Chełmowski

Chełmowskikaszubski herb szlachecki, znany z jedynej pieczęci.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu strzała, nad którą figura przypominająca półksiężyc, nad którym dwie gwiazdy w pas. Barwy nieznane. Klejnot nieznany. Labry: brak.

Najwcześniejsze wzmianki

Pieczęć Jakuba Chełmowskiego z 1570.

Rodzina Chełmowski

Drobnoszlachecka rodzina, pochodząca z miejscowości Wielkie Chełmy i Małe Chełmy. Zachował się dokument z 21 grudnia 1377 nadający część Chełmów Więcławowi i jego bratankowi, zaś drugą część Łowiszowi. Rodzina prawdopodobnie pochodzi od tych rycerzy. Chełmowscy dziedziczyli też część wsi Czapiewice.

Herbowni

Chełmowski. Oprócz herbu własnego, rodzina używała też herbów Leliwa i Ostoja. Pierwsze dwa herby z odmianami były reprezentowane dość licznie w okolicach Tucholi i Człuchowa. Rodziny te przyjmowały nazwiska odmiejscowe. Reprezentacja tego trzeciego była niewielka, ale skupiona w okolicach miejscowości Wielkie Chełmy – należeli do nich Chełmowscy z Czapiewic.

Bibliografia

  • Przemysław Pragert, Herbarz rodzin kaszubskich, t. 1, BiT, 2001, s. 70, 151, ISBN 83-919852-6-1, ISBN 978-83-919852-6-7.

Przypisy

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Media użyte na tej stronie