Chorągwie strzelcze

Chorągwie strzelcze - w wojsku polskim XV-XVI wieku jeden z dwóch obok chorągwi kopijniczych rodzajów jazdy.

Chorągwie strzelcze składały się z lekkozbrojnych strzelców, uzbrojonych w pancerz, łebkę, niekiedy tarczę, kuszę i miecz lub lżejszą szablę oraz z ciężkozbrojnych kopijników. Czy chorągiew była kopijnicza, czy też strzelcza decydował stosunek tych dwóch rodzajów jazdy. W chorągwi strzelczej na jednego kopijnika przypadało czterech strzelców.

Bibliografia

• Andrzej Grabski, Zdzisław Spieralski i inni, Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864 T. 1. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1966.
• Polskie tradycje wojskowe.. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1990. ISBN 83-11-07675-8.
• Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2.