Charles Dubost

Charles Dubost
Państwo działania

 Francja

Data i miejsce urodzenia

1 października 1914
Saint-Gaultier (Indochiny)

Data i miejsce śmierci

11 stycznia 1991
Paryż

profesor
Specjalność: chirurgia, kardiochirurgia
chirurg, kardiochirurg, nauczyciel akademicki
Broussais Hospital w Paryżu

Charles Dubost (ur. 1 października 1914, zm. 11 stycznia 1991) – francuski chirurg i kardiochirurg. Był pionierem w kardiochirurgii i chirurgii naczyniowej[1].

Życiorys

Urodził się w rodzinie farmaceutów. Studia medyczne ukończył na Wydziale Lekarskim w Paryżu. Rozpoczął staż na chirurgii ogólnej. Był stażystą, gdy wybuchła II wojna światowa i po zmobilizowaniu służył jako porucznik-lekarz. Pojmany do niewoli, uciekł i dołączył do ruchu oporu[2].

Po wojnie Dubost wznowił staż w pod kierunkiem François de Gaudart d'Allaines, znanego ówczesnego chirurga, którego został asystentem[3].

W 1946 Dubost został asystentem-chirurgiem w paryskich szpitalach. Oddział chirurgii ogólnej w Broussais Hospital, kierowany przez Henri Mondora, zyskał wówczas sławę dzięki pracy Dubosta na polu chirurgii przewodu pokarmowego[3].

W 1947 roku de Gaudart d'Allaines zaprosił Alfreda Blalocka i Henry'ego Bahnsona do Paryża, aby pokazali swój sposób leczenia „błękitnych dzieci" (Blue baby syndrome). Dubost był pod wrażeniem talentu tych chirurgów z Baltimore. Postanowił zmienić specjalizację i poświęcić się kardiochirurgii, przy wsparciu Gaudart d'Allaines. Ten ostatni zarezerwował dla niego kilka łóżek w jego oddziale do leczenia „dzieci niebieskich".

W marcu 1951 Dubost był „pierwszym na świecie chirurgiem, który z powodzeniem operował tętniaka aorty brzusznej” u 50-letniego mężczyzny z lewego nacięciem piersiowo-brzusznego i 15 cm homograftem pobranym od 20-letniej kobiety, która zmarła 3 tygodnie wcześniej. Operacja ta wstrząsnęła światem chirurgii i zainspirowała kilku chirurgów w Europie i Stanach Zjednoczonych[4][5][6].

W 1954 Dubost zaprojektował i zastosował mechaniczny rozszerzacz z dwoma równoległymi ruchomymi ramionami, który można było wprowadzić przez uszko do lewego przedsionka i następnie w zwężone ujście zastawki mitralnej i je poszerzyć[7].

W 1955 został profesorem chirurgii. W tym samym roku wprowadził innowacje w chirurgii serca, używając płuco-serca do operacyjnego zamknięcia ubytku w przegrodzie międzykomorowej na otwartym sercu. W 1959 jako pierwszy z powodzeiem podjął próbę oczyszczenia ujścia tętnic wieńcowych ze złogów wapniowych[3].

W 1963 został następcą de Gaudart d'Allaines w Broussais.

W 1968, po raz pierwszy w Europie, przeprowadził z powodzeniem przeszczep serca (pacjent przeżył 523 dni)[3][8].

Został wybrany do Francuskiej Akademii Nauk w 1975 (sekcja medycyny i chirurgii) i 1976 (sekcja biologii człowieka i nauk medycznych)[6].

Dubost przeszedł na emeryturę w 1982. Zmarł w 1991 w wieku 76 lat w Paryżu.

Nagrody i wyróżnienia

Przypisy

  1. ↑ DECES DU PROFESSEUR DUBOST Charles Dubost l'un des pionniers mondiaux de la chirurgie du coeur et. www.humanite.fr. [dostęp 2022-07-24].
  2. ↑ La mort du professeur Charles Dubost La chirurgie à coeur ouvert. archive.wikiwix.com. [dostęp 2022-07-24].
  3. ↑ a b c d Steven G. Friedman. The 50th anniversary of abdominal aortic reconstruction. Journal of Vascular Surgery, 2001, 33, 4, pp- 895-898. archive.wikiwix.com. [dostęp 2022-07-24].
  4. ↑ C. Dubost: Resection of an aneurysm of the abdominal aorta. Arch Surg, 64 (1952), pp. 405-408
  5. ↑ C. Dubost: First successful resection of an aneurysm of the abdominal aorta with restoration of the continuity by a human arterial graft. World J Surg, 6 (1982), pp. 256-257
  6. ↑ a b c d Harold Ellis: A history of surgery. London, 2001, s. 233-235, |https://books.google.de/books?id=OsZWFyUYtDQC&dq=Charles+Dubost&pg=PA234&redir_esc=y#v=onepage&q=Charles%20Dubost&f=false ISBN 1-84110-181-8
  7. ↑ Harris Shumacker – The Evolution of Cardiac Surgery. Indiana University Press, 1992, s. 112, https://books.google.com/books?id=xtEIeqY8dn8C&dq=Charles+Dubost&pg=PA112 ISBN 978-0253352217
  8. ↑ The First Twenty-Five Heart Transplantations. www.jcvaonline.com. [dostęp 2022-07-24].
  9. ↑ https://www.cdnmedhall.org/specialization/heart-and-stroke?page=1. | data dostępu 0202.12.13, język ang.

Media użyte na tej stronie