Chelonoidis abingdonii

Chelonoidis abingdonii
(Günther, 1877)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Rząd	żółwie
Rodzina	żółwie lądowe
Rodzaj	Chelonoidis
Gatunek	Chelonoidis abingdonii
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]
wymarły
Zasięg występowania

Chelonoidis abingdonii (także żółw olbrzymi z Pinty) – wymarły gatunek żółwia żyjącego na wyspie Pinta (dawniej Abingdon) w archipelagu wysp Galapagos^[2].

Gatunek lądowy, dostosowany do żerowania na niższych częściach roślin, m.in. kaktusowatych. Skorupa siodłowanego kształtu. Wyjściowa populacja tego gatunku mogła wynosić ok. 2500 dorosłych osobników. W związku z obecnością i działalnością człowieka populacja Chelonoidis abingdonii załamała się w połowie XIX w. i ulegała dalszemu zmniejszaniu, m.in. na skutek działalności rybackiej, gdyż Chelonoidis abingdonii stanowił pożywienie rybaków. Introdukcja kóz na wyspę w 1959 r. przyczyniła się do zaniku dużej części roślinności, co przyczyniło się ostatecznie do wymarcia gatunku mimo prowadzonej w późniejszych latach (1998-2003) akcji eradykacji kóz^[2].

Ostatni znany przedstawiciel gatunku został odłowiony w 1972 r. i był przetrzymywany w centrum hodowli, gdzie został nazwany Samotny George, gdyż odmawiał współżycia z żółwicami innych gatunków. Z tego powodu pracownicy centrum nazywali go jednym z najbardziej upartych zwierząt na świecie, a Księga rekordów Guinnessa określiła go jako najbardziej samotne zwierzę na Ziemi^[3]. Ostatni żółw Chelonoidis abingdonii zmarł 24 czerwca 2012 r. Pomimo intensywnych wysiłków nie odnaleziono więcej osobników, w związku z czym w 1996 r. uznano gatunek za wymarły na wolności. W 2008 r. przeprowadzono ostatnią akcję poszukiwawczą^[2].

Przypisy