Changjiang Zhongxiayou Pingyuan

Changjiang Zhongxiayou Pingyuan[1] (Równina Środkowego i Dolnego Jangcy[2], Nizina Środkowego i Dolnego Jangcy, Nizina Jangcy; chiń. upr. 长江中下游平原; chiń. trad. 長江中下游平原; pinyin Chángjiāng Zhòngxiàyóu Píngyuán) – zespół równin aluwialnych we wschodnich Chinach, wzdłuż rzeki Jangcy i jej głównych dopływów. Rozciąga się od terenów na wschód od miasta Yichang w prowincji Hubei aż do delty Jangcy i zajmuje powierzchnię około 200 tys. km²[3], obejmując terytoria prowincji Hubei, Hunan, Jiangxi, Anhui i Jiangsu. Zbudowane głównie z osadów aluwialnych naniesionych przez Jangcy i jej dopływy równinne obszary w dużej mierze nie wznoszą się na wysokość powyżej 50 m n.p.m. Liczne rzeki, kanały i jeziora (m.in. Dongting Hu, Poyang Hu, czy Tai Hu) tworzą gęstą sieć śródlądowych dróg wodnych. W regionie uprawia się ryż, bawełnę, pszenicę, rzepak, morwę, bambus, konopie i hoduje się ryby słodkowodne. Do głównych ośrodków miejskich zaliczają się: Szanghaj, Nankin, Hangzhou i Wuhan[4].

Przypisy

  1. ↑ Maciej Zych (red.), Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 9. Azja Wschodnia, Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006, s. 37, ISBN 83-239-9736-5 [dostęp 2021-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-31].
  2. ↑ Leszek Glinka, Irmina Laudyn (red.), Świat. Atlas geograficzny z częścią encyklopedyczną, Warszawa–Wrocław: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera, 1995, s. 189, ISBN 83-7000-341-9.
  3. ↑ 长江中下游平原. 中国科学院地理科学与资源研究所, 2007-04-24. [dostęp 2012-11-26]. (chiń.).
  4. ↑ Yangtze Plain, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2012-11-26] (ang.).