Charlotte Berend-Corinth

Lovis_Corinth Portret Charlotte Berend, 1902

Charlotte Berend-Corinth (ur. 25 maja 1880 w Berlinie. zm. 10 stycznia 1967 w Nowym Jorku) – niemiecka malarka zaliczana do Secesji Berlińskiej, młodsza siostra pisarki Alice Berend i małżonka malarza Lovisa Corintha.

Urodziła się jako druga córka żydowskiego importera bawełny Ernesta Berenda i jego żony Hedwig z domu Gumpertz.

W roku 1898 rozpoczęła studia w Państwowej Szkole Sztuk Pięknych w Berlinie u Maximiliana Schäfera. W następnym roku uczęszczała do szkoły przy berlińskim Muzeum Rzemiosła Artystycznego u Ewy Stort i Ludwiga Manzla.

W roku 1901 rozpoczęła naukę w prywatnej „Szkole malarstwa dla kobiet” Lovisa Corintha. W roku 1903 poślubiła Lovisa Corintha, w roku 1904 urodziła syna Thomasa a w roku 1909 córkę Wilhelminę.

Od roku 1906 uczestniczyła w wystawach Berlińskiej Secesji, od roku 1912 została członkiem tego stowarzyszenia. Od roku 1909 zajęła się litografią.

Gdy w roku 1911 Lovis Corinth uległ po raz pierwszy wylewowi, zajęła się pielęgnacją męża. W roku 1919 małżonkowie nabyli działkę w Urfeld nad jeziorem Walchensee i wznieśli tam dom. Tam powstały słynne krajobrazy znad tego jeziora, portrety i martwe natury.

Lovis Corinth zmarł tam 17 lipca 1925 w wieku 67 lat. W roku 1926 wydała zredagowaną przez siebie autobiografię małżonka. W roku 1924 weszła do zarządu Secesji Berlińskiej i została członkiem jury.

W roku 1927 stworzyła szkołę malarską w dawnej pracowni męża przy Klopstockstraße 48. Odbyła podróże artystyczne do Włoch, Egiptu, Turcji i Danii. W latach trzydziestych zamieszkała we Włoszech. Malowała krajobrazy akwarelą. Wystawiała wiele prac w Stanach Zjednoczonych.

Jej syn mieszkał już od roku 1931 w Nowym Jorku. Charlotte przybyła do USA w roku 1939, po krótkim pobycie w Nowym Jorku zamieszkała w Santa Barbara w Kalifornii. W roku 1945 powróciła do Nowego Jorku, gdzie w roku 1948 spotkała się z córką Wilhelminą i jej mężem.

W roku 1948 wydała autobiografię Mein Leben mit Lovis Corinth („Moje życie z Lovisem Corinthem“) ukończoną już w roku 1937.

W późniejszych latach wielokrotnie odwiedzała Europę.

Publikacje

• Max Pallenberg. 9 Oryginalnych-Lithografii. Oesterheld & Co., Berlin 1918.
• Fritzi Massary. 6 Oryginalnych-Lithografii. Gurlitt Presse, Berlin 1919.
• Anita Berber. 8 Oryginalnych-Lithografii. Gurlitt Presse, Berlin 1919.
• Valeska Gert. 8 Oryginalnych-Lithografii. wprowadzenie Oscar Bie. Bischoff, München 1920.
• Mein Leben mit Lovis Corinth (Moje życie z Lovisem Corinthem). Hamburg 1948
• Als ich ein Kind war (Gdy byłam dzieckiem). Hamburg 1950
• Die Gemälde von Lovis Corinth, (Spis prac Lovisa Corintha), München 1958
• Lovis. München 1958

Bibliografia

• Rudolf Pfefferkorn: Die Berliner Secession. Eine Epoche deutscher Kunstgeschichte. Haude & Spener, Berlin 1972.
• Peter-Klaus Schuster, Christoph Vitali, Barbara Butts (wydawca): Lovis Corinth. Prestel, München 1996, ​ISBN 3-7913-1645-1​.
• Rysunek
• Ursula El-Akramy: Die Schwestern Berend – Geschichte einer Berliner Familie. Europäische Verlagsanstalt Rotbuch Verlag, Hamburg 2002
• Irmgard Wirth: Charlotte Berend-Corinth. Gemälde – Aquarelle – Graphik. Berlin Museum, Berlin 1969.

Charlotte na obrazach Lovisa Corintha