Chen Tuan

Chen Tuan
ilustracja
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone陈抟
Pismo tradycyjne陳摶
Hanyu pinyinChén Tuán
Wade-GilesCh’en T’uan

Chen Tuan (ur. 871[1] lub 906, zm. 989[2]), zwany również Chen Xiyi (陳希夷) – chiński mędrzec taoistyczny i pustelnik.

Wokół postaci Chen Tuana narosło wiele fantastycznych legend, uniemożliwiających dokładne prześledzenie jego życiorysu[3]. Żywot filozofa-pustelnika miał rozpocząć po nieudanym podejściu do egzaminów urzędniczych[4]. Początkowo mieszkał na górze Wudang Shan, następnie osiedlił się na Hua Shan, gdzie spędził ponad 40 lat[5]. Zajmował się tam studiami nad Księgą Przemian, zgłębianiem znaczenia diagramu taijitu i praktykowaniem qigong[6]. Uznano go za nieśmiertelnego, który osiągnął idealną harmonię z dao[7].

Wyznawał pogląd o dualistycznej naturze wszechświata, składającej się z materii pierwszej (taiyi) i zawierającej się w niej immanentnie formy (li)[8]. Teoria ta wywarła wielki wpływ na filozofię późniejszych neokonfucjanistów, zwłaszcza Zhou Dunyi i Shao Yonga[9].

Przypisuje mu się opracowanie sztuki walki liuhebafaquan[10].

Przypisy

  1. ↑ Tian Cheng Yang: Conocer el Taoísmo: Historia, Filosofía y Práctica. Barcelona: Editorial Kairós, 2003, s. 72. ISBN 84-7245-531-9.
  2. ↑ Maram Epstein: Competing discourses: orthodoxy, authenticity, and engendered meanings in late Imperial Chinese fiction. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Asia Center, 2001, s. 58. ISBN 0-674-00512-0.
  3. ↑ Fabrizio Pregadio: The encyclopedia of Taoism. T. 1. New York: Routledge, 2008, s. 257-258. ISBN 978-0-7007-1200-7.
  4. ↑ Liu Cheng-Tsai: A Study of Daoist Acupuncture & Moxibustion. Boulder, CO: Blue Poppy Press, 1999, s. 24. ISBN 1-891845-08-X.
  5. ↑ Bent Nielsen: A companion to Yi jing numerology and cosmology: Chinese studies of images and numbers from Han (202 BCE-220 CE) to Song (960-1279 CE). London: Routledge, 2003, s. 29. ISBN 0-7007-1608-4.
  6. ↑ Lu Shengli: Combat techniques of Tai Ji, Xing Yi, and Ba Gua: principles and practices of internal martial arts. Berkeley, California: Blue Snake Books, 2006, s. 65. ISBN 1-58394-145-2.
  7. ↑ Livia Kohn: Early Chinese mysticism: philosophy and soteriology in the Taoist tradition. Princeton, New Jersey: Princeton University Press, 1992, s. VII. ISBN 0-691-07381-3.
  8. ↑ Mieczysław Jerzy Künstler: Dzieje kultury chińskiej. Wrocław: Ossolineum, 1994, s. 222. ISBN 83-04-03773-4.
  9. ↑ Ronnie Littlejohn: Confucianism: An Introduction. New York: I.B. Tauris, 2011, s. 119. ISBN 978-1-84885-174-0.
  10. ↑ Glenn D. Newth: Hwa yu tai chi ch’uan: unlocking the mysteries of the five word song. Berkeley, California: Blue Snake Books, 2006, s. 42. ISBN 978-1-58394-161-4.

Media użyte na tej stronie

Chen Xi Yi Asleep by Hasegawa Tohaku (Ishikawa Nanao Art Museum).jpg
Chen Xi Yi Asleep, by Hasegawa Tohaku, Ishikawa Nanao Art Museum, Nanao, Ishikawa, Japan