Charzewice (gmina)

Charzewice
gmina wiejska
1934–1954 i 1973–1977[1]
Państwo

 PRL

Województwo

1934–39: lwowskie
1945–54: rzeszowskie
1973–75: rzeszowskie
1975–77: tarnobrzeskie

Powiat

1934–39: tarnobrzeski
1945–54: tarnobrzeski
1973–75: tarnobrzeski

Siedziba

Charzewice

Populacja (1974)
• liczba ludności


8158[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

12

brak współrzędnych
Portal Polska

Charzewice – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 19341954 i 19731977[3] w woj. lwowskim, rzeszowskim i tarnobrzeskim (dzisiejsze woj. podkarpackie). Siedzibą władz gminy były Charzewice (obecnie dzielnica Stalowej Woli).

Gminę Charzewice utworzono 1 sierpnia 1934 roku w województwo lwowskim, w powiecie tarnobrzeskim, z dotychczasowych drobnych gmin wiejskich: Brandwica, Charzewice, Dąbrowa Rzeczycka, Jastkowice, Pilchów, Rzeczyca Długa, Rzeczyca Okrągła i Turbia[4].

Po wojnie gmina Charzewice weszła w skład woj. rzeszowskiego (nadal w powiecie tarnobrzeskim). Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 12 gromad: Brandwica, Charzewice, Chłopska Wola, Dąbrowa Rzeczycka, Jastkowice, Kępa Rzeczycka, Obojna, Pilchów, Rzeczyca Długa, Rzeczyca Okrągła, Szwedy i Turbia[5]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[6].

Gminę Charzewice reaktywowano w dniu 1 stycznia 1973 roku w woj. rzeszowskim (powiat tarnobrzeski)[7]. 1 czerwca 1975 roku gmina znalazła się w nowo utworzonym woj. tarnobrzeskim[8]. 1 września 1977 roku gmina została zniesiona a jej obszar włączony do gmin Pysznica, Zaleszany i Radomyśl (nad Sanem)[9] oraz do Stalowej Woli (wieś Charzewice)[10].

Przypisy

  1. W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Liczba ludności z publikacji „Rocznik Demograficzny Polski”, GUS 1975–1995
  3. Od 1 sierpnia 1934 do 28 września 1954 oraz od 1 stycznia 1973 do 31 sierpnia 1977
  4. Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 555
  5. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  6. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  7. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  8. Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
  9. Dz.U. z 1977 r. nr 27, poz. 116
  10. Dz.U. z 1977 r. nr 27, poz. 117

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).