Christian Bentum

Philip Christian Bentum

Sala Książęca w Lubiążu
Data i miejsce urodzenia	1690 Kopenhaga
Data śmierci	1757
Narodowość	holenderska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	barok

Philip Christian Bentum (ur. 1690 w Kopenhadze, zm. 1757 w Lubiążu lub w Pradze^[1]) – malarz holenderski, aktywny w Czechach i na Śląsku.

Był synem holenderskiego malarza Justusa Bentuma. Jego nauczycielem, w latach 1713–1716, był najwybitniejszy czeski malarz późnego baroku Petr Brandl. W Pradze należał do cechu malarzy, i z tego samego okresu pochodzą jego pierwsze dzieła. W latach 1716–1719 (lub 1720–1725) podróżował po Włoszech. Specjalizował się głównie w malarstwie portretowym i w obrazach religijnych; na Śląsku wykonywał też freski, wielkie obrazy sztalugowe i malował sceny rodzajowe. W 1732 roku wyjechał na Śląsk^[1].

Główne dzieła:

• 1732–1733 - polichromie i freski biblioteki oraz wielki (360 m.kw.) plafon Sali Książęcej opactwa cysterskiego w Lubiążu
• Malowidła ołtarza głównego bazyliki w Trzebnicy.
• Malowidła w kościele św. Marcina w Sicinach
• Malowidła w kościele św. Piotra i Pawła w Nysie
• Portrety m.in. w kolekcji zamku Krásný Dvůr koło Pragi.

Przypisy

Bibliografia

• Lejman B., 1999: Christian Philipp Bentum, malarz śląskiego baroku. Praca doktorska, archiwum biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego [1]
• Lejman B., 2008: Philip Christian Bentum. Holenderski malarz osiemnastego wieku w Czechach i na Śląsku. Wyd. Neriton.
• Praca zbiorowa pod red. Ewy Houszki: Malarstwo Śląskie 1520 -1800. Wrocław: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2009. ISBN 978-83-86766-74-1. OCLC 644107311.