Chris Rainbow
 | |
| Imię i nazwisko | Christopher James Harley |
|---|---|
| Pseudonim | Chris Rainbow |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność | 1971–2015 |
| Wydawnictwo | EMI, Polydor Records, Vital Spark Music |
| Powiązania | |
| Zespoły | |
| Hope Street | |
Christopher James Harley znany pod pseudonimem artystycznym Chris Rainbow (ur. 18 listopada 1946 w Glasgow (Szkocja), zm. 22 lutego 2015) – brytyjski wokalista, muzyk, producent muzyczny. Okres jego największej aktywności muzycznej, to lata 70. i 80. Znany m.in. z przebojów "Give Me What I Cry For" oraz "Solid State Brain". Współpracował jako wokalista oraz aranżer wokalny z wieloma zespołami z kręgu muzyki rocka progresywnego, m.in. The Alan Parsons Project, Runrig, Camel, Yes.
Życiorys
Kariera muzyczna
Urodził się jako syn Jamesa Harleya oraz Pameli Clapham. Zdobył wykształcenie plastyczne. Jako grafik pracował w zawodzie w latach 1964–1972. W roku 1970 założył swój pierwszy zespół "Hope Street". W związku z podobieństwem nazwisk jego oraz brytyjskiego wokalisty Stevego Harleya, aby uniknąć ewentualnych nieporozumień, przyjął pseudonim sceniczny "Rainbow". O wyborze pseudonimu mówił tak:
|
W roku 1975 wydał swój pierwszy album "Home of the Brave", dwa lata później "Looking Over My Shoulder" oraz w 1978 trzeci krążek zatytułowany "White Trails". W 1985 roku wyprodukował dla wytwórni EMI wideoklip zatytułowany "Body Music".
W 1979 roku Chris zaśpiewał w utworze "Winding Me Up" z płyty Eve zespołu The Alan Parsons Project. Był to początek długiej współpracy z Alanem Parsonsem, która trwała aż do wydania albumu "Time Machine" w 1999 roku.
W początkach lat 80. Chris wraz z innymi muzykami The Alan Parsons Project, albumem "Single Factor" zapoczątkował współpracę z zespołem Camel. Uczestniczył w tym czasie m.in. w tournée z zespołem.
Kolejnym zespołem, w którym Chris miał znaczący udział był szkocki zespół Runrig. Zafascynowany projektem, mawiał o nich: Runrig to zespół, który trudno zaszufladkować. Grają połączenie rocka i folku, ale przede wszystkim odnaleźli własne, niepowtarzalne brzmienie. Są naprawdę wyjątkowi. O ile mi wiadomo, dla muzyki potrafią również cierpieć gdy jest taka potrzeba.. Był producentem szeregu albumów Runrig. Pracował wówczas pod swoim prawdziwym nazwiskiem - Chris Harley. Udzielał się również wokalnie, zarówno podczas sesji studyjnych jak i występów na żywo[2].
Śmierć
Zmarł 22 lutego 2015 roku po długiej walce z chorobą Parkinsona.
W hołdzie pamięci Chrisa, Ken Bruce wykonał Days are Numbers w jednym z odcinków swojego Radio 2 Morning Show, a Johnnie Walker w Radio 2 zagrał Solid State Brain podczas Sounds of the 70's" show.
W roku 1977 Rainbow nagrał utwór Dear Brian w hołdzie dla Brian Wilsona, założyciela The Beach Boys. Gdy ten w 2015 usłyszał o śmierci Chrisa umieścił na swojej stronie takie pożegnanie:
- I felt really bad to hear about Chris Rainbow passing away, he was too young. I remember in the late 1970s, a friend played "Dear Brian" for me and I was touched and honored by it. It was a beautiful track. I wish the best for Chris's family and friends. Love & Mercy, Brian.
- "Poczułem się bardzo źle, gdy usłyszałem że odszedł od nas w tak młodym wieku Chris Rainbow. Pamiętam, jak bardzo byłem wzruszony i zaszczycony, gdy w 1970 zagrał dla mnie "Drogi Brianie". To był piękny utwór[3].
Ciekawostki
Rainbow miał poważne problemy z jąkaniem, który jednak znikały, gdy zaczynał śpiewać[1].
Dyskografia
Albumy solowe
- 1975: Home of the Brave UK-LP/Jap-LP
- 1978: Looking over My Shoulder UK-LP/Jap-LP
- 1979: White Trails UK-LP/Jap-LP
- 1981: Body Music (single)
- 1993: Home of the Brave Jap-CD
- 1993: Looking over My Shoulder Jap-CD
- 1993: White Trails Jap-CD
- 1999: The Instrumental Chris Rainbow UK mini-LP
- 2001: The Chris Rainbow Anthology, 1974–1981 UK-CD
- 2002: Unreleased & demo tracks, 1973–1983 Jap-CD
- 2003: The Best of Chris Rainbow 1972–1980 Jap-CD
- 2008: Waves UK-CD
- 2007: Home of the Brave Jap-CD (re-Mastered)
- 2007: Looking over My Shoulder Jap-CD (re-Mastered)
We współpracy
- 1979: Eve - The Alan Parsons Project
- 1980: Song of Seven – Jon Anderson
- 1980: The Turn of a Friendly Card - The Alan Parsons Project
- 1982: Animation – Jon Anderson
- 1982: Eye in the Sky - The Alan Parsons Project
- 1982: The Single Factor - Camel
- 1983: Ammonia Avenue - The Alan Parsons Project
- 1984: Stationary Traveller - Camel
- 1984: Vulture Culture - The Alan Parsons Project
- 1984: Pressure Points - Camel
- 1984: Heart of the Universe - Ton Scherpenzeel
- 1985: Stereotomy - The Alan Parsons Project
- 1987: Gaudi - The Alan Parsons Project
- 1990: Freudiana - Eric Woolfson (The Alan Parsons Project)
- 1999: The Time Machine - Alan Parsons
Przypisy
- ↑ a b Terence Dackomb, "Chris Rainbow". therockingvicar.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-20)]., The Rocking Vicar, 2 July 2012, accessed 17 March 2015; Tobe Richards, "Chris Rainbow", Stuttering Didn't Stop Them! Famous People Who Stutter From Around The World, accessed 17 March 2015.
- ↑ The Avenue Online Biography - Chris Rainbow - Biography. theavenueonline.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-06)].
- ↑ Brians message about the passing of Chris Rainbow
Media użyte na tej stronie