Charles Kowal

Charles Thomas Kowal
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1940
Buffalo, Stany Zjednoczone

Data i miejsce śmierci

28 listopada 2011
Cinebar, Stany Zjednoczone

Zawód, zajęcie

astronom

Odkryte planetoidy: 22
(1876) Napolitania31 stycznia 1970
(1939) Loretta17 października 1974
(1981) Midas6 marca 1973
(2060) Chiron18 października 1977
(2063) Bacchus24 kwietnia 1977
(2102) Tantalus27 grudnia 1975
(2134) Dennispalm24 grudnia 1976
(2241) Alcathous22 listopada 1979
(2340) Hathor22 października 1976
(2594) Acamas4 października 1978
(2629) Rudra13 września 1980
(3163) Randi28 sierpnia 1981
(3924) Birch[i]11 lutego 1977
(4312) Knacke[ii]29 listopada 1978
(4596) 1981 QB28 sierpnia 1981
(4688) 1980 WF29 listopada 1980
(5660) 1974 MA26 czerwca 1974
(24617) 1978 WU[ii]29 listopada 1978
(73669) 1981 WL225 listopada 1981
(99953) 1978 ND7 lipca 1978
(178284) 1978 WB1[ii]29 listopada 1978
(306375) 1980 RG113 września 1980
  1. ↑ Wspólnie z Edwardem Bowellem.
  2. ↑ a b c Wspólnie z Schelte Busem.

Charles Thomas Kowal (ur. 8 listopada 1940 w Buffalo, zm. 28 listopada 2011 w Cinebar[1]) – amerykański astronom.

Życiorys

Był zdolnym astronomem amatorem, który po ukończeniu studiów w Uniwersytet Południowej Kalifornii w 1961 roku dostał pracę na Wydziale Astronomii California Institute of Technology. Korzystał ze zdjęć z Obserwatorium Palomar.

Odkrywca dwóch księżyców Jowisza: Ledy (1974) i Temisto (1975), które później zagubiono i odkryto ponownie w 2000 roku. W 1977 podczas poszukiwań hipotetycznej planety X odkrył pierwszego centaura – planetoidę (2060) Chiron. W sumie w latach 1970–1981 odkrył 22 planetoidy[2], w tym cztery wspólnie z innymi astronomami. Na liście jego odkryć są także komety: 99P/Kowal, 104P/Kowal, 134P/Kowal-Vávrová, 143P/Kowal-Mrkos i 158P/Kowal-LINEAR. Prowadził również obserwacje gwiazd supernowych w innych galaktykach, odkrywając 83 takie obiekty[3].

Odkrył, że w latach 1612–1613 Galileusz obserwował Neptuna, jednak uznał go za słabą gwiazdę[1][4].

W 1979 został uhonorowany Medalem Jamesa Craiga Watsona.

Przypisy

  1. ↑ a b Local Obituaries: Charles T. Kowal, discovered 2 of Jupiter’s moons. [w:] BuffaloNews.com [on-line]. 2011-12-03. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-23)]. (ang.).
  2. ↑ Minor Planet Discoverers. [w:] Minor Planet Center [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2016-06-22. [dostęp 2016-08-13]. (ang.).
  3. ↑ List of Supernovae. [w:] Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. [dostęp 2022-08-25]. (ang.).
  4. ↑ DIO Awards. [w:] DIO The International Journal of Scientific History [on-line]. [dostęp 2016-02-25]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Laureaci Medalu Jamesa Craiga Watsona
XIX wiek
XX wiek
XXI wiek

James-craig-watson-medal-front.png

Media użyte na tej stronie

James-craig-watson-medal-front.png
Front of the James Craig Watson Medal awarded by the National Academy of Sciences (USA)