Charles Lloyd

Charles Lloyd
Ilustracja
Charles Lloyd, 2006 (fot. Luke Wroblewski)
Data i miejsce urodzenia15 marca 1938
Stany Zjednoczone, Memphis w stanie Tennessee
Instrumentysaksofon tenorowy, saksofon altowy, flet
Gatunkijazz
Zawódmuzyk
Aktywnośćod 1961
WydawnictwoAtlantic, ECM
Strona internetowa

Charles Lloyd (ur. 15 marca 1938 w Memphis, stan Tennessee[1]) – amerykański muzyk jazzowy. Najczęściej gra na saksofonie tenorowym i flecie, dodatkowo na saksofonie altowym i innych instrumentach.

Życiorys

Lloyd urodził i wychowywał się w Memphis, mieście o bogatym życiu muzycznym. Naukę gry na saksofonie rozpoczął w wieku 9 lat. Jednym z jego najbliższych przyjaciół był trębacz Booker Little. Lloyd był sidemanem w grupach bluesowych takich artystów jak B.B. King, Howlin' Wolf, Bobby Blue Bland i inni.

W 1956 Lloyd przeniósł się do Los Angeles i studiował na Uniwersytecie Południowej Kalifornii. W tym czasie występował w big bandzie Geralda Wilsona. Od 1960 do 1963 Lloyd grał w zespole perkusisty Chico Hamiltona i został jego muzycznym dyrektorem. Zespół ten początkowo wykonywał muzykę określaną jako "chamber jazz", jednak dzięki kompozycjom Lloyda rozpoczął grać muzykę w stylu post-bop. Głównym partnerem muzycznym Lloyda był w tej grupie gitarzysta Gábor Szabó. W 1964 Lloyd opuścił zespół Hamiltona i rozpoczął współpracę z saksofonistą Cannonballem Adderleyem. W tym okresie nagrał jako leader dwa albumy dla Columbia Records; wśród muzyków grających jako sidemani byli: Herbie Hancock, Ron Carter i Tony Williams. W latach 1966–1968 Lloyd prowadził kwartet z pianistą Keithem Jarretem, basistą Cecilem McBee (później, Ron McClure), i perkusistą Jackiem DeJohnette. Wraz z tym kwartetem nagrywał dla Atlantic Records. Muzyka grupy była interesującym połączeniem post-bopu, free jazzu, i soul jazzu. Grupa szybko zdobyła popularność zarówno wśród fanów jazzu, jak i krytyków. Nieco zaskakująco, osiągnęła sukces również wśród fanów muzyki rockowej. Nagrany przez grupę album Forest Flower stał się komercyjnym hitem, głównie dzięki sile tytułowego utworu[1]. Inne znaczące albumy grupy to Dream Weaver i Love In.

Po zakończeniu działalności grupy w 1968, Lloyd ograniczył aktywność. Pomimo tego, że w latach 70. nagrał kilka albumów, a także pojawiał się na płytach innych twórców jako sideman, praktycznie zniknął z jazzowej sceny. Grał natomiast z zespołem The Beach Boys zarówno na ich płytach, jak i podczas koncertów. W późnych latach 70. Lloyd był członkiem grupy Celebration, złożonej z muzyków występujących na koncertach The Beach Boys, do której należej także Mike Love i Al Jardine. Grupa ta wydała dwa albumy.

Pod wpływem Michela Petruccianiego Charles Lloyd powrócił na scenę w latach 80. Od 1989 koncertował aktywnie i nagrywał dla wytwórni ECM. Chociaż jego styl nie zmienił się znacząco od lat 60. w nowych nagraniach ujawniła się duża wrażliwość Lloyda jako wykonawcy utworów utrzymanych stylistyce balladowej. Do znaczących płyt z tego okresu należy zaliczyć Canto, Voice in the Night, The Water Is Wide (z udziałem następujących muzyków: Brad Mehldau, John Abercrombie, Larry Grenadier, Billy Higgins) oraz Lift Every Voice (z udziałem Geri Allen).

Został laureatem NEA Jazz Masters Award[2] na 2015.

Dyskografia

Jako leader

  • Discovery! (1964, Columbia)
  • Of Course, Of Course (1965, Columbia)
  • Dream Weaver (1966, Atlantic)
  • Charles Lloyd in Europe (1966, Atlantic)
  • Forest Flower (1966, Atlantic)
  • Love In (1967, Atlantic)
  • Soundtrack (1968, Atlantic)
  • Charles Lloyd in the Soviet Union (1970, Atlantic)
  • MoonMan (1970, KAPP)
  • Warm Waters (1971, KAPP)
  • Waves (1972, A&M)
  • Geeta (1973, A&M)
  • Weavings (1978, Pacific Arts)
  • A Night in Copenhagen (1984, Blue Note)
  • Fish Out Of Water (1989, ECM)
  • Notes From Big Sur (1992, ECM)
  • The Call (1993, ECM)
  • All My Relations (1994, ECM)
  • Canto (1996, ECM)
  • Voice In The Night (1999, ECM)
  • The Water Is Wide (2000, ECM)
  • Hyperion With Higgins (2001, ECM)
  • Lift Every Voice (2002, ECM)
  • Which Way Is East (2004, ECM)
  • Jumping The Creek (2005, ECM)
  • Sangam (2006, ECM)
  • Rabo de Nube (2008, ECM)

Jako sideman

Z Chico Hamiltonem

  • Passin' thru (1962, Impulse!)
  • A different journey (1963, Reprise)
  • The man from two worlds (1963, Impulse!)
  • Transfusion (1963, Studio West)

Z Cannonballem Adderleyem

  • Cannonball Adderley Live! (1964, Capitol)
  • Cannonball Adderley's Fiddler on the Roof (1964, Capitol)

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Charles Lloyd.jpg
Autor: Luke Wroblewski, Licencja: CC BY-SA 2.0
Charles Lloyd