Chodorów

Chodorów
Ходорів
	; Pałac w Chodorowie, 1913
Herb	Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	lwowski
Rejon	żydaczowski
Prawa miejskie	1394
Burmistrz	Oleh Kocowskyj
Powierzchnia	8,25 km²
Wysokość	255 m n.p.m.
Populacja (2019); • liczba ludności	; 9410
Nr kierunkowy	+380 3239
Kod pocztowy	81750
Tablice rejestracyjne	(UA) BC
	Położenie na mapie obwodu lwowskiego Chodorów
	Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Chodorów
	49°24′N 24°19′E/49,400000 24,316667
	Strona internetowa
	Portal Ukraina

Chodorów (ukr. Ходорів, Chodoriw) – miasto na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie żydaczowskim.

Historia

Chodorów, dawniej Chodorostaw, lokowany był na prawie magdeburskim w roku 1394 nad rzeką Ług. Miasto i parafia są wspomniane w dokumentach z roku 1460 jako własność Grzegorza dziedzica na Chodorostawie.

Do I rozbioru Polski (1772) miasto powiatowe w województwie ruskim I Rzeczypospolitej (prowincja małopolska); własność polskiej rodziny szlacheckiej Chodorowskich do roku 1694. W latach 1772-1918 miasto w powiecie bóbreckim w prowincji Galicja zaboru austriackiego. W okresie zaborów mieścił się tutaj sąd powiatowy, natomiast sąd okręgowy znajdował się w Złoczowie; prowadziła tędy linia kolejowa lwowsko-czerniowiecka.

Pod koniec XIX wieku własność większościowa należała do hrabiów Lanckorońskich. W okresie II Rzeczypospolitej prowadziła tędy linia kolejowa na trasie Lwów-Stanisławów-Stryj.

Do większych zakładów w mieście należała cukrownia, fabryka ceramiki, fabryka olejów roślinnych. Jarmarki odbywały się 15 stycznia i 14 października, targ miejski w czwartek. Miasto pod koniec roku 1939 liczyło ok. 4500 mieszkańców.

W Chodorowie działa oddział Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej^[2].

W 1989 liczyło 12 455 mieszkańców^[3].

W 2013 liczyło 9829 mieszkańców^[4].

Zabytki

cerkiew św. Kosmy i Damiana,
kościół rzymskokatolicki, parafia pw. wszystkich świętych,
pałac wybudowany w 1860 r. przez Karola de Vauxa zwieńczony wysokim dachem czterospadowym^[5]

Sport

W czasach II RP w mieście istniał klub piłkarski Chodorovia Chodorów.

Urodzeni w mieście

Zbigniew Abrahamowicz – polski architekt.
Oswald Balzer – polski wybitny historyk.
Maria Bartlowa – polska działaczka niepodległościowa, senator II RP V kadencji, żona premiera II RP Kazimierza Bartla.
Walerian Heck (ur. 1854^[6], zm. 1913^[7]) – polski nauczyciel.
Onufry (Łehki) – prawosławny metropolita charkowski i bohoduchowski.
Zdzisław Trojanowski – polski hokeista, olimpijczyk.

Ludzie związani z miastem

Roman Żurowski – radca namiestnictwa, honorowy obywatel Chodorowa

Pobliskie miejscowości

Galeria

Pałac
Park
Dworzec kolejowy
Pomnik Bogdana Chmielnickiego

Przypisy

↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.50
↑ Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej.
↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.79
↑ RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 284-2, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .
↑ Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 5.
↑ Steven Seegel: Mapping Europe's Borderlands: Russian Cartography in the Age of Empire. University of Chicago Press, 2012, s. 232. (ang.)

Linki zewnętrzne

Chodorów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 610 .
Chodorów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 313 .
Historia Żydów w Chodorowie na portalu Wirtualny Sztetl
Archiwalne widoki miasta w bibliotece Polona

[1] Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.50

[2] Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej.

[3] Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу

[4] Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.79

[Aftanazy-5] RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 284-2, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .

[6] Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 5.

[7] Steven Seegel: Mapping Europe's Borderlands: Russian Cartography in the Age of Empire. University of Chicago Press, 2012, s. 232. (ang.)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne