QF | QF | 0 / 10 | 17 – 10 | |||||||||
| US Open | A | A | A | A | 1R | 1R | 2R | QF | 2R | QF | 2R | 2R | A | 1R | 3R | 0 / 10 | 12 – 10 | |||||||||
| Ranking na koniec sezonu | 556 | 785 | 479 | 119 | 50 | 26 | 27 | 12 | 12 | 17 | 25 | 15 | 15 | 32 | 0 / 39 | 60 – 39 | ||||||||||
Występy w grze mieszanej
| Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 2R | 1R | 1R | 2R | 2R | 2R | 1R | A | 0 / 8 | 4 – 8 | |||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | QF | 2R | 1R | QF | NH | 1R | 2R | 0 / 8 | 6 – 8 | |||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | F | 1R | 2R | 2R | 3R | 2R | NH | A | 1R | 0 / 8 | 5 – 8 | |||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | QF | 2R | A | 2R | F | 1R | F | NH | 1R | A | 0 / 7 | 12 – 7 | |||||||||
| 0 / 31 | 27 – 31 | |||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA
Gra podwójna 32 (18–14)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 12 lutego 2012 | Pattaya | Twarda |  Chan Yung-jan |  Sania Mirza Anastasija Rodionowa | 6:3, 1:6, 8–10 |
| Finalistka | 2. | 4 marca 2012 | Kuala Lumpur | Twarda |  Rika Fujiwara | Chang Kai-chen Chuang Chia-jung | 5:7, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 5 stycznia 2013 | Shenzhen | Twarda | Chan Yung-jan |  Iryna Buriaczok Walerija Sołowjowa | 6:0, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 2. | 4 maja 2013 | Oeiras | Ceglana |  Kristina Mladenovic |  Darija Jurak Katalin Marosi | 7:6(3), 6:2 |
| Finalistka | 3. | 5 sierpnia 2013 | Carlsbad | Twarda |  Janette Husárová |  Raquel Kops-Jones Abigail Spears | 4:6, 1:6 |
| Finalistka | 4. | 28 września 2013 | Tokio | Twarda | Liezel Huber |  Cara Black Sania Mirza | 6:4, 0:6, 9–11 |
| Finalistka | 5. | 6 kwietnia 2014 | Charleston | Ceglana | Chan Yung-jan |  Anabel Medina Garrigues Jarosława Szwiedowa | 6:7(4), 2:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 20 kwietnia 2014 | Kuala Lumpur | Twarda | Tímea Babos | Chan Yung-jan Zheng Saisai | 6:3, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 4. | 21 czerwca 2014 | Eastbourne | Trawiasta | Chan Yung-jan |  Martina Hingis Flavia Pennetta | 6:3, 5:7, 10–7 |
| Zwyciężczyni | 5. | 15 lutego 2015 | Pattaya | Twarda | Chan Yung-jan | Shūko Aoyama Tamarine Tanasugarn | 2:6, 6:4, 10–3 |
| Zwyciężczyni | 6. | 23 maja 2015 | Norymberga | Ceglana | Anabel Medina Garrigues | Lara Arruabarrena Raluca Olaru | 6:4, 7:6(5) |
| Zwyciężczyni | 7. | 23 sierpnia 2015 | Cincinnati | Twarda | Chan Yung-jan | Casey Dellacqua Jarosława Szwiedowa | 7:5, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 8. | 19 września 2015 | Tokio | Twarda | Chan Yung-jan | Misaki Doi Kurumi Nara | 6:1, 6:2 |
| Finalistka | 6. | 26 września 2015 | Tokio | Twarda | Chan Yung-jan | Garbiñe Muguruza Carla Suárez Navarro | 5:7, 1:6 |
| Finalistka | 7. | 10 października 2015 | Pekin | Twarda | Chan Yung-jan | Martina Hingis Sania Mirza | 7:6(9), 1:6, 8–10 |
| Zwyciężczyni | 9. | 14 lutego 2016 | Kaohsiung | Twarda | Chan Yung-jan | Eri Hozumi Miyu Katō | 6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 10. | 28 lutego 2016 | Doha | Twarda | Chan Yung-jan | Sara Errani Carla Suárez Navarro | 6:3, 6:3 |
| Finalistka | 8. | 25 czerwca 2016 | Eastbourne | Trawiasta | Chan Yung-jan | Darija Jurak Anastasija Rodionowa | 7:5, 6:7(4), 6–10 |
| Zwyciężczyni | 11. | 16 października 2016 | Hongkong | Twarda | Chan Yung-jan |  Naomi Broady Heather Watson | 6:3, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 12. | 5 lutego 2017 | Tajpej | Twarda (hala) | Chan Yung-jan |  Lucie Hradecká Kateřina Siniaková | 6:4, 6:2 |
| Finalistka | 9. | 27 maja 2017 | Strasburg | Ceglana | Chan Yung-jan | Ashleigh Barty Casey Dellacqua | 4:6, 2:6 |
| Finalistka | 10. | 25 czerwca 2017 | Birmingham | Trawiasta | Zhang Shuai | Ashleigh Barty Casey Dellacqua | 1:6, 6:2, 8–10 |
| Finalistka | 11. | 15 lipca 2017 | Wimbledon | Trawiasta | Monica Niculescu | Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina | 0:6, 0:6 |
| Zwyciężczyni | 13. | 15 października 2017 | Hongkong | Twarda | Chan Yung-jan | Lu Jiajing Wang Qiang | 6:1, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 14. | 24 lutego 2018 | Dubaj | Twarda | Yang Zhaoxuan | Hsieh Su-wei Peng Shuai | 4:6, 6:2, 10–6 |
| Finalistka | 12. | 5 stycznia 2019 | Brisbane | Twarda | Latisha Chan | Nicole Melichar Květa Peschke | 1:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 15. | 12 stycznia 2019 | Hobart | Twarda | Latisha Chan |  Kirsten Flipkens Johanna Larsson | 6:3, 3:6, 10–6 |
| Zwyciężczyni | 16. | 16 lutego 2019 | Doha | Twarda | Latisha Chan |  Anna-Lena Grönefeld Demi Schuurs | 6:1, 3:6, 10–6 |
| Zwyciężczyni | 17. | 29 czerwca 2019 | Eastbourne | Trawiasta | Latisha Chan | Kirsten Flipkens Bethanie Mattek-Sands | 2:6, 6:3, 10–6 |
| Zwyciężczyni | 18. | 21 września 2019 | Osaka | Twarda | Latisha Chan | Hsieh Su-wei Hsieh Yu-chieh | 7:5, 7:5 |
| Finalistka | 13. | 7 lutego 2021 | Melbourne | Twarda | Latisha Chan | Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková | 3:6, 6:7(4) |
| Finalistka | 14. | 7 sierpnia 2022 | San Jose | Twarda | Shūko Aoyama | Xu Yifan Yang Zhaoxuan | 5:7, 0:6 |
Gra mieszana 3 (0–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 6 lipca 2014 | Wimbledon | Trawiasta |  Maks Mirny | Samantha Stosur Nenad Zimonjić | 4:6, 2:6 |
| Finalistka | 2. | 9 września 2017 | US Open | Twarda |  Michael Venus | Martina Hingis Jamie Murray | 1:6, 6:4, 8–10 |
| Finalistka | 3. | 6 września 2019 | US Open | Twarda | Michael Venus | Bethanie Mattek-Sands Jamie Murray | 2:6, 3:6 |
Finały turniejów WTA 125K series
Gra podwójna 2 (2–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 4 listopada 2012 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Kristina Mladenovic | Chang Kai-chen Wolha Hawarcowa | 5:7, 6:2, 10–8 |
| Zwyciężczyni | 2. | 9 listopada 2014 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Chan Yung-jan | Chang Kai-chen Chuang Chia-jung | 6:4, 6:3 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze podwójnej
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2015 | Półfinał | Chan Yung-jan | Martina Hingis Sania Mirza | 4:6, 2:6 |
| 2016 | Ćwierćfinał | Chan Yung-jan | Martina Hingis Sania Mirza | 6:7(10), 5:7 |
| 2019 | Faza grupowa | Latisha Chan | Tímea Babos Kristina Mladenovic Elise Mertens Aryna Sabalenka Anna-Lena Grönefeld Demi Schuurs | 2:6, 7:5, 6–10 6:7(5), 4:6 2:6, 4:6 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra podwójna
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Chińskie Tajpej | |||
| I runda | Chan Yung-jan [3] | Rumunia: Irina-Camelia Begu / Monica Niculescu | 5:7, 6:4, 6:3 |
| II runda | Wielka Brytania: Johanna Konta / Heather Watson | 3:6, 6:0, 6:4 | |
| Ćwierćfinał | Szwajcaria: Timea Bacsinszky / Martina Hingis [5] | 3:6, 0:6 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Chińskie Tajpej | |||
| I runda | Latisha Chan [5] | Rumunia: Monica Niculescu / Raluca Olaru | 5:7, 6:1, 6–10 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2020-10-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2020-10-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2020-10-21] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of Chinese Taipei for Universiade.svg
Autor: 阿貴, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Chinese Taipei for Universiades
Autor: 阿貴, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Chinese Taipei for Universiades
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
.svg)
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Spain.svg
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
.svg)
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.