Charles Cornwallis (1. markiz Cornwallis)

Charles Cornwallis
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1738
Londyn

Data i miejsce śmierci

5 października 1805
Ghazipur

Lord namiestnik Irlandii
Okres

od 14 czerwca 1798
do 27 kwietnia 1801

Poprzednik

lord Camden

Następca

lord Hardwicke

podpis
Odznaczenia
Order Podwiązki (Wielka Brytania)
Charles Cornwallis, 1. markiz Cornwallis

Charles Cornwallis (ur. 31 grudnia 1738 w Grosvenor Square, Londyn, Anglia, zm. 5 października 1805 w Ghazipur, Indie Brytyjskie) – brytyjski polityk, gubernator Indii w latach 1782–1782, 1786–1794 i w 1805 roku.

Życiorys

Pochodził z jednego z najbardziej szacownych brytyjskich rodów szlacheckich. Był synem Charlesa Cornwallisa, 1. hrabiego Cornwallis, i Elizabeth Townshend, córki 2. wicehrabiego Townshend. Od 1753 r. nosił tytuł grzecznościowy „wicehrabiego Brome”. Studiował w Clare College na Uniwersytecie Cambridge. Rozpoczął studia w akademii wojskowej w Turynie, które jednak rzucił, by wziąć udział w wojnie siedmioletniej. W 1760 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Eye. Po śmierci ojca odziedziczył tytuł 2. hrabiego Cornwallis i zasiadł w Izbie Lordów.

W 1776 r. wypłynął do Ameryki, by walczyć przeciwko wojskom Waszyngtona. Wziął udział w kilku ważnych bitwach tej wojny. Był zastępcą kolejnych głównodowodzących. W 1777 r. zdobył Filadelfię, w 1780 r. Charleston, 16 sierpnia 1780 rozbił armię gen. Gatesa w bitwie pod Camden, ale 19 października 1781 r. pod Yorktown poddał się Waszyngtonowi, kończąc tym samym brytyjską dominację nad koloniami. Jedną z przyczyn klęski była nieufność, jaką darzyli siebie nawzajem Cornwalis i głównodowodzący sił brytyjskich w Ameryce Henry Clinton.

Po wojnie wrócił do Wielkiej Brytanii. W 1782 r. zaoferowano mu objęcie stanowiska gubernatora generalnego Indii. Wskutek sprzeciwu części polityków nie rozpoczął sprawowania urzędu i w 1783 r. formalnie zrezygnował z tej funkcji. W tym samym roku został konstablem Londynu. W roku 1786 ponownie został gubernatorem Indii. Zreformował tamtejszą administrację i zdusił powstanie Tipu Sultana. W 1786 r. otrzymał Order Podwiązki, a w 1792 r. został 1. markizem Cornwallis.

W 1794 r. powrócił do Wielkiej Brytanii. W latach 1795–1801 był generałem artylerii. 11 lutego 1797 r. został lordem namiestnikiem Irlandii i dowódcą sił zbrojnych w tym kraju. Zdławił tam rebelię. Brał udział w tworzeniu aktu unii, który zjednoczył parlamenty Wielkiej Brytanii i Irlandii.

Był jednym z autorów Traktatu z Amiens, który tymczasowo zakończył wojnę z Francją. W 1805 r. ponownie został gubernatorem Indii. Zmarł trzy miesiące po objęciu stanowiska. Tytuły parowskie odziedziczył jego najstarszy syn, Charles.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie