Chlorek miedzi(II)

Chlorek miedzi(II)
Bezwodny chlorek miedzi(II)	Dwuwodny chlorek miedzi(II)
	; Budowa tolbachitu (bezwodnego CuCl; 2)
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	dichlorek miedzi
	Inne nazwy i oznaczenia
Stocka	chlorek miedzi(II)
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	CuCl; 2
Masa molowa	134,45 g/mol
Wygląd	żółtobrązowe, higroskopijne kryształy
Minerały	tolbachit, eriochalcyt
	Identyfikacja
Numer CAS	7447-39-4
PubChem	24014
DrugBank	DB09131
InChI
	InChI=1S/2ClH.Cu/h2*1H;/q;;+2/p-2
	InChIKey
	ORTQZVOHEJQUHG-UHFFFAOYSA-L
Właściwości
	Gęstość
	3,4 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	757 g/l
Temperatura topnienia	598 °C; 620 °C
Temperatura wrzenia	993 °C
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanego źródła
Zwroty H	H302+312, H315, H318, H410
Zwroty P	P273, P280, P301+P312+P330, P302+P352+P312, P305+P351+P338, P310
Numer RTECS	GL7000000
Dawka śmiertelna	LD50 584 mg/kg (szczur, doustnie)
	Podobne związki
Inne aniony	fluorek miedzi(II), bromek miedzi(II), jodek miedzi(II)
Inne kationy	chlorek miedzi(I), chlorek srebra, chlorek złota(III)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Chlorek miedzi(II), CuCl
2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków, sól kwasu solnego i miedzi na II stopniu utlenienia.

Dihydrat chlorku miedzi(II) ma postać szmaragdowozielonych kryształów. W tej formie występuje jako rzadki minerał eriochalcyt. Otrzymać go można poprzez roztworzenie węglanu miedzi(II) w kwasie solnym.

Bezwodny chlorek miedzi występuje w postaci brązowego ciała stałego (minerał tolbachit). Można go otrzymać, spalając miedź w nadmiarze chloru lub poprzez odwodnienie dihydratu za pomocą stężonego kwasu siarkowego.

Wodne roztwory chlorku miedzi(II) są zielone, natomiast w dużym rozcieńczeniu mają barwę niebieską.

W obecności nadmiaru jonów chlorkowych tworzy związki kompleksowe: CuCl−
3 (czerwony) i CuCl2−
4 (żółty)^[5].

Budowa

Bezwodny CuCl
2 przyjmuje zniekształconą strukturę jodku kadmu. Atomy miedzi są środkami ośmiościanów (oktaedrów) foremnych. Większość związków miedzi(II) wykazuje zniekształcenia względem idealnej ośmiościennej geometrii na skutek efektu Jahna-Tellera. W cząsteczce CuCl
2·2H
2O, miedź także przyjmuje mocno zniekształconą geometrię oktaedryczną, gdzie centra CuII
są otoczone przez dwa ligandy H
2O oraz cztery ligandy Cl−
^[6].

Chlorek miedzi(II) jest paramagnetyczny. CuCl
2·2H
2O był użyty w pierwszym pomiarze elektronowego rezonansu paramagnetycznego dokonanym przez Jewgienija Zawojskiego w 1944 r.^[7]^[8]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 4-61, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).
↑ Tolbachite, [w:] Mindat.org [online], Hudson Institute of Mineralogy [dostęp 2020-12-01] (ang.).
↑ Eriochalcite, [w:] Mindat.org [online], Hudson Institute of Mineralogy [dostęp 2020-12-01] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Chlorek miedzi(II), karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck KGaA, numer katalogowy: 203149 [dostęp 2020-12-01] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ N.S.N.S. Gill N.S.N.S. i inni, Tetrahalo Complexes of Dipositive Metals in the First Transition Series, „Inorganic Syntheses”, 9, 1967, s. 136–142, DOI: 10.1002/9780470132401.ch37 (ang.).
↑ A.F.A.F. Wells A.F.A.F., Structural Inorganic Chemistry, Oxford: Clarendon Press, 1984, ISBN 0-19-855370-6 (ang.).
↑ PeterP. Baláž PeterP., Mechanochemistry in Nanoscience and Minerals Engineering, Springer, 2008, s. 167, DOI: 10.1007/978-3-540-74855-7, ISBN 3-540-74854-7 (ang.).
↑ CarloC. Corvaja CarloC., Introduction to Electron Paramagnetic Resonance, [w:] MarinaM. Brustolon, ElioE. Giamello (red.), Electron Paramagnetic Resonance: A Practitioner’s Toolkit, John Wiley and Sons, 2009, s. 3, DOI: 10.1002/9780470432235.ch1, ISBN 0-470-25882-9 (ang.).

[CRC88-1] CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 4-61, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).

[Tolbachit-2] Tolbachite, [w:] Mindat.org [online], Hudson Institute of Mineralogy [dostęp 2020-12-01] (ang.).

[Eriochalcite-3] Eriochalcite, [w:] Mindat.org [online], Hudson Institute of Mineralogy [dostęp 2020-12-01] (ang.).

[SA-4] Chlorek miedzi(II), karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck KGaA, numer katalogowy: 203149 [dostęp 2020-12-01] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[ref1-5] N.S.N.S. Gill N.S.N.S. i inni, Tetrahalo Complexes of Dipositive Metals in the First Transition Series, „Inorganic Syntheses”, 9, 1967, s. 136–142, DOI: 10.1002/9780470132401.ch37 (ang.).

[Wells-6] A.F.A.F. Wells A.F.A.F., Structural Inorganic Chemistry, Oxford: Clarendon Press, 1984, ISBN 0-19-855370-6 (ang.).

[Mechanochemistry-7] PeterP. Baláž PeterP., Mechanochemistry in Nanoscience and Minerals Engineering, Springer, 2008, s. 167, DOI: 10.1007/978-3-540-74855-7, ISBN 3-540-74854-7 (ang.).

[EPR-8] CarloC. Corvaja CarloC., Introduction to Electron Paramagnetic Resonance, [w:] MarinaM. Brustolon, ElioE. Giamello (red.), Electron Paramagnetic Resonance: A Practitioner’s Toolkit, John Wiley and Sons, 2009, s. 3, DOI: 10.1002/9780470432235.ch1, ISBN 0-470-25882-9 (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

1. Litowców	LiCl NaCl KCl RbCl CsCl
2. Berylowców	BeCl 2 MgCl 2 CaCl 2 SrCl 2 BaCl 2 RaCl 2
3. Skandowców	ScCl 3 YCl 3 LaCl 3 AcCl 3
4. Tytanowców	TiCl 2 TiCl 3 TiCl 4 ZrCl 2 ZrCl 3 ZrCl 4 ZrOCl 2 HfCl 4 HfOCl 2
5. Wanadowców	VCl 2 VCl 3 VCl 4 VOCl VOCl 2 VOCl 3 NbCl 3 NbCl 5 NbOCl 3 TaCl 5
6. Chromowców	CrCl 2 CrCl 3 MoCl 2 (Mo 3Cl 6) MoCl 3 MoCl 4 MoCl 5 WCl 2 WCl 4 WCl 5 WCl 6
7. Manganowców	MnCl 2 MnCl 3 TcCl 3 ReCl 3 ReCl 5
8. Żelazowców	FeCl 2 FeCl 3 (Fe 2Cl 6) Fe 2Cl 5 RuCl 3 RuCl 4 OsCl 2 OsCl 3 OsCl 4
9. Kobaltowców	CoCl 2 CoCl 3 RhCl 3 IrCl 2 IrCl 3 IrCl 4
10. Niklowców	NiCl 2 PdCl 2 PtCl 2 PtCl 3 PtCl 4
11. Miedziowców	CuCl (Cu 2Cl 2) CuCl 2 Cu(OH)Cl AgCl AuCl AuCl 3 (Au 2Cl 6)
12. Cynkowców	ZnCl 2 Zn(OH)Cl 2 CdCl 2 Cd(OH)Cl 2 Hg 2Cl 2 HgCl 2
13. Borowców	BCl 3 AlCl 3 GaCl 2 GaCl 3 InCl InCl 2 InCl 3 TlCl TlCl 3
14. Węglowców	CCl 4 SiCl 4 GeCl 2 GeCl 4 GeOCl 2 SnCl 2 SnCl 4 Sn 2OCl 2 SnOCl 2 PbCl 2 Pb(OH)Cl PbCl 4
15. Azotowców	NCl 3 NH 4Cl NOCl PCl 2 PCl 3 POCl 3 PCl 5 AsCl 3 AsCl 5 SbCl 3 SbCl 5 BiCl 3 BiCl 2 BiOCl
16. Tlenowców	S 2Cl 2 SCl 2 SCl 4 SOCl 2 SO 2Cl 2 Se 2Cl 2 SeCl 4 SeO 2Cl 2 TeCl 2 TeCl 4 PoCl 2 PoCl 4
17. Fluorowców	ICl ICl 3 BrCl

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Chlorek miedzi(II)

Budowa

Przypisy

Media użyte na tej stronie