Chorostków

Chorostków
Хоростків
ilustracja
HerbFlaga
HerbFlaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

rejon czortkiwskij

Powierzchnia

10 km²

Wysokość

320 m n.p.m.

Populacja (2018)
• liczba ludności


6822[1]

Nr kierunkowy

+380–3557

Kod pocztowy

48244

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Chorostków”
Położenie na mapie Ukrainy
Ziemia49°13′N 25°55′E/49,216667 25,916667
Strona internetowa
Portal Ukraina

Chorostków[2] (ukr. Хоростків, ros. Хоростков) – miasto na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie czortkiwskim, do 1945[3] w Polsce, w województwie tarnopolskim, w powiecie kopyczynieckim, siedziba gminy Chorostków. Ośrodek przemysłu spożywczego.

Historia

Dawny herb Chorostkowa

Chorostków pierwszy raz wzmiankowano w 1564 roku jako wieś nadaną Jakubowi i Jerzemu Strusom. Jeden z późniejszych właścicieli, Marcin Kalinowski, wybudował tu zamek i w 1632 roku podniósł miejscowość do rangi miasteczka. Następnymi właścicielami Chorostkowa byli Sanguszkowie, a po nich Lewiccy. W XVIII wieku corocznie odbywało się tu 18 targów i jarmarków[4].

W 1851 roku założono w Chorostkowie pierwszą parafię rzymskokatolicką a w roku 1859 roku wybudowano kościół.[5]

W 1890 roku przez Chorostków przeprowadzono linię kolejową Tarnopol-Czortków[4].

W II Rzeczypospolitej miasto w powiecie kopyczynieckim województwa tarnopolskiego. W 1921 roku liczył 6787 mieszkańców, w tym 2591 Ukraińców, 2209 Polaków i 1979 Żydów. W 1931 roku liczba mieszkańców wzrosła do 6924[6].

Po zajęciu Chorostkowa przez Niemców w lipcu 1941 roku SD rozstrzelało 40 Żydów, a w toku pogromu zabito ich co najmniej 110. 1 października 1941 Niemcy rozstrzelali kolejnych 147 Żydów. 30 września 1942 hitlerowcy deportowali 1,2 tys. Żydów do obozu śmierci w Bełżcu, a pozostałych przesiedlili do Kopyczyniec[7].

W kwietniu 1944 roku banderowcy dokonali ataku na miejscowość i zabili 17 Polaków oraz 3 byłych sowieckich żołnierzy[6][8]. W marcu 1945 roku Komitet Ziem Wschodnich wskazywał Chorostków jako jedno z kilku skupisk Polaków w powiecie kopyczynieckim[9].

W 1977 roku Chorostkowowi nadano prawa miejskie[4].

W 1989 liczyło 8811 mieszkańców[10].

W 2013 liczyło 7057 mieszkańców[11].

Zabytki

  • neoklasycystyczna cerkiew z 1887 roku[4]
  • neogotycka kaplica grobowa Lewickich (około 1869 r.), obecnie kościół rzymskokatolicki pw. św. Michała Archanioła[4]
  • ratusz (XIX w.)[4]
  • stacja kolejowa Chorostków (1890)[4]
  • nieistniejący zabytkowy kościół (w 1970 władze radzieckie planowały utworzyć w nim klub i kino, w tym celu zdecydowano o wyburzeniu wieży przykościelnej, jednak przy drugiej próbie wysadzenia tego obiektu, zniszczeniu uległ również sam budynek kościoła[12])

Sport

Zoria (Chorostków) - ukraiński klub piłkarski.

Urodzeni w Chorostkowie

Przypisy

  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.65
  2. Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 lutego 1937 r. o ustaleniu urzędowych nazw miast (M.P. z 1937 r. nr 69, poz. 104).
  3. Ustawa z dnia 31 grudnia 1945 r. o ratyfikacji podpisanej w Moskwie dnia 16 sierpnia 1945 r. umowy między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej (Dz.U. z 1946 r. nr 2, poz. 5).
  4. a b c d e f g h Grzegorz Rąkowski, Paweł Luboński, Podole. Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część II, Pruszków: Rewasz, 2006, s. 193-195, ISBN 83-89188-46-5, OCLC 69287000.
  5. Bonus Pastor. R. 3, 1879, nr 22 - Jagiellonian Digital Library, jbc.bj.uj.edu.pl [dostęp 2020-02-14].
  6. a b Henryk Komański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, Szczepan Siekierka, wyd. Wyd. 2., popr, Wrocław: Nortom, 2006, s. 230-231, ISBN 83-89684-61-6, OCLC 156875487.
  7. Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Red. I. A. Altman. Moskwa, 2009, s. 1037. ISBN 978-5-8243-1296-6.
  8. Grzegorz Motyka, Ukraińska partyzantka 1942-1960, Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN, 2006, s. 388, ISBN 83-88490-58-3, OCLC 838973434.
  9. Lucyna Kulińska: Dzieje Komitetu Ziem Wschodnich na tle losów ludności polskich Kresów w latach 1943-1947. T. I. Kraków, 2002, s. 333. ISBN 83-88527-32-0.
  10. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  11. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.95
  12. Wiadomości o lwowianach, Lwowie i Małopolsce Wschodniej. Kościół w Chorostkowie. „Biuletyn”. Nr 1 (18), s. 77, Lipiec 1970. Koło Lwowian w Londynie. 

Bibliografia

  • Aftanazy Roman: Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska. T. 7, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione. Wrocław, Warszawa: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, ss. 39-44. ISBN 83-04-03701-7 całość, ISBN 83-04-04229-0.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Wikimedia Community Logo.svg
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.
Ternopil Oblast location map.svg
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Тернопольской области с 17 июля 2020 года
Horostk2 a.png
ХІХ cen.coat of arms of Khorostkiv (Ternopil Oblast Ukraine) when it was under Austrian Empire