Charles Simic

Charles Simic

Data i miejsce urodzenia	9 maja 1938 Belgrad
Narodowość	Serbska
Dziedzina sztuki	poezja

Charles Simic (ur. 9 maja 1938 w Belgradzie) – serbsko-amerykański poeta, współwydawca Paris Review. Zdobywca Pulitzer Price for Poetry w 1990 roku za tomik The World Doesn't End: Prose Poems, był również finalistą tego samego konkursu w 1986 roku ("Selected Poems", 1963–1983) oraz w 1987 z "Unending Blues". Laureat Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. Zbigniewa Herberta 2014.

Życiorys

Wczesne lata

Simic urodził się w Belgradzie, Serbia wówczas części Jugosławii. Jak mówi sam Simic, dorastanie jako dziecko w Europie rozproszonej przez wojnę bardzo ukształtowało jego światopogląd. W wywiadzie dla „Cortland Review” powiedział: „Bycie jedną z miliona wysiedlonych osób nieodwracalnie się na mnie odbiło. W dodatku do mojej własnej małej historii nieszczęścia słyszałem wiele innych. Wciąż jestem zdumiony podłością i głupotą, jakiej byłem świadkiem w moim życiu". W Wieku 16 lat (1954) Simic wraz ze swoją rodziną wyemigrował do Stanów zjednoczonych. Dorastał w Chicago, ukończył kierunek Sztuki Piękne na Uniwersytecie Nowojorskim. Ma tytuł profesor emeritus literatury amerykańskiej i pisania kreatywnego na Uniwersytecie w New Hampshire. Mieszka na wybrzeżu Bow Lake w Strafford, New Hampshire.

Kariera

Zaczął wyrabiać sobie nazwisko we wczesnych latach 70. jako minimalista, pisząc zwięzłe, imagistyczne wiersze. Krytycy określali jako "ściśle skonstruowane chińskie pudełka z zagadkami." Simic twierdził: "Słowa kochają się na stronie jak muchy w letnim skwarze, a poeta jest jedynie zdezorientowanym obserwatorem"^[1]. Pisze na tak zróżnicowane tematy jak jazz, sztuka czy filozofia. Jest tłumaczem, eseistą i filozofem, rozważającym na temat współczesnej poezji amerykańskiej.

Simic był jednym z jurorów na edycji konkursu Griffin Poetry Prize w 2007 roku; ponadto współpracuje z The New York Review of Books w zakresie prozy i poezji. Simic otrzymał nagrodę Wallace Stevens Awardo wartości 100 000 USD w 2007 roku, przyznawaną przez Akademię Poetów Amerykańskich^[2]. W 2014 roku odebrał Międzynarodową Nagrodę Literacką im. Zbigniewa Herberta przyznawaną przez Fundację im. Zbigniewa Herberta^[3].

Twórczość

• 1967: What the Grass Says
• 1969: Somewhere among Us a Stone is Taking Notes
• 1971: Dismantling the Silence
• 1972: White
• 1974: Return to a Place Lit by a Glass of Milk
• 1976: Biography and a Lament
• 1977: Charon's Cosmology
• 1978: Brooms: Selected Poems
• 1978: School for Dark Thoughts
• 1980: Classic Ballroom Dances
• 1982: Austerities
• 1983: Weather Forecast for Utopia and Vicinity
• 1985: Selected Poems, 1963–1983
• 1986: Unending Blues
• 1989: Nine Poems
• 1989: The World Doesn't End: Prose Poems
• 1990: The Book of Gods and Devils
• 1992: Hotel Insomnia, Harcourt
• 1994: A Wedding in Hell: Poems
• 1995: Frightening Toys
• 1966: Walking the Black Cat: Poems
• 1999: Jackstraws: Poems
• 2000: Selected Early Poems
• 2001: Night Picnic
• 2003: The Voice at 3:00 A.M.: Selected Late and New Poems
• 2004: Selected Poems: 1963-2003, 2004
• 2005: Aunt Lettuce, I Want to Peek under Your Skirt
• 2005: My Noiseless Entourage: Poems
• 2006: Monkey Around
• 2008: 60 Poems
• 2008: That Little Something: Poems
• 2008: Monster Loves His Labyrinth
• 2008: Army: Memoir. In preparation
• 2010: Master of Disguises

Linki zewnętrzne

• The Paris Review -- Wywiad
• Prezentacja twórczości Charlesa Simica w serwisie Zeszyty Poetyckie

Przypisy