Chowańców Wierch

Chowańców Wierch
Państwo	Słowacja
Pasmo	Pogórze Spisko-Gubałowskie, Karpaty
Wysokość	979 m n.p.m.
Położenie na mapie Tatr Chowańców Wierch
49°16′34,4″N 20°08′45,1″E/49,276222 20,145861

Chowańców Wierch (słow. Chovancov vrch) – wzgórze po północnej stronie słowackiej miejscowości Jaworzyna Tatrzańska, znajdujące się w widłach rzeki Białka i jej dopływu Jaworowego Potoku. Nazwa pochodzi od nazwiska Chowaniec, które jest jednym z najczęściej występujących w pobliskiej, polskiej miejscowości Jurgów. Dawniej bowiem całe wzgórze Chowańców Wierchu i złączonego z nim Skoruśniaka użytkowane było przez jurgowian. Od Tatr Chowańców Wierch oddzielony jest Rowem Podspadzkim^[1]. Nie należy do Tatr, lecz do Pogórza Spiskiego^[2]. W 1924 decyzją Ligi Narodów całe to wzgórze, jak również użytkowana dawniej przez jurgowian część Tatr (tzw. Dobra Jaworzyńskie) zostały przyznane Czechosłowacji^[1].

Chowańców Wierch wznosi się na wysokość 1039 m n.p.m. i ma mało strome stoki i bardzo rozległy, niemal płaski grzbiet^[3]. Jest zalesiony, ale znajdowało się na nim kilka polan. Większość z nich wskutek nieużytkowania zarasta lasem. Nie zagraża to tylko znajdującej się na jego szczycie Maćkowej Polanie. W 1977 bowiem rząd Czechosłowacji wybudował na niej komfortowy hotel „Poľana” i towarzyszące mu budynki pomocnicze. Do 1989 r. obiekt ten był własnością Komunistycznej Partii Czechosłowacji i stanowił rządowy, zamknięty ośrodek wypoczynkowy^[4]. Po rozpadzie Czechosłowacji Słowacy zmienili jego nazwę i przeznaczenie. Obecnie jest to dostępny dla wszystkich hotel „Kolowrat”. Prowadzi do niego z Jaworzyny Tatrzańskiej droga dojazdowa. Od hotelu drogą leśną stokami Chowańców Wierchu i Skoruśniaka zimą prowadzi narciarski szlak turystyczny

Szlaki turystyczne

– niebieski z Jaworzyny Tatrzańskiej stokami Chowańcowego Wierchu i Skoruśniaka do doliny Jaworowego Potoku (pomiędzy Podspadami a dawnym przejściem granicznym)

Zobacz też

Polski Spisz

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Chowańców wierch, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 641 .