Chilandar
![]() Klasztor Chilandar | |
Państwo | ![]() |
---|---|
Miejscowość | Athos |
Kościół | Patriarchat Konstantynopolitański |
Rodzaj klasztoru | męski |
Eparchia | Athos |
Liczba mnichów (2010) | 22 |
Obiekty sakralne | |
Katholikon | Cerkiew Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni |
Założyciel klasztoru | Stefan Nemania |
Fundator | Stefan Nemania |
Materiał budowlany | cegła, kamień |
Data budowy | XII w. (obecnie istniejący) |
Położenie na mapie Grecji (c) Lencer, CC BY-SA 3.0 | |
![]() |
Chilandar[1] (serbski: Хиландар; grecki: Χιλανδαρίου) – klasztor położony w północno-zachodniej części półwyspu Athos[2]. Zajmuje czwarte miejsce w atoskiej hierarchii[2].
Historia
Pochodzenie nazwy klasztoru nie jest jasne. Słowo Chilandar może pochodzić od chelandion – rodzaju statku bizantyjskiego; istnieje również teza, iż nazwa ta nawiązuje do imienia założyciela pierwszej wspólnoty mniszej na tym miejscu[2].
Monaster w dzisiejszym kształcie został założony w XII w. przez wielkiego żupana Raszki Stefana Nemanię (który abdykował, wstąpił do monasteru i przyjął imię Symeon) oraz jego syna Rastka, znanego jako mnich Sawa. Chilandar był początkowo monasterem filialnym klasztoru Watopedi, następnie uzyskał niezależność i zyskał zwierzchność nad mniejszymi wspólnotami: Zygou, św. Bazylego, Komitissas, Kalyka, Paparnikion, Omologetou oraz Strovilaias[2].
Od początku posiadał wyraźnie serbski charakter; w 1198 cesarz bizantyjski Aleksy III potwierdził jego przynależność do Serbów[2]. Klasztor otrzymywał liczne dary od kolejnych władców średniowiecznej Serbii. Jego silny związek z narodem serbskim utrzymał się do XVII-XVIII w., gdy liczba przybywających na Athos Serbów spadła, następnie zaś w 1722 Chilandar został zniszczony przez pożar. Monaster przetrwał dzięki działalności mnichów bułgarskich[2]. W 1844 odnaleziono w klasztorze Karty chilandarskie. Kolejny pożar zniszczył zabudowania klasztoru w 1891[2].
Główna cerkiew monasterska nosi wezwanie Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni i została wzniesiona w XIV stuleciu; dekoracja wnętrza (freski) datuje się z wieku XIX[2].
Dopiero w latach 80. XX wieku przeprowadzono elektryfikację klasztoru. W roku 2004 w wyniku pożaru klasztor został poważnie uszkodzony[3].
W roku 2010 w klasztorze przebywało 22 mnichów[2].
Biblioteka klasztoru przechowuje 181 greckich i 809 słowiańskich rękopisów, ponadto co najmniej 20 000 drukowanych ksiąg, spośród których tylko 3000 jest w języku greckim. Kolekcja średniowiecznych rękopisów słowiańskich jest największą na świecie[2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona klasztoru (serb.)
- Fotografie z Chilandar (serb.)
Media użyte na tej stronie
(c) Lencer, CC BY-SA 3.0
Location map of Greece
Equirectangular projection, N/S stretching 120 %. Geographic limits of the map:
- N: 42.0° N
- S: 34.6° N
- W: 19.1° E
- E: 29.9° E
Symbol klasztoru do legendy mapy
Map (rough) of Athos, Greece, own work composed from various references
Autor: Xfigpower (pssst) 13:23, 4 November 2010 (UTC), Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Mount Athos
Equirectangular projection. Geographic limits of the map:
- N: 40.50° N
- S: 40.10° N
- W: 23.95° E
- E: 24.45° E