Charles Mackerras

Charles Mackerras
Ilustracja
Charles Mackerras, 2005
Imię i nazwisko

Alan Charles Maclaurin Mackerras

Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1925
Schenectady

Pochodzenie

australijskie

Data i miejsce śmierci

14 lipca 2010
Londyn

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent

Odznaczenia
Order Australii (cywilny) Order Towarzyszy Honoru (Wielka Brytania) Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Medal Za Zasługi I stopnia (Czechy)

Sir Alan Charles Maclaurin Mackerras (ur. 17 listopada 1925 w Schenectady w stanie Nowy Jork, zm. 14 lipca 2010 w Londynie[1]) – australijski dyrygent.

Życiorys

Jego rodzina przeprowadziła się z USA do Australii w 1927 roku[2]. Studiował grę na oboju i fortepianie oraz kompozycję w New South Wales Conservatory w Sydney[3][4]. W latach 1943–1946 był pierwszym oboistą Sydney Symphony Orchestra[2][4][5]. W latach 1947–1948 studiował dyrygenturę w Pradze u Václava Talicha[3]. Jako dyrygent debiutował w 1948 roku w londyńskim Sadler’s Wells Theatre Zemstą nietoperza Johanna Straussa[3], następnie do 1954 roku był etatowym dyrygentem tegoż teatru[3][4]. W latach 1954–1956 był pierwszym dyrygentem BBC Concert Orchestra[2][3][4][5]. W 1963 roku zadebiutował w Covent Garden Theatre Katarzyną Izmajłową Dmitrija Szostakowicza[3][4]. Od 1966 do 1969 roku był pierwszym dyrygentem opery w Hamburgu[4]. W latach 1970–1977 dyrektor muzyczny Sadler’s Wells Opera[3][4]. Od 1969 roku występował w USA[3][4], w 1972 roku zadebiutował w nowojorskiej Metropolitan Opera Orfeuszem i Eurydyką C.W. Glucka[3]. W 1973 roku poprowadził koncert na otwarcie gmachu opery w Sydney[3]. Był także pierwszym dyrygentem gościnnym BBC Symphony Orchestra (1976–1979) i Royal Liverpool Philharmonic (1986–1988), pierwszym dyrygentem Sydney Symphony Orchestra (1982–1985) i dyrektorem muzycznym Welsh National Opera w Cardiff (1987–1992)[4]. W 1990 roku zadebiutował na Glyndebourne Festival Falstaffem Verdiego[4]. W roku mozartowskim 1991 poprowadził na otwarcie oddanego po remoncie Stavovskiego divadla Don Giovanniego W.A. Mozarta[3]. W 1992 roku przeszedł na emeryturę, pozostał jednak aktywny jako dyrygent[3].

Był jednym z pionierów wykonawstwa historycznego muzyki wokalnej XVIII wieku[2]. Przełomowe znaczenie miała jego interpretacja mozartowskiego Wesela Figara w Sadler’s Wells Opera w 1965, z ornamentyką według XVIII-wiecznej maniery wokalnej[1][3][5]. Sporządził nową redakcję partytury Orfeusza i Eurydyki C.W. Glucka[3]. Był entuzjastą i cenionym wykonawcą muzyki Leoša Janáčka[3][4]. Jako dyrygent przygotował angielskie premiery Katii Kabanowej Janáčka (1951), Króla Rogera Szymanowskiego (1975), Dalibora Smetany i Julietty Martinů[3]. Dla wytwórni Decca, EMI i Supraphon nagrał serię 5 oper Janáčka w języku czeskim i angielskim[3].

W 1978 roku otrzymał Medal Janáčka[3][4][5]. Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1974)[4]. Odznaczony ponadto czeskim Medalem za Zasługi (1996)[1][4], Orderem Australii (1997)[1] i Orderem Towarzyszy Honoru (2003)[1][5]. W 1979 roku otrzymał tytuł szlachecki[1][2][4].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Encyclopædia Britannica Book of the Year 2011. London: Encyclopædia Britannica, 2011, s. 141. ISBN 978-1-61535-500-6.
  2. ↑ a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 535. ISBN 0-674-37299-9.
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 12. ISBN 83-224-0656-8.
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2227–2228. ISBN 0-02-865529-X.
  5. ↑ a b c d e Michael Kennedy: The Concise Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2004, s. 445. ISBN 0-19-860884-5.

Media użyte na tej stronie

Order of the Companions of Honour Ribbon.gif
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: medals.org.uk, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Order of the Companions of Honour Ribbon
Order BritEmp (civil) rib.PNG
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).
Sir Charles Mackerras.jpg
Autor: Lesley Mair (Musicmum) on Flickr, Licencja: CC BY 2.0
Sir Charles Mackerras. The photo was taken on 2 October 2005, backstage at the Usher Hall in Edinburgh, during rehearsals for the opera Fidelio with the Scottish Chamber Orchestra and chorus, which Mackerras had chosen to conduct as part of his 80th birthday celebrations. The opera was performed in concert at the Usher Hall and in London at the Barbican.
CZE Medaile Za zasluhy 1st (1994) BAR.svg
Baretka: Medal za Zasługi I Stopnia – Republika Czeska (od 1994).
AUS Order of Australia (civil) BAR.svg
Baretka: Order Australii (odmiana cywilna).