Christian Panucci
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 12 kwietnia 1973 Savona | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 184 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | prawy obrońca | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Christian Panucci (ur. 12 kwietnia 1973 w Savonie) – włoski trener i piłkarz występujący najczęściej na pozycji prawego obrońcy.
Kariera klubowa
Christian Panucci jest wychowankiem klubu Genoa FC. W jego barwach zadebiutował w sezonie 1991/1992, jednak rozegrał wówczas tylko jedno spotkanie w Serie A. W kolejnych rozgrywkach Panucci był już podstawowym graczem swojej drużyny, natomiast po ich zakończeniu przeniósł się do AC Milan. W pierwszym sezonie występów na San Siro włoski obrońca wywalczył mistrzostwo Włoch oraz zwyciężył w rozgrywkach Champions League. W późniejszym czasie Panucci zdobył Superpuchar Europy, po raz drugi sięgnął po tytuł mistrza kraju oraz dwa razy wywalczył Superpuchar Włoch.
W trakcie sezonu 1996/1997 wychowanek Genoi podpisał kontrakt z Realem Madryt, gdzie w linii obrony grał u boku takich zawodników jak Fernando Hierro, Roberto Carlos i Manuel Sanchís. Razem z ekipą „Królewskich” Panucci w 1998 roku zwyciężył Ligę Mistrzów oraz Puchar Interkontynentalny, po czym latem 1999 roku odszedł do Interu Mediolan. W defensywie ekipy „Nerazzurrich” grał najczęściej z Laurentem Blanciem, Javierem Zanettim oraz Luigim Di Biagio.
Po roku spędzonym w tym klubie Włoch przeniósł się do Chelsea, jednak jeszcze w trakcie sezonu 2000/2001 przeszedł do AS Monaco. W obu tych drużynach nie mógł jednak przebić się do podstawowego składu, w efekcie czego w sezonie 2001/2002 roku zdecydował się na powrót do Włoch.
Panucci został graczem AS Roma i swój ligowy debiut w barwach nowego klubu zaliczył 16 września w przegranym 1:2 wyjazdowym pojedynku przeciwko Piacenzie Calcio. W Romie włoski defensor od razu wywalczył sobie miejsce w wyjściowej jedenastce, a w obronie grywał razem z takimi piłkarzami jak Vincent Candela, Walter Samuel, Cafu, Cristian Chivu, Traianos Delas oraz Philippe Mexès. W 2007 i 2008 roku Panucci razem z drużyną zdobył Puchar Włoch, natomiast w 2007 roku wywalczył również krajowy superpuchar.
30 lipca 2009 roku Panucci podpisał roczny kontrakt z Parmą. 23 lutego 2010 roku umowa między zawodnikiem i klubem została rozwiązana. 22 sierpnia tego samego roku ogłosił zakończenie kariery piłkarskiej[1].
Kariera reprezentacyjna
Panucci ma za sobą występy w młodzieżowych reprezentacjach Włoch. Razem z zespołem U-21 wywalczył Mistrzostwo Europy U-21 w 1994 roku oraz Mistrzostwo Europy U-21 w 1996 roku.
W seniorskiej kadrze Panucci zadebiutował 7 września 1994 roku w zremisowanym 1:1 wyjazdowym spotkaniu ze Słowenią, a pierwszego gola zdobył 8 października tego samego roku w wygranym 2:0 pojedynku z Estonią. Oba te mecze były częścią eliminacji do Euro 1996, jednak ostatecznie Panucci do kadry na turniej finałowy nie został powołany. Następnie włoski obrońca brał między innymi udział w eliminacjach do Mistrzostw Świata 1998, Tournoi de France 1997 oraz eliminacjach do Euro 2000.
Jego pierwszym wielkim turniejem w karierze były Mistrzostwa Świata 2002, na których „Squadra Azzura” została wyeliminowana w 1/8 finału przez współgospodarzy imprezy – Koreę Południową. Na mundialu tym Panucci był podstawowym graczem reprezentacji i wystąpił we wszystkich czterech spotkaniach. Następnie były zawodnik Realu Madryt został powołany do 23-osobowej kadry na Mistrzostwa Europy 2004. Tym razem Włosi swój udział w turnieju zakończyli już na rundzie grupowej, w której zajęli dopiero trzecią lokatę. Panucci w drużynie prowadzonej przez Giovanniego Trapattoniego miał zapewnione miejsce w wyjściowej jedenastce i zagrał w każdym z trzech meczów w pełnym wymiarze czasowym.
Następnie włoski piłkarz na ponad trzy lata rozstał się z zespołem narodowym, do którego powrócił dopiero na eliminacje do Euro 2008. 17 listopada 2007 roku w 92. minucie pojedynku ze Szkocją strzelił zwycięskiego gola na 2:1 i tym samym zapewnił Włochom awans do mistrzostw Europy. Na turnieju w Austrii i Szwajcarii podopieczni Roberto Donadoniego zostali jednak wyeliminowani w ćwierćfinale, kiedy to przegrali po serii rzutów karnych z późniejszymi mistrzami Europy – Hiszpanami. Wcześniej w spotkaniu rundy grupowej z Rumunią Panucci zdobył jedynego gola dla reprezentacji swojego kraju, a mecz zakończył się remisem 1:1. Następnie Włoch postanowił zakończyć reprezentacyjną karierę, a dla „Squadra Azzura” rozegrał łącznie 57 pojedynków i zdobył cztery bramki.
Przypisy
- ↑ Panucci announces retirement (ang.). Football Italia, 2010-08-22. [dostęp 2010-08-23].
Bibliografia
- Christian Panucci w bazie National Football Teams (ang.)
- Profil na FIGC (wł.)
| |||||||||||||||||||||||
|
| ||||||
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Albania
Autor: Садовников Дмитрий, Licencja: CC BY-SA 3.0
Christian Panucci working as an assistant coach for the Russia national football team before the 2014 FIFA World Cup qualifier against Azerbaijan in Moscow in 2012.