Chotyłów
Artykuł | 51°59′52″N 23°21′15″E |
---|---|
- błąd | 38 m |
WD | 51°59'51.86"N, 23°21'20.99"E |
- błąd | 1 m |
Odległość | 120 m |
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | 941[1] |
Strefa numeracyjna | 83 |
Tablice rejestracyjne | LBI |
SIMC | 0017006 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
51°59′52″N 23°21′15″E/51,997778 23,354167 |
Chotyłów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Piszczac[2] nad rzeką Lutnią.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bialskopodlaskim. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 941 mieszkańców[1] i była drugą co do wielkości miejscowością gminy Piszczac.
Historia
Od XVIII wieku folwark należący do klucza kijowieckiego. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego wskazuje Chotyłów jako folwark w powiecie bialskim, gminie Piszczac, parafii Piszczac. Pod koniec XIX wieku było w nim 13 domostw i 137 mieszkańców, a obszar liczył 1055 morg o położeniu płaskim z glebami pierwszej klasy[3]. Od XIX wieku Chotyłów przejściowo posiadali: Antoni Nieprzecki, Jan Granatowicz, Erazm Mańkowski, Andrzej Ruttié, Jan Wernera, Ajzyk Czarny, zaś od 1905 r. – Józef Bosiacki.
29 maja 1943 roku oddział Gwardii Ludowej „Alka” – Jakuba Aleksandrowicza – opanował na pewien czas miejscowość[4].
Zabytki
- Zabytkowa stacja kolejowa w stylu dworkowym z 1867 roku
- Murowany dom dróżnika z 1867 roku.
Dworzec
We wsi znajduje się dworzec z 1867 r., gruntownie przebudowany w latach 20. XX w. (projektował Władysław Kwapiszewski), w tzw. stylu dworkowym. Murowany, otynkowany. Frontem zwrócony na północ. Na planie prostokąta, z węższymi dobudówkami po bokach. Parterowy, z mieszkalnym poddaszem. Elewacje siedmioosiowe, boczne trójosiowe, rozczłonkowane uproszczonymi pilastrami, zwieńczone uproszczonym belkowaniem; we frontowej trójboczny centralny ryzalit, mieszczący przedsionek. Okna zamknięte półkoliście. Dach wysoki, czterospadowy, łamany, z facjatkami w dolnej połaci, kryty blachą, nad przedsionkiem pagodowy.
Dom dróżnika
Na zachód od dworca znajduje się dom dróżnika z ok. 1867 r. Murowany z cegły, otynkowany. Frontem zwrócony na północ, parterowy, siedmioosiowy. Elewacje boniowane na narożach, otwory prostokątne, w szerokich opaskach. Dach dwuspadowy, kryty blachą[5].
Gospodarka
- przemysł wydobywczy (eksploatacja pokładów gliny) obecnie nie prowadzi się wydobycia
- przemysł spożywczy (hodowla ryb) sektor prywatny
- przemysł metalowy (odlewnia żeliwa) nie funkcjonuje
- przemysł materiałów budowlanych (produkcja cegieł, pustaków oraz obróbka kamienia) sektor prywatny
- przemysł drzewny (składnica drewna i tartak) nie funkcjonuje
Transport
Chotyłów leży na trasie otwartej w 1867 roku linii kolejowej Warszawa – Brześć, będącej częścią szlaku Berlin – Warszawa – Moskwa. 5 km na północ od Chotyłowa przebiega trasa europejska E30 (droga krajowa nr 2).
Turystyka
Główną atrakcją turystyczną Chotyłowa są sztuczne zbiorniki wodne tzw. kubiki. W sezonie letnim kubiki są częstym celem weekendowych wypadów mieszkańców Białej Podlaskiej i okolic.
Oświata
W Chotyłowie funkcjonują trzy placówki oświatowe:
- Przedszkole Samorządowe
- Szkoła Podstawowa
- Gimnazjum Publiczne
Religia
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Piszczacu.
Sport
We wsi działał powstały w 1972 roku klub piłkarski Lutnia Chotyłów, który pod koniec lat dziewięćdziesiątych został przemianowany na Lutnia Piszczac. Od roku 2009 funkcjonuje Fan Club AZS Podlasie Biała Podlaska. W Chotyłowie znajduje się siłownia z pełnym wyposażeniem (urządzenia do ćwiczeń siłowych, stoły pingpongowe, TV, bieżnie).
Lutnia Chotyłów
Klub GLKS Lutnia, do roku 1998 LPKS (Ludowy Pożarniczy Klub Sportowy) Lutnia Chotyłów, powstał w 1972 roku. Jego założycielami byli: Marian Kapyś, Zofia i Józef Czapigowie oraz Stefan Mrozowski. Po śmierci Mariana Kapysia, pełniącego przez wiele lat funkcje prezesa klubu, corocznie rozgrywany jest memoriał jego imienia. Największym osiągnięciem piłkarzy z Chotyłowa były występy w bialskopodlasko – chełmskiej klasie międzywojewódzkiej w sezonie 1982/83.
Przypisy
- ↑ a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2014-03-12].
- ↑ Chotyłów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 640 .
- ↑ Józef Bolesław Gargas: „Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942 – 1945” Wydawnictwo MON 1971, s. 147.
- ↑ Informacje pochodzą m.in. z „Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce. Powiat Biała Podlaska” Tom VIII, Zeszyt 2, red. K. Kolendo-Korczakowa, A. Oleńska, M. Zgliński, Instytut Sztuki PAN, 2006.
Linki zewnętrzne
- Chotyłów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 640 .
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lublin Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 52.35 N
- S: 50.20 N
- W: 21.52 E
- E: 24.25 E
Autor: Loraine, Licencja: CC BY-SA 4.0
Zabytkowy dom dróżnika przy stacji kolejowej w Chotyłowie
Autor: Loraine, Licencja: CC BY-SA 4.0
Budynek przy wyjeździe z Chotyłowa w kierunku Piszczaca
Herb gminy Piszczac
Autor: Grzegorz W. Tężycki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Chotyłów. Glinianki i cegielnia.