Christian Mayer

Christian Mayer

Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1972 Finkenstein
Klub	SV Faakersee
Debiut w PŚ	sezon 1989/1990
Pierwsze punkty w PŚ	15.12 1991, Alta Badia (9. miejsce – gigant)
Pierwsze podium w PŚ	13.12 1993, Val d’Isère (1. miejsce – gigant)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Igrzyska olimpijskie brąz Lillehammer 1994 Gigant brąz Nagano 1998 Kombinacja Mistrzostwa świata brąz Vail 1999 slalom Mistrzostwa świata juniorów srebro Geilo 1991 Supergigant brąz Geilo 1991 Kombinacja Puchar Świata (Slalom gigant) Mała Kryształowa Kula 1993/1994 2. miejsce 1999/2000 3. miejsce 1997/1998

Christian Mayer (ur. 10 stycznia 1972 w Finkenstein) – austriacki narciarz alpejski, dwukrotny medalista olimpijski, brązowy medalista mistrzostw świata oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli w klasyfikacji Pucharu Świata w gigancie.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Christian Mayer pojawił się w 1990 roku, podczas mistrzostw świata juniorów w Zinal. Zajął tam piąte miejsce w gigancie, szóste miejsce w zjeździe i dwudzieste miejsce w supergigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Geilo wywalczył srebrny medal w supergigancie, przegrywając tylko z Jure Koširem z Jugosławii. Na tej samej imprezie zdobył też brązowy medal w kombinacji, a w gigancie zajął piąte miejsce. W zawodach Pucharu Świata zadebiutował w sezonie 1989/1990. Pierwsze punkty wywalczył 15 grudnia 1991 roku w Alta Badia, zajmując dziewiąte miejsce w gigancie. W sezonie 1991/1992 punktował jeszcze dwukrotnie, ale nie poprawił tego wyniku, ostatecznie zajmując 79. miejsce w klasyfikacji generalnej. Jeszcze w 1992 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie zajął dwunaste miejsce w gigancie.

Pierwszy raz na podium zawodów Pucharu Świata stanął 13 grudnia 1993 roku w Val d’Isère, gdzie okazał się najlepszy w gigancie. W zawodach tych wyprzedził bezpośrednio Niemca Tobiasa Barnerssoi oraz Michaela von Grünigena ze Szwajcarii. W kolejnych startach jeszcze cztery razy stawał na podium w gigancie: 19 grudnia w Alta Badia był trzeci, a 11 stycznia w Hinterstoder, 6 marca w Aspen i 19 marca w Vail zajmował drugie miejsce. W efekcie był jedenasty w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta zdobył Małą Kryształową Kulę. W 1994 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie w swoim pierwszym starcie, kombinacji, nie ukończył rywalizacji. Parę dni później wystartował w gigancie, w którym po pierwszym przejeździe zajmował pierwsze miejsce, z przewagą 0,36 sekundy nad Ursem Kälinem ze Szwajcarii. W drugim przejeździe uzyskał jednak dziesiąty wynik co dało mu trzeci czas łączny i brązowy medal. Ostatecznie stracił 0,12 sekundy do Niemca Markusa Wasmeiera i 0,10 sekundy do Kälina.

Kolejne pucharowe zwycięstwo odniósł dopiero 21 grudnia 1997 roku w Alta Badia, gdzie ponownie był najlepszy w gigancie. W sezonie 1997/1998 wynik ten powtórzył 3 stycznia w Kranjskiej Gorze, a 28 lutego w Yongpyong zajął drugie miejsce. W klasyfikacji generalnej zajął dziewiąte miejsce, a w klasyfikacji giganta był trzeci za swym rodakiem Hermannem Maierem oraz von Grünigenem. W lutym 1998 roku brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano, jednak nie zdobył medalu w swej koronnej konkurencji, zajmując piąte miejsce. Wywalczył za to brązowy medal w kombinacji, plasując się za innym Austriakiem, Mario Reiterem i Lasse Kjusem z Norwegii. Mayer uzyskał tam trzeci czas zjazdu i czwarty wynik w slalomie do kombinacji.

W międzyczasie tylko dwukrotnie plasował się na pucharowym podium: 22 grudnia 1994 roku w Alta Badia był trzeci w gigancie, a 26 listopada 1995 roku w Park City był drugi w slalomie. W klasyfikacji generalnej plasował się jednak poza czołową dziesiątką. W tym czasie wystąpił na mistrzostwach świata w Sierra Nevada w 1996 roku, gdzie był szósty w gigancie i dziewiąty w slalomie. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Sestriere jego najlepszym wynikiem było czwarte miejsce w kombinacji. Walkę o brązowy medal przegrał tam z Mario Reiterem o 0,11 sekundy.

Ostatni medal na arenie międzynarodowej zdobył na rozgrywanych w lutym 1999 roku mistrzostwach świata w Vail. Zajął tam trzecie miejsce w slalomie, w którym wyprzedzili go tylko Kalle Palander z Finlandii oraz Lasse Kjus. Do zwycięzcy Mayer stracił 0,13 sekundy, a do drugiego miejsca zabrakło mu 0,02 sekundy. Na tej samej imprezie był też ósmy w gigancie i czwarty w kombinacji, w które w walce o medal lepszy o 0,27 sekundy był Szwajcar Paul Accola. W zawodach pucharowych na podium stawał siedmiokrotnie, w tym 11 marca w Sierra Nevada zwyciężył w supergigancie. W klasyfikacji generalnej dało mu to siódme miejsce, w supergigancie był czwarty, a w gigancie piąty. Podobne wyniki osiągał w sezonie 1999/2000, który ukończył na ósmej pozycji. Na podium stawał cztery razy, z czego trzy razy zwyciężał: 22 grudnia w Saalbach-Hinterglemm, 8 marca w Kranjskiej Gorze i 11 marca 2000 roku w Hinterstoder był najlepszy w gigancie. W klasyfikacji giganta był tym razem drugi za Hermannem Maierem.

Austriak startował jeszcze przez pięć lat, uzyskując stopniowo coraz słabsze wyniki. Ostatni raz na podium w zawodach Pucharu Świata stanął 4 stycznia 2000 roku w Kranjskiej Gorze, gdzie był drugi w gigancie. W tym okresie najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2000/2001, który zakończył na 36. pozycji. Był też między innymi siódmy w klasyfikacji giganta w sezonie 2002/2003. W 2003 roku wystartował na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, gdzie w swojej koronnej konkurencji był czternasty. Kilkukrotnie zdobywał medale mistrzostw Austrii, w tym złote w gigancie i kombinacji w 1992 roku^[1]. Ponadto w 1994 roku otrzymał Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii^[2]. W 2005 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
12.	18 lutego	1992	Albertville	Gigant	2:06,98 min	+3,08 s	Alberto Tomba
DNF	15 lutego	1994	Lillehammer	Kombinacja	3:17,53 min	–	Lasse Kjus
3.	23 lutego	1994	Lillehammer	Gigant	2:52,46 min	+0,12 s	Markus Wasmeier
3.	12 lutego	1998	Nagano	Kombinacja	3:08,06 min	+2,05 s	Mario Reiter
9.	19 lutego	1998	Nagano	Gigant	2:38,51 min	+2,16 s	Hermann Maier
5.	21 lutego	1998	Nagano	Slalom	1:49,31 min	+1,78 s	Hans Petter Buraas

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF	19 lutego	1996	Sierra Nevada	Kombinacja	3:31,95 min	–	Marc Girardelli
6.	23 lutego	1996	Sierra Nevada	Gigant	1:58,63 min	+2,48 s	Alberto Tomba
9.	25 lutego	1996	Sierra Nevada	Slalom	1:42,26 min	+2,25 s	Alberto Tomba
10.	3 lutego	1997	Sestriere	Supergigant	1:29,68 min	+1,09 s	Atle Skårdal
4.	6 lutego	1997	Sestriere	Kombinacja	3:10,40 min	+1,40 s	Kjetil André Aamodt
4.	9 lutego	1999	Vail	Kombinacja	2:43,09 min	+0,80 s	Kjetil André Aamodt
8.	12 lutego	1999	Vail	Gigant	2:19,31 min	+1,94 s	Lasse Kjus
3.	14 lutego	1999	Vail	Slalom	1:42,12 min	+0,13 s	Kalle Palander
14.	12 lutego	2003	Sankt Moritz	Gigant	2:45,93 min	+1,42 s	Bode Miller

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
6.	21 marca	1990	Zinal	Zjazd	1:19,42 min	+1,72 s	Kjetil André Aamodt
20.	22 marca	1990	Zinal	Supergigant	1:24,30 min	+3,94 s	Kjetil André Aamodt
5.	24 marca	1990	Zinal	Gigant	2:20,38 min	+2,48 s	Lasse Kjus
2.	8 kwietnia	1991	Geilo	Supergigant	1:27,16 min	+0,35 s	Jure Košir
11.	11 kwietnia	1991	Geilo	Zjazd	1:05,48 min	+1,52 s	Ivan Bormolini
5.	12 kwietnia	1991	Geilo	Gigant	2:04,64 min	+0,29 s	Massimo Zucchelli
8.	14 kwietnia	1991	Geilo	Slalom	1:33,29 min	+0,83 s	Casey Puckett
3.	14 kwietnia	1991	Geilo	Kombinacja	?	–	Bruno Kernen

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1991/1992: 79.
• sezon 1992/1993: 82.
• sezon 1993/1994: 11.
• sezon 1994/1995: 34.
• sezon 1995/1996: 17.
• sezon 1996/1997: 28.
• sezon 1997/1998: 9.
• sezon 1998/1999: 7.
• sezon 1999/2000: 8.
• sezon 2000/2001: 36.
• sezon 2001/2002: 53.
• sezon 2002/2003: 38.
• sezon 2003/2004: 67.
• sezon 2004/2005: 143.
• sezon 2005/2006: 135.

Zwycięstwa w zawodach

1. Val d’Isère – 13 grudnia 1993 (gigant)
2. Alta Badia – 21 grudnia 1997 (gigant)
3. Kranjska Gora – 3 stycznia 1998 (gigant)
4. Sierra Nevada – 11 marca 1999 (supergigant)
5. Saalbach-Hinterglemm – 22 grudnia 1999 (gigant)
6. Kranjska Gora – 8 marca 2000 (gigant)
7. Hinterstoder – 11 marca 2000 (gigant)

• 7 zwycięstw (6 gigantów i 1 supergigant)

Pozostałe miejsca na podium

1. Alta Badia – 19 grudnia 1993 (gigant) – 3. miejsce
2. Hinterstoder – 11 stycznia 1994 (gigant) – 2. miejsce
3. Aspen – 6 marca 1994 (gigant) – 2. miejsce
4. Vail – 19 marca 1994 (gigant) – 2. miejsce
5. Alta Badia – 22 grudnia 1994 (gigant) – 3. miejsce
6. Park City – 26 listopada 1995 (slalom) – 2. miejsce
7. Yongpyong – 28 lutego 1998 (gigant) – 2. miejsce
8. Park City – 20 listopada 1998 (gigant) – 2. miejsce
9. Park City – 22 listopada 1998 (slalom) – 3. miejsce
10. Aspen – 27 listopada 1998 (supergigant) – 3. miejsce
11. Innsbruck – 21 grudnia 1998 (supergigant) – 2. miejsce
12. Kranjska Gora – 5 stycznia 1999 (gigant) – 2. miejsce
13. Bormio – 18 marca 2000 (gigant) – 2. miejsce
14. Park City – 22 listopada 2002 (gigant) – 2. miejsce
15. Alta Badia – 22 grudnia 2002 (gigant) – 3. miejsce
16. Kranjska Gora – 4 stycznia 2003 (gigant) – 2. miejsce

Przypisy

Bibliografia

• Oficjalna strona (wersja archiwalna) (niem.)
• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-30)]. (ang.)
• Profil na Alpine Ski Database (ang.)