Chiwwici

Chiwwici (hebr. חיווים) – starożytny lud kananejski, kilkukrotnie wzmiankowany w Biblii, zamieszkujący tereny na zachód od Jordanu[1]. Po raz pierwszy wymienieni w Księdze Rodzaju (Rdz 10,17) pośród potomków Kanaana. Nie są znani z żadnych pozabiblijnych źródeł[2]. Hebrajska nazwa chiwwi oznacza „mieszkańca namiotu”, co wskazuje iż przynajmniej na wczesnym etapie swoich dziejów prowadzili żywot nomadów[3].

W czasach patriarchów mieli zamieszkiwać Sychem (Rdz 34,2)[2]. Walczyli z Izraelitami podczas podboju Kanaanu za Jozuego. Posiadali wówczas cztery miasta: Gibeon, Kefira, Beerot i Kiriat-Jearim (Joz 9,17)[4]. Inna grupa Chiwwitów lokalizowana jest przez Biblię w górach Libanu, między Hermonem a Chamatem (Sdz 3,3)[2]. Chiwwici zamieszkali w Gibeonie zawarli przymierze z Jozuem i nie zostali podbici przez Izraelitów (Joz 9;11,17)[2]. Po raz ostatni wzmiankowani są w 2 Księdze Samuela (2Sm 24,7)[1].

Ze względu na podobieństwo nazw, Chiwwici są często utożsamiani z Chorytami i, podobnie jak oni, uznawani za Hurytów[5]. Inna teoria wywodzi ich nazwę od Cylicji (biblijne Kue) i uznaje ich za lud przybyły do Palestyny pod koniec epoki brązu, po upadku państwa Hetytów[2].

Przypisy

  1. ↑ a b International Standard Bible Encyclopedia. T. 2. Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publishing, 1982, s. 724.
  2. ↑ a b c d e Jack R. Lundbom: Deuteronomy: A Commentary. Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publishing, 2013, s. 331-332.
  3. ↑ Eerdmans Dictionary of the Bible. edited by David Noel Freedman. Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publishing, 2000, s. 597.
  4. ↑ Hivites. Encyclopedia Judaica. [dostęp 2014-11-27]. (ang.).
  5. ↑ John Bright: A History of Israel. Louisville: Westminster John Knox Press, 2000, s. 117.