Chlorotetracyklina

Chlorotetracyklina

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 2-[amino(hydroksy)metylideno]-7-chloro-4-(dimetyloamino)-6,10,11,12a-tetrahydroksy-6-metylo-4,4a,5,5a-tetrahydrotetraceno-1,3,12-trion Inne nazwy i oznaczenia farm. Aureomycin, Uromycin, Flamycin, Biomycin A[1] inne 7-chlorotetracyklina, chlortetracyklina, chlorocyklina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C22H23ClN2O8
Masa molowa	478,88 g/mol
Wygląd	biały proszek[2]
Identyfikacja
Numer CAS	57-62-5
PubChem	2731
SMILES C1[C@@H]2[C@@](C(=C3C(c4c(ccc(c4[C@@]([C@@H]13)(C)O)Cl)O)=O)O)(C(C(C(N)=O)=C([C@H]2N(C)C)O)=O)O
Właściwości Gęstość 1,52 g/cm³ (20 °C)[3]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 0,7 g/l[2] Temperatura topnienia 168,5 °C[3] Temperatura wrzenia 821 °C[3]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2012-05-27] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[2] Zwroty H H302 Zwroty P brak zwrotów P Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanego źródła[2] Szkodliwy (Xn) Zwroty R R22 Zwroty S brak zwrotów S NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[4] 0 1 0   Temperatura zapłonu 450 °C[3] Numer RTECS QI7750000 Dawka śmiertelna LD50 1500 mg/kg (szczur, doustnie)[2]
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	A01 AB21, D06 AA02, J01 AA03, S01 AA02
Stosowanie w ciąży	kategoria A
Farmakokinetyka Działanie bakteriobójcze
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania miejscowo

Chlorotetracyklina – organiczny związek chemiczny z grupy antybiotyków tetracyklinowych otrzymywany z hodowli szczepu Streptomyces aurofaciens.

Spektrum działania

Ma szeroki zakres działania bakteriostatycznego obejmujący Mycoplasma pneumoniae, Chlamydiae spp., Listeria monocytogenes, Propionibacterium acnes, Borrelia burgdorferi, Rickettsia spp. Działa również przeciwpierwotniakowo na niektóre pasożyty (Plasmodium falciparum oporny na chlorochinę, Dientamoeba fragilis).

Obecnie wiele jest szczepów opornych wśród gronkowców, paciorkowców, Gram-ujemnych bakterii jelitowych (głównie Escherichia coli, rodzajów Shigella i Salmonella, Campylobacter jejuni), Neisseria gonorrhoeae, rodzajów Clostridium i Bacteroides, a także Haemophilus influenzae.

Nie działa na Pseudomonas aeruginosa, Proteus spp., Serratia marcescens, Providentia spp. Wykazuje oporność krzyżową z innymi tetracyklinami.

Wskazania

• zastrzał skórny lub podskórny
• ropień
• zapalenie spojówek
• zapalenie rogówki
• jaglica

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na tetracykliny.

Działania niepożądane

Może wystąpić przejściowe podrażnienie spojówek. Długotrwałe stosowanie na skórę uszkodzoną lub owrzodziałą może wywoływać reakcje nadwrażliwości.

Dawkowanie

Zaleca się nanosić 2–3 razy dziennie niewielką ilość 3% maści na zmiany skórne maksymalnie przez 8 dni. W okulistyce niewielką ilość 0,5–1% maści do worka spojówkowego wprowadzać 2–6 razy dziennie przez maksymalnie 7 dni. W jaglicy stosuje się przez 2 miesiące.

Po zakończeniu leczenia podaje się zespół witamin z grupy B i witaminę K.

Preparaty

• Chlorocyclinum (Chema-Elektromet) – tuby 10 g, 10% maść (chlorowodorek)

Przypisy

Bibliografia

• Jan Kazimierz Podlewski: Leki współczesnej terapii. Warszawa: Split Trading, 2007, s. 80. ISBN 83-85632-95-6.