Charlotte Perrelli

Charlotte Perrelli

Charlotte Perrelli podczas występu na Het Grote Songfestivalfeest, 2019.
Imię i nazwisko	Anna Jenny Charlotte Perrelli
Data i miejsce urodzenia	7 października 1974 Hovmantorp
Gatunki	Disco, pop, szlagier
Zawód	piosenkarka
Aktywność	od 1987
Wydawnictwo	Stockhouse (1999–2008; od 2009) Universal Music (2008)
Zespoły
Wizex, Anders Engbergs
Strona internetowa

Anna Jenny Charlotte Perrelli, z domu Nilsson (ur. 7 października 1974 w Hovmantorp) – szwedzka piosenkarka, pisarka i prezenterka telewizyjna.

Dwukrotna zwyciężczyni programu Melodifestivalen (1999, 2008). Laureatka 44. Konkursu Piosenki Eurowizji (1999).

Młodość

Urodziła się w Hovmantorpii w gminie Lessebo. Mając 13 lat, dołączyła do lokalnego zespołu tanecznego Bengt Ingvars, działającego w Hovmantorp w prowincji Smalandia w południowej Szwecji. Z czasem grupa zmieniła nazwę na Bengt Ingvars med Charlotte. Uczęszczała do Wyższej Szkoły Artystycznej w Växjö, gdzie równolegle występowała jako liderka zespołu Kendix.

Kariera muzyczna

W 1994 rozpoczęła karierę wokalną w zespole tanecznym Andersa Engbergsa, z którym wydała dwa albumy studyjne. W 1997 odeszła z grupy i nawiązała współpracę z zespołem Wizex, z którym wydała kolejne dwie płyty w swoim dorobku, Mot nya mål i Tusen och en natt. Za pierwszy byli nominowany do nagrody Grammi w kategorii „najlepszy album”, a za drugi odebrali status złotej płyty za wysoką sprzedaż w Szwecji.

W 1999 wzięła udział w Melodifestivalen, krajowych eliminacjach do Konkursu Piosenki Eurowizji, do których zgłosiła się z utworem „Tusen och en natt”. W finale zdobyła największą liczbę 217 punktów od jurorów i telewidzów, zostając reprezentantką Szwecji podczas 44. Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Jerozolimie^[1][2]. Po finale eliminacji nagrała anglojęzyczną wersję piosenki („Take Me to Your Heaven”), z którą 29 maja zwyciężyła w finale Eurowizji, zdobywszy 163 punkty^[3]. Po wygranej w konkursie wyruszyła w trasę koncertową po Europie oraz zaczęła pracę nad materiałem na debiutancki album, zatytułowany po prostu Charlotte. Z powodu konfliktu z krajowym nadawcą SVT nie wystąpiła jako gość specjalny podczas finału 45. Konkursu Piosenki Eurowizji, co uchodzi za tradycję konkursu.

W 2001 wydała drugi album studyjny pt. Miss Jealousy, który promowała singlem „You Got Me Going Crazy”, napisanym przez Johana Åberga i Paula Reina. Utwór został wybrany na debiutancki singiel Natalii, która w 2002 nagrała jego hiszpańskojęzyczną wersję – „Vas a volverme loca”, sprzedając go w nakładzie 200 tys. egzemplarzy. Po wydaniu płyty wyruszyła w kolejną trasę koncertową, obejmującą kilka krajów Europy oraz Nową Zelandię. W kwietniu 2003 została zaangażowana do szwedzkiej wersji musicalu Jesus Christ Superstar, w którym zagrała rolę Marii Magdaleny^[4]. We wrześniu 2003 wydała singiel, „Broken Heart”. W 2004 wydała album studyjny pt. Gone Too Long^[5], który trafił na pierwsze miejsce krajowej listy najczęściej kupowanych płyt. Wydawnictwo promowały single „A Million Miles Away”^[6] oraz tytułowa piosenka „Gone Too Long”. Latem Nilsson wystąpiła jako jedna z kilku artystów podczas trasy koncertowej Rhapsody in Rock. Na początku 2005 roku zasiadła w komisji jurorskiej programu Inför Eurovision, podczas którego oceniane były eurowizyjne propozycje biorące udział w 50. Konkursie Piosenki Eurowizji.

Charlotte Perrelli podczas występu w półfinale 53. Konkursu Piosenki Eurowizji, maj 2008

W 2006 wydała album studyjny pt. I din röst, który nagrała ku czci wokalistki jazzowej Moniki Zetterlund. Oprócz największych przebojów artystki, na albumie umieściła autorski, tytułowy utwór^[7]. W 2007 odbyła trasę koncertową po Szwecji oraz wydała dwa premierowe single, „Som du” i „Jag är tillbaks”. W 2008 zgłosiła się z utworem „Hero” do Melodifestivalen 2008, szwedzkich selekcji do 53. Konkursu Piosenki Eurowizji. Pomyślnie przeszła do finału^[8][9] i 15 marca zwyciężyła w nim^[10][11], zostając reprezentantką Szwecji na Eurowizji. Przed konkursem była jedną z faworytek do wygrania w finale^[12]. 22 maja wystąpiła z drugim numerem startowym w drugim półfinale konkursu^[13] i otrzymała „dziką kartę” od jurorów, dzięki czemu została dopuszczona do udziału w finale rozgrywanym 24 maja^[14]. Zajęła w nim 18. miejsce^[15]. Po udziale w konkursie wystąpiła z „Hero” podczas Sopot Hit Festiwal 2008, na którym zajęła piąte miejsce. W tym samym czasie zaczęła przygotowania do festiwalu Rhapsody in Rock, podczas którego występowała z Robertem Wellsem. Latem wystąpili gościnnie podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Pekinie w Chinach. W sierpniu podpisała kontrakt płytowy z chińską wytwórnią płytową, która wydała jej album pt. Hero w Chinach^[16]. Jesienią rozpoczęła pracę nad świątecznym albumem pt. Rimfrostjul, który wydała w listopadzie^[17]. W tym czasie zaśpiewała gościnnie także w kilku programach telewizyjnych, w takich jak m.in. Sommarkrysset, Victoriadagen i Nationaldagen, także wystąpiła w charakterze trenera wokalnego w jednym z odcinków Idola. Na początku 2009 wyleciała do Pekinu, gdzie pojawiła się w kilku programach telewizyjnych.

Charlotte Perrelli, 2014

Charlotte Perrelli podczas Sommarkrysset 2016

W lipcu 2009 wystąpiła podczas parady szlagierów organizowanej w Sztokholmie. W kolejnych miesiącach nagrała z Magnusem Carlssonem singiel „Mitt livs gemal”, który został zaprezentowany podczas ślubu szwedzkiej pary królewskiej w czerwcu 2010. W grudniu wyruszyła w trasę koncertową po szwedzkich kościołach w celach promocji świątecznej płyty Rimfrostjul. W listopadzie 2011 potwierdziła, że wcieli się w postać Evy Peron w inscenizacji musicalu Evita, wystawianej w Malmö Opera, a także ogłosiła udział w Melodifestivalen 2012, do których zgłosiła się z utworem „The Girl”. Wystąpiła podczas czwartego półfinału eliminacji i zajęła piąte miejsce, nie kwalifikując się do rundy finałowej^[18]. Po udziale w selekcjach wydała album pod tym samym tytułem, na którym znalazła się m.in. piosenka „Little Braveheart”, nagrana w duecie z Kate Ryan^[19]. Latem 2012 powróciła do występów w musicalu Evita. W grudniu 2013 wydała album pt. Min barndoms jul.

W 2016 miała pełnić rolę prowadzącej drugi półfinał Melodifestivalen^[20], ale ostatecznie wystąpiła jako gość artystyczny wydarzenia^[21]. W lutym 2017 wystąpiła z piosenką „Mitt liv” w pierwszym półfinale Melodifestivalen 2017 i zajęła w nim ostatnie miejsce.

Na początku grudnia 2020 została ogłoszona uczestniczką Melodifestivalen 2021 z piosenką „Still young”^[22].

Działalność pozamuzyczna

W latach 1997–1998 grała trenerkę Millan Svensson w serialu Vita lögner.

W 2000 została okrzyknięta „najseksowniejszą Szwedką” według czytelników magazynu „Café”.

Współprowadziła koncerty Melodifestivalen 2003 i Melodifestivalen 2004^[23] oraz program Tillsammans för världens barn (2006), a także była gospodynią programu typu talent show dla dzieci Super Troupers. Była jurorką w programie Talang (2009–2011).

Wydała dwie książki dotyczące fitnessu, Kan du Kan jag (2010) i Kan jag kan du: Träna med Charlotte (2012).

W 2012 wypuściła własną linię perfum i kosmetyków The Girl.

Życie prywatne

W 2003 wyszła za mąż za szwedzko-włoskiego restauratora Nicola Ingrossiego, brata Emilio Ingrosso, który ożenił się z inną szwedzką wokalistką, Pernillą Wahlgren. Z powodu sporów z rodziną Ingrosso, artystki postanowiły zmienić swoje nazwiska na Perrelli. Charlotte i Nicola doczekali się dwójki synów: Angelo (ur. 2004) i Alessio (ur. 2005). W czerwcu 2008 para ogłosiła separację^[24], we wrześniu kolejnego roku małżeństwo wniosło pozew o rozwód.

W 2012 zaczęła spotykać się z Andersem Jensenem, z którym doczekała się syna, Adriana Romeo Perrelli-Jensena, który przyszedł na świat 30 lipca 2013^[25]. 29 sierpnia 2015 w Château d’Esclimont Perrelli i Jensen wzięli ślub^[26].

Dyskografia

Albumy studyjne

• Charlotte (1999)
• Miss Jealousy (2001)
• Gone too long (2004)
• I din röst (2006)
• Hero (2008)
• The Girl (2012)
• Min barndoms jul (2013)

Albumy świąteczne

• Rimfrostjul (2008)

Single

• 1999 – „Take Me to Your Heaven”
• 1999 – „I Write You a Lovesong”
• 2000 – „Damn You”
• 2001 – „You Got Me Going Crazy”
• 2001 – „Miss Jealousy”
• 2003 – „Broken Heart”
• 2004 – „Million Miles Away”
• 2006 – „I din röst”
• 2006 – „Jag är tillbaks”
• 2008 – „Hero”
• 2008 – „Bullet”
• 2008 – „Addicted”
• 2012 – „The Girl”
• 2012 – „Little Braveheart”

Przypisy

Bibliografia

• Om Charlotte. charlotteperrelli.com. [dostęp 2012-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)]. (szw.).
• Charlotte Perrelli. discogs.com. [dostęp 2012-02-26]. (ang.).

Zwycięzcy Konkursu Piosenki Eurowizji

1956–1959	1956 Lys Assia 1957 Corry Brokken 1958 André Claveau 1959 Teddy Scholten
1960–1969	1960 Jacqueline Boyer 1961 Jean-Claude Pascal 1962 Isabelle Aubret 1963 Grethe i Jørgen Ingmannowie 1964 Gigliola Cinquetti 1965 France Gall 1966 Udo Jürgens 1967 Sandie Shaw 1968 Massiel 1969 Frida Boccara, Lenny Kuhr, Lulu i Salomé
1970–1979	1970 Dana 1971 Séverine 1972 Vicky Leandros 1973 Anne-Marie David 1974 ABBA 1975 Teach-In 1976 Brotherhood of Man 1977 Marie Myriam 1978 Jizhar Kohen i Alphabeta 1979 Gali Atari i Milk and Honey
1980–1989	1980 Johnny Logan 1981 Bucks Fizz 1982 Nicole 1983 Corinne Hermès 1984 Herreys 1985 Bobbysocks 1986 Sandra Kim 1987 Johnny Logan 1988 Céline Dion 1989 Riva
1990–1999	1990 Toto Cutugno 1991 Carola 1992 Linda Martin 1993 Niamh Kavanagh 1994 Paul Harrington i Charlie McGettigan 1995 Secret Garden 1996 Eimear Quinn 1997 Katrina and the Waves 1998 Dana International 1999 Charlotte Nilsson
2000–2009	2000 Olsen Brothers 2001 Tanel Padar, Dave Benton & 2XL 2002 Marie N 2003 Sertab Erener 2004 Rusłana 2005 Elena Paparizou 2006 Lordi 2007 Marija Šerifović 2008 Dima Biłan 2009 Alexander Rybak
2010–2019	2010 Lena Meyer-Landrut 2011 Ell i Nikki 2012 Loreen 2013 Emmelie de Forest 2014 Conchita Wurst 2015 Måns Zelmerlöw 2016 Dżamała 2017 Salvador Sobral 2018 Netta 2019 Duncan Laurence
2020–2029	2020 konkurs odwołany 2021 Måneskin 2022 Kalush

(c) AxG, CC BY-SA 3.0