Charles-Marie Widor

Charles-Marie Widor

Charles-Marie Widor
Imię i nazwisko	Charles-Marie Jean Albert Widor
Data i miejsce urodzenia	21 lutego 1844 Lyon, Francja
Data i miejsce śmierci	12 marca 1937 Paryż, Francja
Instrumenty	organy
Zawód	organista, kompozytor, pedagog
Współpracownicy
Louis Vierne
Odznaczenia

Charles-Marie Jean Albert Widor (ur. 21 lutego 1844 w Lyonie, zm. 12 marca 1937 w Paryżu) – francuski organista, kompozytor i nauczyciel akademicki.

Życiorys

Studiował u François-Josepha Fétisa i Jacquesa-Nicolasa Lemmensa w Brukseli. Był organistą w kościele Saint-François w Lyonie (od 1860). W latach 1869–1933 był organistą kościoła św. Sulpicjusza w Paryżu (mimo tak długiego stażu nigdy nie został oficjalnie mianowany organistą tytularnym). W swej twórczości, podobnie jak Alexandre Guilmant, Louis Vierne i Henri Mulet kontynuował zapoczątkowany przez Césara Francka symfonizm organowy. Od 1890 do 1911 był profesorem gry organowej i kompozycji w konserwatorium w Paryżu. Do jego uczniów należeli m.in. Louis Vierne, Albert Schweitzer i Marcel Dupré. Odznaczony Orderem Legii Honorowej w stopniu Wielkiego Oficera (1933)^[1].

Wśród kompozycji Charles’a-Marie Widora wyróżniają się kompozycje organowe, w tym 10 symfonii, m.in. Symfonia gotycka op. 70 (1895) i Symfonia romańska op. 73 (1900).

Przypisy

Bibliografia

• Wielka Encyklopedia Powszechna PWN
• Giuseppe Clericetti, «Il Fondo Widor della Biblioteca di Villa Medici» in Studiolo VIII (2010), Académie de France à Rome, pp. 295–307
• Giuseppe Clericetti, Charles-Marie Widor. La Francia organistica tra Otto e Novecento, Zecchini, Varese 2010
• Charles-Marie Widor, allmusic.com [dostęp 2013-09-13]  (ang.).

Linki zewnętrzne

• Nuty w International Music Score Library Project
• Charles-Marie Widor – nuty w bibliotece Polona