Charles Henry Darling

Charles Henry Darling

Drzeworyt z 1863
Data i miejsce urodzenia	19 lutego 1809 Annapolis Royal
Data i miejsce śmierci	25 stycznia 1870 Cheltenham
Gubernator Wiktorii
Okres	od 1863 do 1866
Poprzednik	Henry Barkly
Następca	lord Canterbury
Gubernator Nowej Fundlandii
Okres	od 1855 do 1857
Poprzednik	Ker Baillie-Hamilton
Następca	Alexander Bannerman
Odznaczenia

Charles Henry Darling (ur. 19 lutego 1809 w Annapolis Royal, zm. 25 stycznia 1870 w Cheltenham) – brytyjski żołnierz i administrator kolonialny, w latach 1847-1866 pełnił szereg stanowisk gubernatorskich w koloniach w Ameryce Północnej, Afryce i Australii.

Życiorys

Pochodzenie i młodość

Pochodził z rodziny o bogatej tradycji służby kolonialnej, sam zresztą urodził się w Nowej Szkocji. Jego ojcem był generał Henry Darling, późniejszy gubernator Tobago, a stryjem Ralph Darling, gubernator Nowej Południowej Walii. Ukończył studia oficerskie w Royal Military College, po czym służył na Barbadosie i Jamajce.

Administrator kolonialny

W 1847 przeszedł do cywilnej służby kolonialnej i został zwierzchnikiem brytyjskiej administracji na Saint Lucia, w randze gubernatora-porucznika (wicegubernatora). W latach 1851-1855 przebywał w Kolonii Przylądowej, gdzie był zastępcą gubernatora. W 1855 powrócił do Ameryki Północnej, aby objąć urząd gubernatora Nowej Fundlandii. Tam popadł w poważny konflikt z rządem autonomicznym, ponieważ, wypełniając instrukcje wydane mu przez przełożonych w Londynie, nalegał na udzielenie francuskim rybakom szerszych praw do prowadzenia połowów na wodach Nowej Fundlandii,czemu stanowczo sprzeciwiały się miejscowe elity. Ostatecznie musiał opuścić stanowisko przed końcem kadencji, w 1857 roku. Został wówczas przeniesiony na urząd gubernatora Jamajki.

W 1863 został gubernatorem Wiktorii, wówczas najszybciej rozwijającej się z kolonii australijskich. Stanowisko to, znane w środowisku brytyjskiej administracji kolonialnej jako prestiżowe i wyjątkowo dobrze płatne, miało stanowić ukoronowanie jego kariery. Szybko jednak przestał spełniać pokładane w nim nadzieje Ministerstwa Kolonii, ponieważ zamiast być bezstronnym arbitrem na lokalnej scenie politycznej, co było podstawowym zadaniem gubernatorów kolonii cieszących się już autonomią, zawarł bliski sojusz z częścią miejscowych polityków i zaczął otwarcie sprzyjać siłom postępowym, dyskryminując środowiska konserwatywne (których poglądy były bliższe władzom w Londynie). W efekcie w 1866 został odwołany ze stanowiska i odesłany na urzędniczą emeryturę, co spotkało się z niezadowoleniem większości mieszkańców Wiktorii.

Śmierć

Po powrocie do Anglii szybko podupadał na zdrowiu. Zmarł w styczniu 1870 roku w wieku 60 lat. Na wieść o jego śmierci Parlament Wiktorii przyjął specjalną ustawę, ustanawiającą dożywotnią rentę z budżetu kolonii dla wdowy po nim oraz stypendium mające sfinansować naukę jego dzieci.

Odznaczenia

W 1862 otrzymał Order Łaźni klasy Rycerz Komandor, co uprawniało go do dopisywania przed nazwiskiem tytułu Sir.

Bibliografia

• F.K. Crowley: Darling, Sir Charles Henry (1809–1870). [w:] Australian Dictionary of Biography, Vol. 4 [on-line]. Australian National University, 1972. [dostęp 2014-01-25]. (ang.).