Reprezentowała barwy klubu Ijsclub Baambrugge. Największy sukces w karierze osiągnęła w sezonie 1986/1987, kiedy zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej Pucharu Świata na 1000 m. Wyprzedziły ją wtedy tylko Bonnie Blair z USA oraz kolejna Holenderka Ingrid Haringa. W sezonie 1989/1990 trzecie miejsce zajęła w klasyfikacji 500 m, ulegając Angeli Hauck z NRD i Bonnie Blair. Wielokrotnie stawała na podium zawodów tego cyklu, ale odniosła tylko jedno zwycięstwo: 10 marca 1989 roku w Inzell była najlepsza na 500 m. W 1990 roku wywalczyła brązowy medal podczas sprinterskich mistrzostw świata w Tromsø. Wynik ten powtórzyła na rozgrywanych w 1991 roku mistrzostwach świata w Inzell, gdzie lepsze okazały się NiemkaMonique Garbrecht oraz ChinkaYe Qiaobo. W 1988 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Calgary, zajmując dwunaste miejsce na 1000 m i siedemnaste na dwukrotnie krótszym dystansie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Albertville, była odpowiednio ósma czwarta i piąta. Na krótszym z tych dystansów walkę o medal przegrała z Monique Garbrecht. Brała także udział w igrzyskach w Lillehammer w 1994 roku, gdzie na 500 m zajęła dziewiętnaste miejsce, a w biegu na 1000 m była dwudziesta. W 1996 roku zakończyła karierę.
3. miejsce 
