Chiyoda (1863)
„Chiyoda” | |
Historia | |
Stocznia | Ishikawajima, Tokio, Japonia |
---|---|
Położenie stępki | 7 maja 1861 |
Wodowanie | 2 lipca 1863 |
Dai-Nippon Teikoku Kaigun | |
Wejście do służby | maj 1866 |
Wycofanie ze służby | 28 stycznia 1888, sprzedany do cywila |
Los okrętu | rozebrany po 1911 roku |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 140 t |
Długość | 29,7 m |
Szerokość | 4,8 m |
Zanurzenie | 2 m |
Napęd | |
1 maszyna parowa, 1 śruba, 60 hp | |
Prędkość | 5 węzłów |
Uzbrojenie | |
1x140 mm odprzodowe, 2 lżejsze działa | |
Załoga | 35 |
Chiyoda (jap. 千代田) lub Chiyodagata (jap. 千代田形)[2] – kanonierka japońskiej marynarki wojennej, pierwszy wojenny parowiec zbudowany w Japonii. Wziął udział w wojnie boshin, w trakcie której kilkakrotnie przechodził z rąk do rąk.
Nieduża – 140 ton wyporności, 29,7 m długości, 4,8 m szerokości i 2 m zanurzenia – drewniana kanonierka o mieszanym parowo-żaglowym napędzie. Jej 60-konna, dwucylindrowa, pozioma maszyna parowa napędzała jedną śrubę i mogła nadać prędkość pięciu węzłów; parę dostarczały dwa kotły typu lokomotywowego[2]. Oprócz tego „Chiyoda” niosła pełen takielunek brygu[3] (F.T. Jane określa ją mianem szkunera[a][4]).
Pierwsza zwodowana w Japonii parowa jednostka wojenna (aczkolwiek nie pierwszy parowiec w ogóle) powstała dla floty siogunatu Tokugawów, w której służyła w latach 1866–1868, po czym została przejęta przez flotę cesarską, na początku wojny boshin, której celem było obalenie siogunatu. Stronnicy Tokugawów przechwycili okręt ponownie 4 października 1868 roku i odpłynęli na Hokkaido[3][2].
Wraz z innymi okrętami patrolowała wody i wspierała działania na lądzie wokół Hakodate. Po przybyciu lojalnej wobec cesarza eskadry, doszło do starć 4 i 13 czerwca 1869 roku, w których jednostki rebelianckie, w tym „Chiyoda” odparły ataki nieprzyjaciela. Rankiem 14 czerwca okręty cesarskie zostały zaskoczone pojawieniem się rebelianckiej jednostki, która próbowała staranować jednego z „cesarskich”, lecz nie odpowiadała ogniem na silny ostrzał. Ostatecznie „Chiyoda” została zajęta przez załogi pryzowe, które nie znalazły nikogo na pokładzie. Okazało się, że poprzedniego dnia kanonierka weszła na mieliznę, a jej dowódca nakazał zniszczenie silnika i zapałów armat oraz opuszczenie jednostki (za swą pochopną decyzję został ukarany degradacją). Tymczasem w nocy okręt zszedł z mielizny wraz z pływem i zdryfował o świcie między jednostki cesarskie, wykonując swą „szarżę”[5].
„Chiyoda” wkrótce potem, w czerwcu 1869 roku została wycofana z aktywnej służby. W 1888 roku została sprzedana w ręce cywilne i służyła jako statek wielorybniczy do roku 1911, kiedy została rozebrana[3][2].
Uwagi
- ↑ Zarówno zdjęcie, jak i ryciny w Conway’s... i Warships... zdają się potwierdzać to określenie, prezentując jednostkę typu szkunera rejowego.
Przypisy
- ↑ Jeśli nie podano inaczej, dane za Jentsura et al, s. 113.
- ↑ a b c d Roger Chesneau, Eugène Kolesnik: Conway’s All the World’s Fighting Ships, 1860–1905. London: Conway Maritime Press, 1979, s. 23t. ISBN 0-85177-133-5.
- ↑ a b c Hansgeorg Jentsura, Dieter Jung, Peter Mickel: Warships of the Imperial Japanese Navy, 1869–1945. Naval Institute Press, 1976, s. 113. ISBN 0-87021-893-X. (ang.)
- ↑ Fred. T. Jane: The Imperial Japanese Navy. Londyn: W. Thacker & Co., 1904, s. 21. (ang.)
- ↑ Ken Yamaguchi: Kinsé shiriaku = A history of Japan, from the first visit of Commodore Perry in 1853 to the capture of Hakodate by the Mikado’s forces in 1869. Ernest Mason Satow (trans.). Yokohama: F.R. Wetmore & Co., 1876, s. 139–141. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: David Newton, uploader was Denelson83, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Naval ensign of the Imperial Japanese Navy and the Japan Maritime Self-Defense Force
Japanese gunboat Chiyodagata, 1868.