Chemioterapeutyki

Ten artykuł od 2010-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Chemioterapeutyki – substancje chemiczne stosowane w leczeniu chorób zakaźnych i zakażeń^[1]. Są to leki przeciwdrobnoustrojowe otrzymane metodą syntezy chemicznej^[1], nieposiadające swojego odpowiednika w przyrodzie^[2].

Bezpośrednio działanie wszystkich chemioterapeutyków polega na zwalczaniu rozwoju drobnoustrojów w organizmie. Do tej grupy leków należą między innymi sulfonamidy przeciwbakteryjne (w przeciwieństwie do sulfonamidów moczopędnych i przeciwcukrzycowych).

Chemioterapeutyki w praktyce klinicznej i piśmiennictwie medycznym bywają zaliczane do antybiotyków^[2], pomimo że nie spełniają wymogu pochodzenia naturalnego z definicji tych ostatnich^[3]. Wynika to z takiej samej charakterystyki działania leczniczego obu tych grup substancji.

Podział ze względu na budowę chemiczną

• chinolony:
  • chinolony niefluorowane:
    • I generacji – kwas nalidyksowy
    • II generacji – garenoksacyna
  • fluorochinolony (podział na generacje niejednoznaczny – w zależności od opracowania, wyróżnia się 2, 3 lub 4 generacje):
    • I/II generacji – cyprofloksacyna, norfloksacyna, lewofloksacyna (czasem zaliczana do III/IV generacji), kwas pipemidynowy
    • III/IV generacji – moksyfloksacyna
• oksazolidynony – linezolid
• nitroimidazole – metronidazol, tinidazol
• nitrofurany – nitrofurantoina
• sulfonamidy – sulfacetamid, sulfametoksazol
• diaminopirymidyniny – trimetoprym, iklaprim
• urotropina
• nitazoksanid

Przypisy