Chlorek rutenu(III)

	Chlorek rutenu(III)
	Chlorek rutenu(III)
	Uwodniony chlorek rutenu(III)
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	trichlorek rutenu, chlorek rutenu(3+), chlorek(1−) rutenu(3+), chlorek rutenu(III)
	Inne nazwy i oznaczenia
Stocka	chlorek rutenu(III)
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	RuCl3
Masa molowa	207,43 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	10049-08-8; 14898-67-0 (uwodniony); 63767-78-2 (106Ru); 65234-97-1 (103Ru)
PubChem	61850
InChI
	InChI=1S/3ClH.Ru/h3*1H;/q;;;+3/p-3
	YBCAZPLXEGKKFM-UHFFFAOYSA-K
Właściwości
	Gęstość
	3,1 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	nierozpuszczalny
	w innych rozpuszczalnikach
	α-RuCl3 nierozpuszczalny, a β-RuCl3 rozpuszczalny w alkoholach
Temperatura rozkładu	ok. 500 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2015-05-29]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki; uwodniony chlorek rutenu(III)
Niebezpieczeństwo
Zwroty H	H314
Zwroty P	P280, P305+P351+P338, P310
Dawka śmiertelna	LD50 360 mg/kg (szczur, dootrzewnowo)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Chlorek rutenu(III), RuCl₃ – nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków, sól kwasu solnego i rutenu na III stopniu utlenienia.

Występuje w dwóch odmianach: α-RuCl₃ krystalizujący w postaci czarnych, błyszczących kryształów, nierozpuszczalny w wodzie i alkoholach oraz β-RuCl₃ tworzący ciemnobrązowe, kłaczkowate, heksagonalne kryształy, rozpuszczalne w alkoholach^[1]. Odmiany te można otrzymać ogrzewając ruten w strumieniu tlenku węgla z chlorem w temperaturze, odpowiednio 600–700 °C i 330–340 °C^[4].

Dostępny komercyjnie tzw. „uwodniony chlorek rutenu(III)” (RuCl₃·xH₂O) jest w rzeczywistości mieszaniną różnych związków rutenu (głównie na IV stopniu utlenienia), także związków koordynacyjnych, jak np. H₃[Cl₃Ru(μ-OH)₃RuCl₃] i H₃[Cl₃Ru(μ-OH)₂(μ-O)RuCl₃]. Jest on częstym odczynnikiem przy otrzymywaniu nieorganicznych i metaloorganicznych związków rutenu, m.in.Ru₃(CO)₁₂, Ru(acac)₃, [Ru(NH₃)₆]Cl₂, Ru(bpy)₂Cl₂^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Ruthenium trichloride, [w:] Merck Index. An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals, wyd. 13, Whitehouse Station: Merck & Company, 2001, ISBN 0-911910-13-1, OCLC 224225657 .
↑ ^a ^b ^c CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-86, ISBN 978-1-4200-9084-0 .
↑ Ruthenium trichloride, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2015-05-29] (ang.).
↑ ^a ^b SylvianeS. Sabo-Etienne SylvianeS., MaryM. Grellier MaryM., Ruthenium: Inorganic & Coordination Chemistry, [w:] Encyclopedia of Inorganic Chemistry, R. BruceR.B. King (red.), wyd. 2, Chichester: Wiley, 2005, s. 1–2, ISBN 978-0-470-86078-6 .

[Merck-1] Ruthenium trichloride, [w:] Merck Index. An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals, wyd. 13, Whitehouse Station: Merck & Company, 2001, ISBN 0-911910-13-1, OCLC 224225657 .

[CRC-2] CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-86, ISBN 978-1-4200-9084-0 .

[CID-3] Ruthenium trichloride, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2015-05-29] (ang.).

[Sabo-Etienne-4] SylvianeS. Sabo-Etienne SylvianeS., MaryM. Grellier MaryM., Ruthenium: Inorganic & Coordination Chemistry, [w:] Encyclopedia of Inorganic Chemistry, R. BruceR.B. King (red.), wyd. 2, Chichester: Wiley, 2005, s. 1–2, ISBN 978-0-470-86078-6 .

[2]

[1]

[3]

[4]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Chlorek rutenu(III)

Przypisy

Media użyte na tej stronie