Charles Mingus

Charles Mingus
Ilustracja
Charles Mingus (1976)
Imię i nazwiskoCharles Mingus Jr.
Data i miejsce urodzenia22 kwietnia 1922
Nogales
Data i miejsce śmierci5 stycznia 1979
Cuernavaca
Instrumentykontrabas, fortepian, wiolonczela
Gatunkijazz, hard bop, bebop, jazz awangardowy, post-bop, third stream, jazz orkiestralny, free jazz
Zawódmuzyk
WydawnictwoDebut, Impulse!, Candid, Atlantic, Blue Note, Mercury, Columbia
Strona internetowa

Charles Mingus Jr. (ur. 22 kwietnia 1922 w Nogales, zm. 5 stycznia 1979 w Cuernavaca[1]) – amerykański kontrabasista jazzowy, kompozytor, bandlider i pianista. Był także znanym aktywistą antyrasistowskim.

Zmarł mając 56 lat w Cuernavace w Meksyku, dokąd podróżował w celu leczenia i rekonwalescencji. Jego prochy rozsypano w rzece Ganges[2].

Dyskografia

Jako lider zespołu

  • Baron Mingus – West Coast 1945–1949 (1949, Uptown)
  • Strings and Keys (duet ze Spauldingiem Givensem) (1951, Debut)
  • The Young Rebel (1952, Swingtime)
  • The Charles Mingus Duo and Trio (1953, Fantasy)
  • Charles Mingus Octet (1953, Debut)
  • The Moods of Mingus (1954, Savoy)
  • Jazzical Moods (1954, Bethlehem), Później wznowione jako The Jazz Experiments of Charles Mingus
  • Mingus at the Bohemia (1955, Debut)
  • The Charles Mingus Quintet & Max Roach (1955, Debut)
  • Pithecanthropus Erectus (1956, Atlantic)
  • The Clown (1957, Atlantic)
  • Mingus Three (1957, Jubilee)
  • East Coasting (1957, Bethlehem)
  • A Modern Jazz Symposium of Music and Poetry (1957, Bethlehem)
  • Blues & Roots (1959, Atlantic)
  • Mingus Ah Um (1959, Columbia)
  • Mingus Dynasty (1959, Columbia)
  • Jazz Portraits: Mingus in Wonderland (1959, United Artists)
  • Pre-Bird (znane jako Mingus Revisited) (1960, Mercury)
  • Mingus at Antibes (1960, Atlantic)
  • Charles Mingus Presents Charles Mingus (1960, Candid)
  • Reincarnation of a Lovebird (1960, Candid)
  • Tonight at Noon (1961, Atlantic)
  • Vital Savage Horizons (1962, Alto)
  • Tempo di Jazz (1962, Tempo di Jazz)
  • Town Hall Concert (1962, Blue Note)
  • Oh Yeah (1962, Atlantic)
  • Tijuana Moods (1962, RCA)
  • The Black Saint and the Sinner Lady (1963, Impulse!)
  • Mingus Mingus Mingus Mingus Mingus (1963, Impulse!)
  • Mingus Plays Piano (1963, Impulse!)
  • Soul Fusion (1963, Pickwick live)
  • Revenge! (występ na żywo 1964 roku z Erikiem Dolphym; wydane przez Prestige jako The Great Paris Concert)
  • Town Hall Concert (1964, Fantasy)
  • Concertgebouw Amsterdam, Vol. 1 (1964, Ulysse Musique)
  • Charles Mingus Live In Oslo 1964 Featuring Eric Dolphy (1964, Jazz Up)
  • Charles Mingus Sextet Live In Stockholm 1964 (1964, Royal Jazz)
  • Charles Mingus Sextet Live In Europe (1964, Unique Jazz)
  • The Great Concert of Charles Mingus (1964, America)
  • Charles Mingus Sextet with Eric Dolphy Cornell 1964 (2007, Blue Note)
  • Mingus In Europe (1964, Enja)
  • Mingus In Stuttgart, April 28, 1964 Concert (1964, Unique Jazz)
  • Right Now: Live At The Jazz Workshop (1964, Fantasy)
  • Mingus At Monterey (1964, Mingus JWS)
  • Music Written For Monterey 1965. Not Heard... Played In Its Entirety At UCLA, Vol. 1&2 (1965, Mingus JWS)
  • Charles Mingus – Cecil Taylor (1966, Ozone)
  • Statements (1969, Joker)
  • Paris TNP (1970, Ulysse Musique)
  • Charles Mingus Sextet In Berlin (1970, Beppo)
  • Charles Mingus (1971, Columbia)
  • Charles Mingus and Friends In Concert (1972, Columbia)
  • Charles Mingus Quintet Featuring Dexter Gordon (1972, White Label)
  • Let My Children Hear Music (1972, Columbia)
  • Passions of a Man (1973, Atlantic)
  • Mingus at Carnegie Hall (1974, Atlantic)
  • Changes One (1974, Atlantic)
  • Changes Two (1974, Atlantic)
  • Mingus Moves (1974, Atlantic)
  • Village Vanguard 1975 (1975, Blue Mark Music)
  • The Music Of Charles Mingus (1977, Bayside)
  • Stormy & Funky Blues (1977)
  • Cumbia & Jazz Fusion (1977, Atlantic)
  • Three or Four Shades of Blues (1977)
  • His Final Work (1977)
  • Something Like a Bird (1979, Atlantic) (Mingus nie grał na tej sesji)
  • Me, Myself An Eye (1979, Atlantic) (Mingus nie grał na tej sesji)
  • Epitaph (1990, Columbia) (Mingus nie grał na tej sesji)
  • Mingus Mysterious Blues (1990, Candid) (Mingus nie grał na tej sesji)

Jako muzyk towarzyszący

  • Robbins' Nest (Illinois Jacquet) (1945, Toho)
  • Mellow Mama (Dinah Washington) (1945, Delmark)
  • Hot Piano (Wilbert Baranco) (1946, Tops)
  • Ivie Anderson and Her All Stars (Ivie Anderson) (1946, Storyville)
  • Lionel Hampton and His Orchestra 1948 (Lionel Hampton) (1948, Weka)
  • Lionel Hampton in Concert (Lionel Hampton) (1948, Cicala Jazz)
  • The Red Norvo Trio (Red Norvo) (1951, Savoy)
  • Move (Red Norvo) (1951, Savoy)
  • Miles Davis at Birdland 1951 (Miles Davis) (1951, Beppo)
  • Jazz in Storyville (Billy Taylor) (1951, Roost)
  • The George Wallington Trios Featuring Charles Mingus, Oscar Pettiford, Max Roach (1952, Prestige)
  • Spring Broadcasts 1953 (Bud Powell) (1953, ESP)
  • Inner Fires (Bud Powell) (1953, Electra/Musician)
  • Jazz at Massey Hall (Charlie Parker) (1953, Debut)
  • Introducing Paul Bley (Paul Bley) (1953, Debut)
  • Explorations (Teo Macero) (1953, Debut)
  • The New Oscar Pettiford Sextet (Oscar Pettiford) (1953, Debut)
  • Ada Moore (Ada Moore) (1954, Debut)
  • Mad Bebop (J.J. Johnson) (1954, Savoy)
  • The Eminent J.J. Johnson (J.J. Johnson) (1954, Blue Note)
  • Evolution (Teddy Charles) (1955, Prestige)
  • Relaxed Piano Moods (Hazel Scott) (1955, Debut)
  • The John Mehegan Trio/Quartet (John Mehegan) (1955, Savoy)
  • Very Truly Yours (Jimmy Scott) (1955, Savoy)
  • The Fabulous Thad Jones (Thad Jones) (1955, Debut)
  • New Piano Expressions (John Dennis) (1955, Debut)
  • Easy Jazz (Ralph Sharon) (1955, London)
  • Blue Moods (Miles Davis) (1955, Prestige)
  • The Word from Bird (Teddy Charles) (1956, Atlantic)
  • New Faces (Jimmy Knepper) (1957, Debut)
  • Money Jungle (Duke Ellington, Max Roach) (1962, Blue Note)
  • Mingus (Joni Mitchell) (1979, Asylum)

Nagrody i odznaczenia

Przypisy

  1. Charles Mingus | Biography, Albums, Streaming Links | AllMusic, www.allmusic.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  2. John Rockwell, CHARLES MINGUS DIES AT 56: A leading bass player and composer for years, the jazz musician suffered a heart attack in Mexico. Page B6., „The New York Times”, 9 stycznia 1979, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-03-25] (ang.).

Media użyte na tej stronie

Charles Mingus 1976.jpg
Autor: Tom Marcello Webster, New York, USA, Licencja: CC BY-SA 2.0
Charles Mingus - Bi Centenial, Lower Manhattan July 4, 1976