Charlotte Rampling

Charlotte Rampling
Ilustracja
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0

Charlotte Rampling (2016)
Imię i nazwiskoTessa Charlotte Rampling
Data i miejsce urodzenia5 lutego 1946
Sturmer
Zawódaktorka, modelka
Współmałżonek

Bryan Southcombe
(1972-1976; rozwód)
Jean-Michel Jarre
(1978-2002; rozwód)

Lata aktywnościod 1963
Odznaczenia
Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego
Strona internetowa

Tessa Charlotte Rampling[1][2], OBE (ur. 5 lutego 1946 w Sturmer) – angielska aktorka i modelka. Występuje w filmach anglo- i francuskojęzycznych[3].

Życiorys

Wczesne lata

Urodziła się w Sturmer, w hrabstwie Essex jako jedna z dwóch córek malarki Anne Isabelle (z domu Gurteen) i Godfreya Ramplinga, złotego medalisty olimpijskiego w sztafecie 4 x 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w Berlinie ’36, i pułkownika Armii Brytyjskiej[4].

Po raz pierwszy wystąpiła publicznie w trzynastym roku życia – wraz ze starszą siostrą Sarah (która w 1966 popełniła samobójstwo) śpiewała znane piosenki („C’est si bon” czy „C’est magnifique”) w londyńskich pubach.

Ukończyła St. Hilda’s School w Bushley w hrabstwie Worcestershire i Jeanne d’Arc Academie pour Jeunnes Filles w Wersalu.

Kariera

Charlotte Rampling w filmie Sequestro di persona (1968)

Na początku swojej kariery, w wieku siedemnastu lat pracowała jako modelka[5], zanim przesłała swoje zdjęcie do agencji aktorskiej i została zaproszona do udziału w czarnej komedii Zepsuta do szpiku kości (Rotten to the Core, 1965). Brała udział w zajęciach nowojorskiego Actor's Studio. O mały włos znalazłaby się w obsadzie filmu Romana Polańskiego Matnia (Cul-de-Sac, 1966), lecz jej oferta przyszła za późno. Następnie wystąpiła w niewielkiej roli narciarki wodnej w uhonorowanej Złotą Palmą komedii Richarda Lestera Sposób na kobiety (The Knack...and How to Get It, 1965)[5] z Jane Birkin i Jacqueline Bisset. Potem pojawiła się w komedii Georgy Girl (1967) i jednym z odcinków serialu kryminalnego ABC Rewolwer i melonik (The Avengers, 1967) z udziałem Donalda Sutherlanda.

Zwróciła na siebie uwagę rolą enigmatycznej Elisabeth Thallman w dramacie Luchina Viscontiego Zmierzch bogów (La caduta degli dei, 1969)[6]. W kryminalnym melodramacie wojennym Nocny portier (Il portiere di notte, 1974)[5] z Dirkiem Bogarde wywołała gwałtowne reakcje krytyków pojawiając się w szelkach na nagim ciele i w esesmańskiej czapce na głowie. W mrocznym filmie kryminalnym Patrice Chéreau Czar orchidei (La Chair de l'orchidée, 1974) z Simone Signoret zagrała zaszczutą dziedziczkę milionowej fortuny, która wykłuwa oczy zbliżającym się do niej mężczyznom. W ekranizacji powieści kryminalnej Raymonda Chandlera Żegnaj, laleczko (Farewell, My Lovely, 1975)[5] jako Helen Grayle u boku Roberta Mitchuma pojawiła się jako femme fatale.

Zyskała uznanie amerykańskiej publiczności w komediodramacie Woody’ego Allena Wspomnienia z gwiezdnego pyłu (Stardust Memories, 1980)[5] z Danielem Sternem i Sharon Stone (w debiutanckiej, epizodycznej roli), dramacie sądowym Sidneya Lumeta Werdykt (The Verdict, 1982) u boku Paula Newmana oraz komedii Max, moja miłość (Max, mon amour, 1986) jako żona dyplomaty angielskiego, która pewnego dnia zaskakuje małżonka wyznaniem, że jest zakochana w szympansie.

Była czterokrotnie nominowana do nagrody Cezara; za postać Barbary Spark w dramacie kryminalnym Zmarły z otwartymi oczami (On ne meurt que 2 fois, 1984), za rolę Marie Drillon, profesor języka angielskiego w Paryżu w dramacie François Ozona Pod piaskiem (Sous le Sable, 2000), za uhonorowaną Europejską Nagrodą Filmową kreację angielskiej autorki kryminałów w dreszczowcu psychologicznym François Ozona Basen (Swimming Pool, 2003)[6] oraz jako Alice Pollock w dramacie Leming (Lemming, 2005)[6].

Zasiadała w jury konkursu głównego na 29. MFF w Cannes (1976) oraz na 54. MFF w Wenecji (1997). Przewodniczyła obradom jury na 56. MFF w Berlinie (2006).

W 2000 została odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego, zaś w 2001 francuską Legią Honorową oraz nagrodą honorowego Cezara.

Życie osobiste

Spotykała się z Fabiem Testim[7]. W 1972 poślubiła aktora Bryana Southcombe’a[7], z którym ma syna Barnaby’ego. Para żyła w trójkącie małżeńskim (ménage à trois) z modelem Randallem Laurence. W 1976 rozwiedli się[7]. Barnaby został reżyserem udanych produkcji telewizyjnych. W dniu 8 października 1978 wyszła za mąż za poznanego dwa lata wcześniej wybitnego kompozytora i muzyka francuskiego Jeana-Michela Jarre’a[7], z którym ma syna Davida Jarre, iluzjonistę (ur. 1978). Zajęła się także wychowaniem pasierbicy Émilie Jarre, projektantki mody. Małżonkowie od 1997/1998 roku byli w separacji, a związek małżeński został oficjalnie zakończony w 2002. Rozwód miał konfliktowy przebieg, kiedy ujawniono opowieści o romansach Jarre’a z innymi kobietami. Była związana z francuskim biznesmenem Jeanem-Noëlem Tassez (1998-2015)[7].

Filmografia

  • 1965: Sposób na kobiety (The Knack ...and How to Get It) jako narciarka wodna
  • 1967: Rewolwer i melonik (The Avengers) jako Hana Wilde
  • 1969: Zmierzch bogów (La caduta degli dei) jako Elisabeth Thallman
  • 1971: Znikający punkt (Vanishing Point) jako autostopowiczka
  • 1971: Szkoda, że jest dziwką (Addio fratello crudele) jako Annabella
  • 1972: Henryk VIII i jego sześć żon (Henry VIII and His Six Wives) jako Anna Boleyn
  • 1972: Corky jako żona Corky'ego
  • 1972: Azyl (Asylum) jako Barbara
  • 1974: Nocny portier (Il Portiere di notte) jako Lucia Atherton
  • 1974: Tabor do Vaccares (Caravan to Vaccares) jako Lila
  • 1974: Zardoz jako Consuella
  • 1974: Czar orchidei (La Chair de l'orchidée) jako Claire
  • 1975: Yuppi du jako Silvia
  • 1975: Żegnaj, laleczko (Farewell, My Lovely) jako Helen Grayle
  • 1976: Sherlock Holmes w Nowym Jorku (Sherlock Holmes in New York) jako Irene Adler
  • 1977: Liliowa taksówka (Un taxi mauve) jako Sharon
  • 1977: Orka – wieloryb zabójca (Orca) jako Rachel Bedford
  • 1980: Wspomnienia z gwiezdnego pyłu (Stardust Memories) jako Dorrie
  • 1982: Werdykt (The Verdict) jako Laura Fischer
  • 1984: Niech żyje życie! (Viva la vie!) jako Catherine Perrin
  • 1986: Max, moja miłość (Max, mon amour) jako Margaret
  • 1987: Harry Angel (Angel Heart) jako Margaret Krusemark
  • 1988: Zmarły w chwili przybycia (D.O.A.) jako pani Fitzwaring
  • 1988: Paryż nocą (Paris by Night) jako Clara Paige
  • 1989: Rebus jako Miriam
  • 1993: Tajemnice Alana (Hammers over the Anvil) jako Grace McAlister
  • 1993: Asfaltowe tango (Asphalt Tango) jako Marion
  • 1995: Marsz Radeckiego (Radetzkymarsch) jako Valerie von Taussig
  • 1996: Zniewolenie (Invasion of Privacy) jako Deidre Stiles
  • 1997: Miłość i śmierć w Wenecji (The Wings of the Dove) jako Aunt Maude
  • 1999: Wielkie nadzieje (Great Expectations) jako panna Havisham
  • 2000: Aberdeen jako Helen
  • 2000: Pod piaskiem (Sous le Sable) jako Marie Drillon
  • 2001: Wiedźma (Superstition) jako Frances Matteo
  • 2001: Zawód: Szpieg (Spy Game) jako Anna Cathcart
  • 2001: Chmury (Clouds: Letters to My Son) jako Narrator (angielska wersja językowa)
  • 2001: Anioł zemsty (The Fourth Angel) jako Kate Stockton
  • 2002: Letni zawrót głowy (Embrassez qui vous voudrez) jako Elizabeth Lannier
  • 2003: Odpoczniesz po śmierci (I'll Sleep When I'm Dead) jako Helen
  • 2003: Deklaracja (The Statement) jako Nicole
  • 2003: August pierwszy cesarz (Imperium: Augustus) jako Livia
  • 2003: Basen (Swimming Pool) jako Sarah Morton
  • 2004: Klucze do domu (Le Chiavi di casa) jako Nicolo
  • 2004: Immortal – kobieta pułapka (Immortel (ad vitam)) jako Elma Turner
  • 2005: Leming (Lemming) jako Alice Pollock
  • 2005: Na południe (Vers le sud)
  • 2006: Nagi instynkt 2 (Basic Instinct 2) jako Milena Gardosh
  • 2006: Do dwóch razy sztuka (Désaccord parfait) jako Alice d'Abanville
  • 2007: Chaotyczna Anna (Caótica Ana) jako Justine
  • 2007: Angel jako Hermione
  • 2008: Księżna (The Duchess) jako lady Spencer
  • 2008: Uwiedziony (Deception) jako Wall Street Belle
  • 2008: Babylon A.D. (Babylon A.D.) jako Wielka Kapłanka
  • 2010: Młyn i krzyż jako Maria, Matka Jezusa
  • 2010: StreetDance 3D jako Helena
  • 2011: Melancholia jako Gaby
  • 2013: Dexter jako dr Evelyn Vogel (serial TV)
  • 2015: Broadchurch jako Jocelyn Knight (serial TV)
  • 2015: 45 lat jako Kate Mercer
  • 2016: Assassin’s Creed jako Ellen Kaye
  • 2018: Czerwona jaskółka jako Matrona
  • 2020: Ostatnie słowa jako Batlk
  • 2021: Wszystko poszło dobrze jako Claude
  • 2021: Diuna jako Gaius Helena Mohiam

Nagrody

Przypisy

  1. Personalidade: Charlotte Rampling (Reino Unido) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2018-06-04].
  2. Charlotte Rampling (ang.). Listal. [dostęp 2018-06-04].
  3. Charlotte Rampling (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2018-06-04].
  4. Garth Pearce (2016-02-26): Charlotte Rampling 'I hope my 70s will be sensational – why not?' (ang.). Daily Express. [dostęp 2018-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-15)].
  5. a b c d e Charlotte Rampling (5 de Fevereiro de 1946) (port.). Filmow. [dostęp 2018-06-04].
  6. a b c Agata Michalak (2012-04-25): Aktorski diament, obiekt pożądania, ikona. 10 najlepszych ról Charlotte Rampling (pol.). NaTemat.pl. [dostęp 2018-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-15)].
  7. a b c d e Charlotte Rampling Dating (ang.). FamousFix. [dostęp 2018-06-04].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Order BritEmp (civil) rib.PNG
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).
Charlotte Rampling 2016.jpg
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Charlotte Rampling au dîner des révélations des César du cinéma
Sequestro di persona 525.png
Scena dal film Sequestro di persona (1968)