Christian Estrosi
Data i miejsce urodzenia | 1 lipca 1955 |
---|---|
Mer Nicei | |
Okres | od 15 maja 2017 |
Przynależność polityczna | LFA |
Poprzednik | Philippe Pradal |
Mer Nicei | |
Okres | od 21 marca 2008 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | Jacques Peyrat |
Następca | Philippe Pradal |
Odznaczenia | |
Christian Estrosi (ur. 1 lipca 1955 w Nicei) – francuski polityk pochodzenia włoskiego, deputowany, członek francuskiego rządu, w latach 2008–2016 i od 2017 mer Nicei, a od 2015 do 2017 prezydent regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże.
Życiorys
Do początku lat 80. z sukcesami brał udział w wyścigach motocyklowych, występował w ramach MotoGP. Prowadził działalność gospodarczą jako dealer motocykli marki Kawasaki.
Zaangażował się później w działalność polityczną w ramach gaullistowskiego Zgromadzenia na rzecz Republiki, był członkiem biura krajowego tego ugrupowania. Od 2002 należał do powstałej m.in. na bazie RPR Unii na rzecz Ruchu Ludowego.
Obejmował szereg funkcji w administracji terytorialnej. W latach 1983–1990 był radnym Nicei. Od 1992 do 2002 zasiadał w radzie regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże (do 1998 jako pierwszy wiceprzewodniczący). Od 1985 wybierany w skład rady generalnej departamentu Alpy Nadmorskie, w latach 2003–2008 był jej przewodniczącym.
Od 1988 do 2005 sprawował mandat posła do Zgromadzenia Narodowego. Zrezygnował w związku z objęciem stanowiska ministra delegowanego ds. zarządzania terytorialnego w gabinecie Dominique’a de Villepin. W wyborach w 2007 ponownie został posłem, przyjął jednak ofertę pozostania w administracji rządowej jako sekretarz stanu przy ministrze spraw wewnętrznych (ds. terytoriów zależnych) w rządzie François Fillona.
W 2008 wybrano go na urząd mera Nicei. W związku z tym zrezygnował ze stanowiska w rządzie, powracając jednocześnie do pracy w parlamencie XIII kadencji. Po rekonstrukcji gabinetu z 23 czerwca 2009 został ministrem ds. przemysłu (podległym Christine Lagarde), pełnił tę funkcję do 13 listopada 2010. W wyborach parlamentarnych w 2012 uzyskał poselską reelekcję[1]. W 2014 ponownie został merem Nicei.
W grudniu 2015 jako kandydat centroprawicy, w tym powstałych na bazie UMP Republikanów, zwyciężył w drugiej turze wyborów na prezydenta regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, pokonując w niej jedną z liderek Frontu Narodowego Marion Maréchal-Le Pen[2]. Z uwagi na zasady łączenia stanowisk w czerwcu 2016 zrezygnował z urzędu mera Nicei, został natomiast pierwszym zastępcą mera[3]. 15 maja 2017 ponownie został merem Nicei, rezygnując uprzednio z kierowania regionem PACA[4]. W 2020 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję[5]. Pozostawał przy tym radnym regionu, utrzymując mandat również w 2021[6].
W 2017 utworzył ruch polityczny „La France audacieuse”, który w 2020 przekształcił w partię[7]. Zwolennik współpracy z prezydentem Emmanuelem Macronem. W 2021 zrezygnował z członkostwa w Republikanach[8]. W tym samym roku przystąpił do ugrupowania Horizons, którą założył Édouard Philippe[9].
Odznaczenia
- Oficer Legii Honorowej (2020)[10]
- Kawaler Legii Honorowej (2011)[10]
- Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2011)[11]
Przypisy
- ↑ Résultats des élections législatives 2012 (fr.). lexpress.fr, 17 czerwca 2012. [dostęp 2015-12-14].
- ↑ Elections régionales et des assemblées de Corse, Guyane et Martinique 2015 (fr.). interieur.gouv.fr. [dostęp 2015-12-14].
- ↑ Philippe Pradal officiellement élu maire de Nice (fr.). nicematin.com, 13 czerwca 2016. [dostęp 2016-07-03].
- ↑ Christian Estrosi réélu maire de Nice après sa démission de la présidence de la région PACA (fr.). lemonde.fr, 15 maja 2017. [dostęp 2017-05-15].
- ↑ Jérémy Maccaud: Nice: Christian Estrosi réélu sans surprise pour un troisième mandat (fr.). bfmtv.com, 28 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-29].
- ↑ Elections régionales et des assemblées de Corse, Guyane et Martinique 2021 (fr.). interieur.gouv.fr. [dostęp 2021-06-28].
- ↑ Christian Estrosi transforme sa «France audacieuse» en parti politique (fr.). leparisien.fr, 22 września 2020. [dostęp 2021-10-09].
- ↑ Christian Estrosi quitte à son tour LR en dénonçant une «dérive» (fr.). lepoint.fr, 6 maja 2021. [dostęp 2021-10-09].
- ↑ Christian Estrosi rejoint Horizons, le parti de l’ancien premier ministre Edouard Philippe (fr.). lemonde.fr, 1 grudnia 2021. [dostęp 2022-05-01].
- ↑ a b Décret du 31 décembre 2020 portant promotion et nomination dans l'ordre national de la Légion d'honneur (fr.). legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2021. [dostęp 2021-10-09].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 31 sierpnia 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2011 r. poz. 1090).
Bibliografia
- Christian Estrosi na stronie Zgromadzenia Narodowego XIII kadencji (fr.). [dostęp 2015-12-14].
- Nota biograficzna na stronie bike70.com (fr.). [dostęp 2015-12-14].
Media użyte na tej stronie
Autor: Joao Pedro Correia - www.joaomakesphotos.com, Licencja: CC BY 2.0
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Oficerskiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej