Charles Newman

W nocy 27/28 marca 1942 roku podpułkownik Newman dowodził oddziałem, który wylądował na okupowanym przez wroga terytorium w celu zniszczenia infrastruktury portowej w niemieckiej bazie morskiej w Saint-Nazaire (...). Mimo że podpułkownik Newman nie miał takiego obowiązku, zszedł na ląd jako jeden z pierwszych i w ciągu następnych pięciu godzin zażartego boju osobiście zdobył kilka zajmowanych przez wroga budynków oraz, nie bacząc na własne bezpieczeństwo, nadzorował przebieg całej operacji. Podczas walk kierował ogniem moździerza, który zniszczył wrogie działo na dachu hangaru U-bootów, a następnie, będąc pozbawionym jakiejkolwiek osłony, zmusił ogniem karabinu maszynowego do odwrotu uzbrojony trawler (...).

Pod błyskotliwym przywództwem tego oficera jego oddziały odpierały kontrataki wroga aż do chwili, gdy cele operacji zostały wypełnione. Do tego czasu większość okrętów desantowych została jednak zatopiona i ewakuacja drogą morską przestała być możliwa (...) mimo to, zdeterminowany podpułkownik Newman podjął próbę przebicia się poza miasto, aby stworzyć ocalałym szansę ucieczki (...) osobiście poprowadził atak niewielkiej grupy komandosów na silnie broniony most, przez który przedarła się ona na przedmieścia. Tam po wyczerpaniu całej amunicji on i jego ludzie ulegli w końcu niemieckiej przewadze (...).

Wybitne męstwo, oddanie służbie, znakomite zdolności przywódcze oraz inicjatywa tego oficera w wielkim stopniu przyczyniły się do sukcesu tej niebezpiecznej akcji, w wyniku której niemiecka baza morska w Saint-Nazaire uległa wielkim zniszczeniom^[4].