Charb

Stéphane Charbonnier

Charb

(c) Coyau / Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0 Charb, 2 listopada 2011
Data i miejsce urodzenia	21 sierpnia 1967 Conflans-Sainte-Honorine
Data i miejsce śmierci	7 stycznia 2015 Paryż
Zawód, zajęcie	rysownik prasowy, dziennikarz

Charb, właśc. Stéphane Charbonnier (ur. 21 sierpnia 1967 w Conflans-Sainte-Honorine^[1], zm. 7 stycznia 2015 w Paryżu) – francuski rysownik i dziennikarz satyryczny.

Pracował dla tygodnika satyrycznego „Charlie Hebdo” od 1992 roku^[2]. Jego rysunki pojawiały się w przeróżnych gazetach, wydał także wiele komiksów^[2]. W 2009 roku, po odejściu Filipa Vala, został dyrektorem wydawniczym „Charlie Hebdo”^[3]. Zginął w ataku terrorystycznym na redakcję tygodnika^[3].

Życiorys

Młodość i wykształcenie

Urodził się w Conflans-Sainte-Honorine. Jego ojciec jest pocztowcem, a matka sekretarką^[1]. Już będąc dzieckiem, publikował własne rysunki w szkolnej gazetce swojego gimnazjum Louvrais w Pontoise. W 1987 zdał maturę w liceum Camille Pissarro^[4]. Zaliczył staż w lokalnej „La Gazette du Val-d’Oise” i rozpoczął współpracę z lokalnym miesięcznikiem „Les Nouvelles du Val-d’Oise”. Rozpoczął też naukę w dwuletniej szkole reklamy, ale porzucił ją, by całkowicie poświęcić się rysowaniu^[5][6]. Ilustrował też fanzin „Canicule” oraz dorabiał chwytając się innych prac^[5].

Kariera rysownika

Charb w Strasburgu (2009)

W 1991 roku rozpoczął współpracę z tygodnikiem satyrycznym „La Grosse Bertha”, założonym przez Jeana Cyrille’a Godefroy w czasach wojny w Zatoce. W następnym roku odszedł wraz z Valem i Cabu, by założyć „Charlie Hebdo”. Stworzył tam własną rubrykę zatytułowaną Charb nie lubi ludzi^[6]. Rysunki Charba publikowało również wiele innych gazet, między innymi „L’Écho des savanes”, „Télérama”, „Mon Quotidien” i „L’Humanité”^[7]. Prowadził rubrykę Fatwa ajatollaha Charba w miesięczniku „Fluide glacial”^[8]. Od 2007 roku został rysownikiem karykatur do programu Przeszkadzasz wszystkim spać (fr. T’empêches tout le monde de dormir) Marca Oliviera Fogiela w telewizji M6, aż do zakończenia emisji w czerwcu 2008 roku^[9]. Charb był również jednym z karykaturzystów zaproszonych do wykonania humorystycznych ilustracji edycji Le Petit Larousse z 2011 roku, wydanej w 2010^[10].

Wydał wiele albumów przedstawiających jego bohaterów: Marcela Keufa oraz Maurice’a i Patapona^[5].

Dyrektor wydawniczy „Charlie Hebdo”

W 2009 roku Charb został dyrektorem wydawniczym „Charlie Hebdo”, na miejsce Philippe’a Vala. Utrzymywał cotygodniowy cykl edycji^[6]. Żył pod ochroną policji. Kiedy w 2012 roku, po publikacji karykatury Mahometa, otrzymał śmiertelne pogróżki, zadeklarował: „To na pewno zabrzmi trochę pompatycznie, ale wolę umrzeć stojąc, niż żyć na kolanach”^[11]. W 2013 roku internetowa gazeta „Inspire”, publikowana przez Al-Ka’idę Półwyspu Arabskiego, zamieściła jego nazwisko na liście osób poszukiwanych za „zbrodnie przeciwko islamowi”^[12]. Charb jest jedną z ofiar zamachu na siedzibę „Charlie Hebdo”.

Styl

Jego rysunki charakteryzują się zjadliwą, czasami odbieraną jako niesmaczna, satyrą.

Zatrudniłbym pana, ale nie podoba mi się kolor... yyy... pańskiego krawata.
Plakat wykonany dla MRAP^[13] (2000)

Przypisy