Charlotte Perrelli

Charlotte Perrelli
Ilustracja
Charlotte Perrelli podczas występu na Het Grote Songfestivalfeest, 2019.
Imię i nazwisko

Anna Jenny Charlotte Perrelli

Data i miejsce urodzenia

7 października 1974
Hovmantorp

Gatunki

Disco, pop, szlagier

Zawód

piosenkarka

Aktywność

od 1987

Wydawnictwo

Stockhouse (1999–2008; od 2009)
Universal Music (2008)

Zespoły
Wizex, Anders Engbergs
Strona internetowa

Anna Jenny Charlotte Perrelli, z domu Nilsson (ur. 7 października 1974 w Hovmantorp) – szwedzka piosenkarka, pisarka i prezenterka telewizyjna.

Dwukrotna zwyciężczyni programu Melodifestivalen (1999, 2008). Laureatka 44. Konkursu Piosenki Eurowizji (1999).

Młodość

Urodziła się w Hovmantorpii w gminie Lessebo. Mając 13 lat, dołączyła do lokalnego zespołu tanecznego Bengt Ingvars, działającego w Hovmantorp w prowincji Smalandia w południowej Szwecji. Z czasem grupa zmieniła nazwę na Bengt Ingvars med Charlotte. Uczęszczała do Wyższej Szkoły Artystycznej w Växjö, gdzie równolegle występowała jako liderka zespołu Kendix.

Kariera muzyczna

W 1994 rozpoczęła karierę wokalną w zespole tanecznym Andersa Engbergsa, z którym wydała dwa albumy studyjne. W 1997 odeszła z grupy i nawiązała współpracę z zespołem Wizex, z którym wydała kolejne dwie płyty w swoim dorobku, Mot nya mål i Tusen och en natt. Za pierwszy byli nominowany do nagrody Grammi w kategorii „najlepszy album”, a za drugi odebrali status złotej płyty za wysoką sprzedaż w Szwecji.

W 1999 wzięła udział w Melodifestivalen, krajowych eliminacjach do Konkursu Piosenki Eurowizji, do których zgłosiła się z utworem „Tusen och en natt”. W finale zdobyła największą liczbę 217 punktów od jurorów i telewidzów, zostając reprezentantką Szwecji podczas 44. Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Jerozolimie[1][2]. Po finale eliminacji nagrała anglojęzyczną wersję piosenki („Take Me to Your Heaven”), z którą 29 maja zwyciężyła w finale Eurowizji, zdobywszy 163 punkty[3]. Po wygranej w konkursie wyruszyła w trasę koncertową po Europie oraz zaczęła pracę nad materiałem na debiutancki album, zatytułowany po prostu Charlotte. Z powodu konfliktu z krajowym nadawcą SVT nie wystąpiła jako gość specjalny podczas finału 45. Konkursu Piosenki Eurowizji, co uchodzi za tradycję konkursu.

W 2001 wydała drugi album studyjny pt. Miss Jealousy, który promowała singlem „You Got Me Going Crazy”, napisanym przez Johana Åberga i Paula Reina. Utwór został wybrany na debiutancki singiel Natalii, która w 2002 nagrała jego hiszpańskojęzyczną wersję – „Vas a volverme loca”, sprzedając go w nakładzie 200 tys. egzemplarzy. Po wydaniu płyty wyruszyła w kolejną trasę koncertową, obejmującą kilka krajów Europy oraz Nową Zelandię. W kwietniu 2003 została zaangażowana do szwedzkiej wersji musicalu Jesus Christ Superstar, w którym zagrała rolę Marii Magdaleny[4]. We wrześniu 2003 wydała singiel, „Broken Heart”. W 2004 wydała album studyjny pt. Gone Too Long[5], który trafił na pierwsze miejsce krajowej listy najczęściej kupowanych płyt. Wydawnictwo promowały single „A Million Miles Away”[6] oraz tytułowa piosenka „Gone Too Long”. Latem Nilsson wystąpiła jako jedna z kilku artystów podczas trasy koncertowej Rhapsody in Rock. Na początku 2005 roku zasiadła w komisji jurorskiej programu Inför Eurovision, podczas którego oceniane były eurowizyjne propozycje biorące udział w 50. Konkursie Piosenki Eurowizji.

Charlotte Perrelli podczas występu w półfinale 53. Konkursu Piosenki Eurowizji, maj 2008

W 2006 wydała album studyjny pt. I din röst, który nagrała ku czci wokalistki jazzowej Moniki Zetterlund. Oprócz największych przebojów artystki, na albumie umieściła autorski, tytułowy utwór[7]. W 2007 odbyła trasę koncertową po Szwecji oraz wydała dwa premierowe single, „Som du” i „Jag är tillbaks”. W 2008 zgłosiła się z utworem „Hero” do Melodifestivalen 2008, szwedzkich selekcji do 53. Konkursu Piosenki Eurowizji. Pomyślnie przeszła do finału[8][9] i 15 marca zwyciężyła w nim[10][11], zostając reprezentantką Szwecji na Eurowizji. Przed konkursem była jedną z faworytek do wygrania w finale[12]. 22 maja wystąpiła z drugim numerem startowym w drugim półfinale konkursu[13] i otrzymała „dziką kartę” od jurorów, dzięki czemu została dopuszczona do udziału w finale rozgrywanym 24 maja[14]. Zajęła w nim 18. miejsce[15]. Po udziale w konkursie wystąpiła z „Hero” podczas Sopot Hit Festiwal 2008, na którym zajęła piąte miejsce. W tym samym czasie zaczęła przygotowania do festiwalu Rhapsody in Rock, podczas którego występowała z Robertem Wellsem. Latem wystąpili gościnnie podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Pekinie w Chinach. W sierpniu podpisała kontrakt płytowy z chińską wytwórnią płytową, która wydała jej album pt. Hero w Chinach[16]. Jesienią rozpoczęła pracę nad świątecznym albumem pt. Rimfrostjul, który wydała w listopadzie[17]. W tym czasie zaśpiewała gościnnie także w kilku programach telewizyjnych, w takich jak m.in. Sommarkrysset, Victoriadagen i Nationaldagen, także wystąpiła w charakterze trenera wokalnego w jednym z odcinków Idola. Na początku 2009 wyleciała do Pekinu, gdzie pojawiła się w kilku programach telewizyjnych.

Charlotte Perrelli, 2014
Charlotte Perrelli podczas Sommarkrysset 2016

W lipcu 2009 wystąpiła podczas parady szlagierów organizowanej w Sztokholmie. W kolejnych miesiącach nagrała z Magnusem Carlssonem singiel „Mitt livs gemal”, który został zaprezentowany podczas ślubu szwedzkiej pary królewskiej w czerwcu 2010. W grudniu wyruszyła w trasę koncertową po szwedzkich kościołach w celach promocji świątecznej płyty Rimfrostjul. W listopadzie 2011 potwierdziła, że wcieli się w postać Evy Peron w inscenizacji musicalu Evita, wystawianej w Malmö Opera, a także ogłosiła udział w Melodifestivalen 2012, do których zgłosiła się z utworem „The Girl”. Wystąpiła podczas czwartego półfinału eliminacji i zajęła piąte miejsce, nie kwalifikując się do rundy finałowej[18]. Po udziale w selekcjach wydała album pod tym samym tytułem, na którym znalazła się m.in. piosenka „Little Braveheart”, nagrana w duecie z Kate Ryan[19]. Latem 2012 powróciła do występów w musicalu Evita. W grudniu 2013 wydała album pt. Min barndoms jul.

W 2016 miała pełnić rolę prowadzącej drugi półfinał Melodifestivalen[20], ale ostatecznie wystąpiła jako gość artystyczny wydarzenia[21]. W lutym 2017 wystąpiła z piosenką „Mitt liv” w pierwszym półfinale Melodifestivalen 2017 i zajęła w nim ostatnie miejsce.

Na początku grudnia 2020 została ogłoszona uczestniczką Melodifestivalen 2021 z piosenką „Still young”[22].

Działalność pozamuzyczna

W latach 1997–1998 grała trenerkę Millan Svensson w serialu Vita lögner.

W 2000 została okrzyknięta „najseksowniejszą Szwedką” według czytelników magazynu „Café”.

Współprowadziła koncerty Melodifestivalen 2003 i Melodifestivalen 2004[23] oraz program Tillsammans för världens barn (2006), a także była gospodynią programu typu talent show dla dzieci Super Troupers. Była jurorką w programie Talang (2009–2011).

Wydała dwie książki dotyczące fitnessu, Kan du Kan jag (2010) i Kan jag kan du: Träna med Charlotte (2012).

W 2012 wypuściła własną linię perfum i kosmetyków The Girl.

Życie prywatne

W 2003 wyszła za mąż za szwedzko-włoskiego restauratora Nicola Ingrossiego, brata Emilio Ingrosso, który ożenił się z inną szwedzką wokalistką, Pernillą Wahlgren. Z powodu sporów z rodziną Ingrosso, artystki postanowiły zmienić swoje nazwiska na Perrelli. Charlotte i Nicola doczekali się dwójki synów: Angelo (ur. 2004) i Alessio (ur. 2005). W czerwcu 2008 para ogłosiła separację[24], we wrześniu kolejnego roku małżeństwo wniosło pozew o rozwód.

W 2012 zaczęła spotykać się z Andersem Jensenem, z którym doczekała się syna, Adriana Romeo Perrelli-Jensena, który przyszedł na świat 30 lipca 2013[25]. 29 sierpnia 2015 w Château d’Esclimont Perrelli i Jensen wzięli ślub[26].

Dyskografia

Albumy studyjne

  • Charlotte (1999)
  • Miss Jealousy (2001)
  • Gone too long (2004)
  • I din röst (2006)
  • Hero (2008)
  • The Girl (2012)
  • Min barndoms jul (2013)

Albumy świąteczne

  • Rimfrostjul (2008)

Single

Przypisy

  1. Melodifestivalen 1999. svt.se. [dostęp 2013-03-14]. (szw.).
  2. HISTORIA SZWECJI NA ESC – 1999. dziennik-eurowizyjny.blog.pl. [dostęp 2013-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-20)].
  3. Eurovision Song Contest 1999 Scoreboard. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-14].
  4. Bjørn Erik Opheim: Charlotte Nilsson to play Mary Magdalene. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2002-11-23. [dostęp 2014-07-20]. (ang.).
  5. Charlotte Perrelli – Gone Too Long. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  6. Charlotte* – Million Miles Away. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  7. Charlotte Perrelli – I din röst. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  8. Melodifestivalen 2008 Statistic. [w:] SVT [on-line]. svt.se. [dostęp 2013-06-06]. (szw.).
  9. Andreas Schacht: Sweden: only hours left till the grand final!. [w:] Europejska Unia Nadawców [on-line]. eurovision.tv, 2008-03-15. [dostęp 2013-06-06]. (ang.).
  10. Andreas Schacht: Charlotte Perrelli wins Melodifestivalen!. [w:] Europejska Unia Nadawców [on-line]. eurovision.tv, 2008-03-15. [dostęp 2013-06-06]. (ang.).
  11. Melodifestivalen 2008. [w:] SVT [on-line]. svt.se. [dostęp 2013-04-28]. (szw.).
  12. Charlotte wysuwa się na czoło. [w:] OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org. [dostęp 2013-03-15].
  13. Jarmo Siim: Belgrade 2008: The running order!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2008-03-17. [dostęp 2013-06-06].
  14. Eurovision Song Contest 2008 Semi-Final (2). [w:] Europejska Unia Nadawców [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-06-06]. (ang.).
  15. Sweden in Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-06-06].
  16. Charlotte Perrelli – Hero. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  17. Charlotte Perrelli – Rimfrostjul. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  18. Danny Saucedo: „Jag är riktigt sugen på Eurovision”. www.svt.se. [dostęp 2013-03-15]. (szw.).
  19. Charlotte Perrelli – The Girl. [w:] Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  20. Lina Åhman: Charlotte Perrelli leder Melodifestivalen 2016 i Malmö med Gina Dirawi. svt.se, 2015-11-17. [dostęp 2016-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-22)]. (szw.).
  21. Så blir Charlotte Perrellis nya roll i Melodifestivalen 2016. svt.se, 2016-02-03. [dostęp 2016-02-13]. (szw.).
  22. Krzysztof Stefaniak: Melodifestivalen 2021: poznaj uczestników!. [w:] Eurowizja.org [on-line]. [dostęp 2020-12-05]. (pol.).
  23. Melodifestivalen 2004. svt.se. [dostęp 2013-10-10]. (szw.).
  24. De tar time out. [w:] Aftonbladet [on-line]. www.aftonbladet.se, 2008-06-09. [dostęp 2014-07-21]. (szw.).
  25. Nu avslöjar Perrelli sin nyfödde sons namn. [w:] Expressen [on-line]. www.expressen.se, 2013-08-10. [dostęp 2014-07-21]. (szw.).
  26. Perrelli har sagt ja till sin kärlek Anders. expressen.se, 2015-08-29. [dostęp 2016-02-13]. (szw.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Charlotte Perrelli By Daniel Åhs Karlsson.jpg
Autor: Daniel Åhs Karlsson, Licencja: CC BY-SA 3.0
Charlotte Perrelli på Sommarkrysset.
Charlotte Perrelli tijdens Het Grote Songfestivalfeest 2019.jpg
Autor: Finsent, Licencja: CC BY-SA 4.0
Charlotte Perrelli tijdens Het Grote Songfestivalfeest 2019
EuroSuecia.svg
Autor: Jlechuga86, Licencja: CC BY 3.0
Composición de Suecia en el Festival de la Canción de Eurovisión
Charlotte Perrelli By Daniel Åhs.jpg
Autor: Daniel Åhs Karlsson, Licencja: CC BY 3.0
Charlotte Perrelli på Sommarkrysset, Gröna Lund i Stockholm
Flickr - proteusbcn - Semifinal 2 Eurovision 2008 (14).jpg
Autor: Daniel Aragay from Vacarisses, Catalunya, Licencja: CC BY 2.0
Semifinal 2 Eurovision 2008
Wiki Eurovision Heart (Infobox).svg
(c) AxG, CC BY-SA 3.0
Original work created by en:User:Grk1011, converted to SVG in Inkscape by en:User:AxG. Plain version for use in en:Template:Infobox Eurovision.