Chen Nien-chin
| ||||||||||||||||||||||||||||
 Chen Nien-chin na IO 2016 w Rio de Janeiro | ||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 10 maja 1997 Hualian | |||||||||||||||||||||||||||
| Obywatelstwo | tajwańskie | |||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 169 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | National Tsing Hua University | |||||||||||||||||||||||||||
| Trener | Ko Wen-ming | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||
Chen Nien-chin (chiń. 陳念琴; pinyin Chén Niànqín; ur. 10 maja 1997 r. w Hualianie) – tajwańska bokserka, złota i brązowa medalistka mistrzostw świata, srebrna i brązowa medalistka mistrzostw Azji, srebrna medalistka igrzysk olimpijskich młodzieży. Występowała w kategoriach od 67 do 75 kg[1].
Kariera
Przygodę z boksem zaczęła w 2010 roku.
W 2014 roku na igrzyskach olimpijskich młodzieży w Nankinie zdobyła srebrny medal w kategorii do 75 kg, przegrywając w finale z Elżbietą Wójcik[2]. Dwa lata później podczas mistrzostw świata w Astanie zdobyła brązowy medal. W półfinale przegrała z późniejszą mistrzynią Amerykanką Claressą Shields.
Na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro odpadła w pierwszej rundzie, przegrywając z Rosjanką Jarosławą Jakuszyną 0:3[3]. Podczas mistrzostw Azji w 2017 roku w Ho Chi Minh poniosła porażkę w półfinale z Koreanką Seon Su-jin.
W 2018 roku została mistrzynią świata w Nowym Delhi w kategorii do 69 kg. Po zwycięstwach w ćwierćfinale z Kanadyjką Myriamą Silvą Rondeau i w półfinale z Lovliną Borgohainą z Indii pokonała w finale również Chinkę Gu Hong 3:2[4].
Rok później zdobyła srebrny medal mistrzostw Azji w Bangkoku po niejednogłośnej porażce w finale z Chinką Gu Hong. W półfinale pokonała Darigę Szakimową z Kazachstanu[5].
Przypisy
- ↑ New Delhi 2018 AIBA Women’s World Boxing Championships - Athlete Profiles (ang.). AIBA. s. 230–231. [dostęp 2018-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-15)].
- ↑ 台拳擊女將陳念琴 青奧奪銀牌 (chiń.). ltn.com.tw, 2014-08-26. [dostęp 2018-11-29].
- ↑ 奧運》台灣首位奧運女拳手 陳念琴首輪止步 (chiń.). ltn.com.tw, 2016-08-14. [dostęp 2018-11-29].
- ↑ 清大女戰神「拳」力以赴 陳念琴勇奪世界女子拳擊錦標賽金牌 (chiń.). Storm, 2018-11-25. [dostęp 2018-11-29].
- ↑ 拳擊亞錦賽／擊落奧運銅牌 陳念琴叩關金牌戰 (chiń.). ETtoday, 2019-04-25. [dostęp 2019-04-26].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Autor: Jonas de Carvalho from Rio de Janeiro, Brasil, Licencja: CC BY-SA 2.0
Chen Nien-chin