Charles-Paris d’Orléans-Longueville

Charles-Paris d'Orléans, 1660

Charles-Paris d'Orléans-Longueville (ur. 29 stycznia 1649, zm. 12 czerwca 1672 w bitwie pod Tolhuis) – diuk Longueville, książę Châtellaillon, Neufchâtel i Valangin, diuk Estouteville, hrabia Saint-Pôl, par Francji.

Był najmłodszym dzieckiem Anny Ginewry, jedynej córki Henryka II, księcia Kondeusza. Jego ojcem naturalnym był prawdopodobnie jej kochanek, pisarz François de La Rochefoucauld. Mimo to został on uznany przez męża Anne Geneviève, Henryka II Orleańskiego-Longueville.

W czasie walki stronnictw w Rzeczypospolitej po wyborze Michała Korybuta Wiśniowieckiego, był kandydatem do polskiej korony profrancuskiego obozu magnatów, zwanego malkontentami (w tym Jana Sobieskiego). W 1670 snuto plany detronizacji Michała i ożenienia jego żony Eleonory Habsburżanki z Charlesem-Paris. W czerwcu 1672 malkontenci gotowi byli zdetronizować Michała i przyjąć elekta z Francji, ale śmierć kandydata pokrzyżowała te plany.

Bibliografia

• Adam Przyboś, Michał Tomasz Korybut Wiśniowiecki, w: Polski Słownik Biograficzny, t. XX, 1975, s. 605-609.
• Charles-Paris d'Orléans-Longueville (v. 1649 - v. 1672). roi-france.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-12)].
• Henri d'Orléans-Longueville (v. 1595 - v. 1663)
• Anne Geneviève de Bourbon-Condé (v. 1619 - v. 1679). roi-france.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-05)].