Charles Pasqua

Charles Pasqua

Data i miejsce urodzenia	18 kwietnia 1927 Grasse
Data i miejsce śmierci	29 czerwca 2015 Suresnes
Minister spraw wewnętrznych Francji
Okres	od marca 1986 do maja 1988
Przynależność polityczna	Zgromadzenie na rzecz Republiki
Poprzednik	Pierre Joxe
Następca	Pierre Joxe
Minister spraw wewnętrznych Francji
Okres	od marca 1993 do maja 1995
Przynależność polityczna	Zgromadzenie na rzecz Republiki
Poprzednik	Paul Quilès
Następca	Jean-Louis Debré

Charles Pasqua (wym. [ʃaɾlə paska]; ur. 18 kwietnia 1927 w Grasse, zm. 29 czerwca 2015 w Suresnes^[1]) – francuski polityk, senator, dwukrotnie minister, były eurodeputowany.

Życiorys

Jego dziadek był korsykańskim pasterzem z Casevecchie. Syn André Pasqua (policjanta w Grasse) oraz Françoise Rinaldi. Charles Pasqua był żonaty z Jeanne, miał jednego syna^[2].

W okresie II wojny światowej zaangażował się w działalność francuskiego ruchu oporu^[3]. Ukończył licencjackie studia prawnicze, pracował przez lata jako przedsiębiorca. W drugiej połowie lat 40. zaangażował się w działalność organizacji gaullistowskich. Działał w Unii Demokratów na rzecz Republiki, a po jej rozwiązaniu został członkiem Zgromadzenia na rzecz Republiki. W latach 1968–1973 sprawował mandat posła do Zgromadzenia Narodowego. W okresach 1970–1976 i 1988–2004 zasiadał w radzie generalnej departamentu Hauts-de-Seine (był m.in. jej przewodniczącym). Od 1983 do 2001 był radnym miejskim w Neuilly-sur-Seine.

W latach 1977–1986, 1988–1993 i 1995–1999 pełnił funkcję senatora^[4]. Dwukrotnie wchodził w skład rządu. Od 20 marca 1986 do 12 maja 1988 był ministrem spraw wewnętrznych w drugim gabinecie Jacques’a Chiraca. Od 30 marca 1993 do 18 maja 1995 ponownie pełnił tę funkcję (w randze ministra stanu) w rządzie Édouarda Balladura. W związku ze swoją działalnością na tych stanowiskach stał się podejrzanym w kilku sprawach karnych. W 2004 zarzucono mu przyjęcie 12 mln baryłek ropy naftowej w zamian za publiczne wspieranie reżimu Saddama Husajna^[5]. W 2008 rozpoczął się proces, w którym Charles Pasqua oraz ponad 40 innych przedsiębiorców i polityków (w tym syn byłego prezydenta François Mitterranda) zostali oskarżeni o korupcję i udział w procederze nielegalnego dostarczania broni do Angoli^[6].

W 1998 opuścił RPR, zarzucając jego liderom odejście od idei gaullistowskich. Powołał własną partię pod nazwą Zgromadzenie na rzecz Francji, która w 1999 w sojuszu z MPF zajęła drugie miejsce w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Charles Pasqua sprawował mandat eurodeputowanego w okresie 1999–2004. Był przewodniczącym grupy Unii na rzecz Europy Narodów^[7].

Zadeklarował swój start w wyborach prezydenckich w 2002, jednak nie zdołał zarejestrować swojej kandydatury. Jego zmarginalizowane ugrupowanie nawiązało współpracę z Unią na rzecz Ruchu Ludowego, a po porażce w wyborach do PE w 2004, praktycznie zaprzestało aktywnej działalności. Charles Pasqua w tym samym roku z poparciem UMP został ponownie wybrany do Senatu^[4].

Przypisy