Choroby neurodegeneracyjne

Choroby neurodegeneracyjne (gr./łac. νέυρο- (néuro-) = „nerwowy” oraz dēgenerāre, „degenerować”) – grupa wrodzonych lub nabytych postępujących chorób układu nerwowego, w których podstawowym zjawiskiem patologicznym jest utrata komórek nerwowych.

W wyniku procesu chorobowego dochodzi do wystąpienia szeregu objawów uszkodzeń neurologicznych, które generalnie można podzielić na:

• związane z funkcją motoryczną (np. ataksja)
• związane z pamięcią i powodujące demencję.

Proces prowadzący do wystąpienia objawów choroby neurodegeneracyjnej rozpoczyna się znacznie wcześniej i przebiega przez długi czas (często latami) bezobjawowo. Pierwsze objawy pojawiają się kiedy znacząca liczba neuronów ulegnie uszkodzeniu lub uszkodzenie dotyczy określonej części ośrodkowego układu nerwowego. W przypadku chorób neurodegeneracyjnych procedura wprowadzenia nowego leku na rynek jest dłuższa, droższa i bardziej ryzykowana niż w przypadku innych leków^[1].

Do chorób neurodegeneracyjnych należą:

• choroba Alzheimera
• choroba Parkinsona
• stwardnienie zanikowe boczne (ALS)
• stwardnienie rozsiane
• pląsawica Huntingtona
• choroba Alexandra
• choroba Alpersa
• zespół ataksja-teleangiektazja
• choroba Spielmeyera-Vogta-Sjögrena
• choroba Canavan
• zespół Cockayne’a
• choroba Pelizaeusa-Merzbachera
• choroba Refsuma
• zwyrodnienie tylnosznurowe w przebiegu niedokrwistości Addisona-Biermera
• ataksja rdzeniowo-móżdżkowa
• postępujące porażenie nadjądrowe
• rdzeniowy zanik mięśni.

Przypisy

Bibliografia

• Paweł P Liberski, Wielisław Papierz, Wojciech Kozubski, Iwona Kłoszewska, Mirosław Jan Mossakowski: Neuropatologia Mossakowskiego. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2005. ISBN 83-89309-63-7.