Christa Kinshofer
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | SC Miesbach | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | Sezon 1976/77 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | 3.01 1977, Oberstaufen (10. miejsce – slalom) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Christa Kinshofer-Güthlein (ur. 24 stycznia 1961 w Monachium) – niemiecka narciarka alpejska, trzykrotna medalistka igrzysk olimpijskich, wicemistrzyni świata oraz zdobywczyni Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata w gigancie.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Christa Kinshofer pojawiła się w sezonie 1976/1977. Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata zdobyła 3 stycznia 1977 roku w Oberstaufen, zajmując dziesiąte miejsce w slalomie. W klasyfikacji generalnej dało jej to 40. miejsce. W kolejnym sezonie nie zdobyła żadnego punktu, jednak już w swoim pierwszym starcie sezonu 1978/1979, 18 grudnia 1978 roku w Val d'Isère, odniosła pierwsze w karierze zwycięstwo, wygrywając giganta. W zawodach tych wyprzedziła Hanni Wenzel z Liechtensteinu i Marie-Theres Nadig ze Szwajcarii. W kolejnych startach jeszcze pięciokrotnie stawała na podium, odnosząc cztery zwycięstwa: 7 stycznia w Les Gets, 6 lutego w Berchtesgaden, 8 marca w Aspen i 11 marca 1979 roku w Heavenly Valley ponownie była najlepsza w gigantach. W klasyfikacji generalnej była ósma, a w klasyfikacji giganta zdobyła Małą Kryształową Kulę.
Pierwszy medal w karierze wywalczyła podczas rozgrywanych w 1980 roku igrzysk olimpijskich w Lake Placid. Po pierwszym przejeździe slalomu Kinshofer zajmowała drugie miejsce, tracąc do prowadzącej Hanni Wenzel 0,24 sekundy. W drugim przejeździe również osiągnęła drugi czas, dało to jej drugi łączny wynik i srebrny medal. Ostatecznie straciła 1,41 sekundy do Wenzel, a o 1,49 sekundy wyprzedziła Szwajcarkę Erikę Hess. Na tych samych igrzyskach wystartowała także w gigancie, który ukończyła na piątej pozycji. W zawodach pucharowych punktowała wielokrotnie, jednak na podium stanęła tylko raz: 11 marca 1980 roku w Saalbach-Hinterglemm była druga w slalomie. Sezon 1979/1980 ukończyła na jedenastej pozycji w klasyfikacji generalnej i dziewiątej w gigancie. Kolejne zwycięstwo odniosła 21 stycznia 1981 roku w Crans-Montana, gdzie okazała się najlepsza w kombinacji. Oprócz tego jeszcze sześć razy plasowała się w najlepszej trójce i sezon 1980/1981 zakończyła na dziewiątej pozycji. Była również trzecia w klasyfikacji kombinacji i ósma w gigancie.
Przez pięć kolejnych lat osiągała słabsze wyniki, na podium stanęła tylko raz: 18 grudnia 1981 roku w Piancavallo była trzecia w kombinacji. Od sezonu 1983/1984 do sezonu 1986/1987 reprezentowała barwy Holandii, jednak punktowała sporadycznie. W tym czasie wystąpiła na mistrzostwach świata w Schladming w 1982 roku, gdzie byłą dziewiąta w gigancie, a rywalizacji w slalomie nie ukończyła. Nie wystąpiła jednak na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach w Sarajewie.
Od sezonu 1987/1988 ponownie reprezentowała RFN i znalazła się w kadrze tego kraju na igrzyska olimpijskie w Calgary. Kinshofer rozpoczęła starty od kombinacji, której jednak nie ukończyła. Następnie zajęła dziesiąte miejsce w supergigancie, a trzy dni później zdobyła srebrny medal w gigancie. W zawodach tych rozdzieliła na podium dwie Szwajcarki: Vreni Schneider oraz Marię Walliser. W swoim ostatnim starcie zdobyła brązowy medal w slalomie, uzyskując piąty czas pierwszego przejazdu i trzeci wynik drugiego przejazdu. Ostatecznie wyprzedziły ją tylko Vreni Schneider i Mateja Svet z Jugosławii. W zawodach pucharowych dwukrotnie stawała na podium: 19 grudnia 1987 roku w Piancavallo wygrała slalom, a 24 stycznia 1988 roku w Bad Gastein w tej samej konkurencji była druga. W marcu 1988 roku zakończyła karierę.
Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw RFN, w tym złote: w gigancie w latach 1979-1981, slalomie w latach 1980-1981 oraz supergigancie w 1988 roku. W 1979 roku została wybrana sportowcem roku w RFN. Po zakończeniu kariery zajmuje się organizowaniem zawodów sportowych.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 5. | 21 lutego | 1980 |  Lake Placid | Gigant | 2:41,66 min | +0,97 s |  Hanni Wenzel |
2. | 23 lutego | 1980 | Lake Placid | Slalom | 1:25,09 min | +1,41 s | Hanni Wenzel |
| DNF | 21 lutego | 1988 |  Calgary | Kombinacja | 29,25 pkt | - |  Anita Wachter |
| 10. | 22 lutego | 1988 | Calgary | Supergigant | 1:19,03 min | +1,95 s | Sigrid Wolf |
| 2. | 24 lutego | 1988 | Calgary | Gigant | 2:06,49 min | +0,93 s |  Vreni Schneider |
3. | 26 lutego | 1988 | Calgary | Slalom | 1:36,69 min | +1,71 s | Vreni Schneider |
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 5. | 21 lutego | 1980 | Lake Placid | Gigant | 2:41,66 min | +0,97 s | Hanni Wenzel |
| 2. | 23 lutego | 1980 | Lake Placid | Slalom | 1:25,09 min | +1,41 s | Hanni Wenzel |
| 9. | 2 lutego | 1982 | Schladming | Gigant | 2:37,17 min | +2,56 s | Erika Hess |
| DNF | 6 lutego | 1982 | Schladming | Slalom | 1:41,60 min | - | Erika Hess |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1976/1977: 40.
- sezon 1978/1979: 8.
- sezon 1979/1980: 11.
- sezon 1980/1981: 9.
- sezon 1981/1982: 24.
- sezon 1982/1983: 66.
- sezon 1985/1986: 44.
- sezon 1986/1987: 48.
- sezon 1987/1988: 12.
Miejsca na podium
Val d'Isère - 18 grudnia 1978 (gigant) – 1. miejsce- Les Gets - 7 stycznia 1979 (gigant) – 1. miejsce
Berchtesgaden - 6 lutego 1979 (gigant) – 1. miejsce
Piancavallo - 19 grudnia 1979 (slalom) – 2. miejsce
Aspen - 8 marca 1979 (gigant) – 1. miejsce- Heavenly Valley - 11 marca 1979 (gigant) – 1. miejsce
Saalbach-Hinterglemm – 11 marca 1980 (slalom) – 2. miejsce- Val d'Isère – 4 grudnia 1980 (gigant) – 3. miejsce
- Val d'Isère – 4 grudnia 1980 (kombinacja) – 3. miejsce
- Altenmarkt – 18 grudnia 1980 (slalom) – 2. miejsce
Crans-Montana - 19 stycznia 1981 (zjazd) – 3. miejsce- Crans-Montana - 21 stycznia 1981 (kombinacja) – 1. miejsce
- Val d'Isère – 24 stycznia 1981 (gigant) – 2. miejsce
- Zwiesel – 4 lutego 1981 (gigant) – 2. miejsce
- Piancavallo - 18 grudnia 1981 (kombinacja) – 3. miejsce
- Bad Gastein – 24 stycznia 1988 (slalom) – 2. miejsce
Bibliografia
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-21)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Liechtenstein
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
- The joining of the rings is not correct drawn.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
.svg)
