Charles Joseph Mercy-d’Argenteau

Charles Joseph Mercy-d’Argenteau
ilustracja
pułkownik huzarów
Data i miejsce urodzenia17 marca 1787
Liège
Data i miejsce śmierci16 listopada 1879
Liège
Przebieg służby
Lata służby1807–1814
Siły zbrojneGrande Armée
Główne wojny i bitwyWojny napoleońskie, Hanau
Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Charles Joseph Mercy-d’Argenteau
Data i miejsce urodzenia17 marca 1787
Liège
Data śmierci16 listopada 1879
Nuncjusz apostolski w Bawarii
Okres sprawowania1826–1837
Wyznaniekatolicyzm
Kościółrzymskokatolicki
Nominacja biskupia2 października 1826
Sakra biskupia8 października 1826
Odznaczenia
Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji8 października 1826
MiejscowośćRzym
Konsekratorkard. Giulio Maria della Somaglia
WspółkonsekratorzyLorenzo Girolamo Mattei,
Antonio Luigi Piatti

Charles Joseph Mercy-d’Argenteau (ur. 17 marca 1787 w Liège, zm. 16 listopada 1879) – belgijski oficer, duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup tytularny, dyplomata papieski.

Biografia

Wojskowy

Urodził się w rodzinie arystokratycznej. W 1807 wstąpił do armii napoleońskiej i wziął z nią udział w kampaniach w Portugalii, Hiszpanii, Rosji i Niemczech. 21 listopada 1813 odznaczony krzyżem kawalerskim Legii Honorowej za zasługi podczas bitwy pod Hanau. Służbę u boku Napoleona zakończył w 1814 w randze pułkownika huzarów.

Następnie był współpracownikiem króla Niderlandów Wilhelma I. Miał zawrzeć związek małżeński z Cécile de La Tour du Pin (1800–1817), jednak w przeddzień ślubu narzeczona nagle zmarła. Mercy-d’Argenteau przeszedł wówczas nawrócenie i postanowił zostać kapłanem[1].

Duchowny

10 sierpnia 1825, w wieku 38 lat, otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem diecezji Liège. Jeszcze w 1824 otrzymał od papieża Leona XII kilka funkcji honorowych.

2 października 1826 papież Leon XII mianował go arcybiskupem in partibus infidelium tyryjskim oraz dzień później nuncjuszem apostolskim w Bawarii. 8 października 1826 w Rzymie przyjął sakrę biskupią z rąk sekretarza stanu kard. Giulio Marii della Somaglii. Współkonsekratorami byli łaciński patriarcha Antiochii Lorenzo Girolamo Mattei oraz arcybiskup in partibus infidelium trapezyjski Antonio Luigi Piatti.

Opuścił Rzym 15 lutego 1827. Urząd nuncjusza apostolskiego w Bawarii pełnił do 27 kwietnia 1837. Następnie udał się na emeryturę, którą spędził u rodziny w Liège. Był dziekanem kapituły katedralnej w Liège. Napoleon III Bonaparte mianował go wielkim oficerem Legii Honorowej.

Przypisy

  1. Aymar de Liederkerke-Beaufort, „Préface”; Marquise de La Tour du Pin, Journal d’une femme de cinquante ans, tom I, 1920, s. xxiii–xxviii.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Charles-Joseph-Benoît d’Argenteau (Detail).jpg
Erzbischof Charles-Joseph-Benoît d’Argenteau, Nuntius in München, Lithografie von Franz Seraph Hanfstaengl