Christine Stanton
| Data i miejsce urodzenia | 12 grudnia 1959 Cottesloe | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 183 cm | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Christine Frances Stanton z domu Annison (ur. 12 grudnia 1959 w Cottesloe[1]) – australijska lekkoatletka, specjalistka skoku wzwyż, dwukrotna medalistka igrzysk Wspólnoty Narodów, trzykrotna olimpijka.
Kariera sportowa
Zajęła 3. miejsce w skoku wzwyż na igrzyskach Konferencji Pacyfiku w 1977 w Canberze[2] oraz 6. miejsce w zawodach pucharu świata w 1977 w Düsseldorfie[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie zajęła 6. miejsce ex aequo z Andreą Bienias z Niemieckiej Republiki Demokratycznej[1]. Ponownie zajęła 3. miejsce na igrzyskach Konferencji Pacyfiku w 1981 w Christchurch[2]. W pucharze świata w 1981 w Rzymie była czwarta[3].
Zdobyła srebrny medal (przegrywając jedynie z Debbie Brill z Kanady, a wyprzedzając Barbarę Simmonds z Anglii) na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1982 w Brisbane[4]. Odpadła w kwalifikacjach na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[5]. Zajęła 11. miejsce (ex aequo z czterema innymi zawodniczkami) na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles[1] oraz 5. miejsce w pucharze świata w 1985 w Canberze[2]..
Stanton zdobyła złoty medal (wyprzedzając reprezentantki Irlandii Północnej Sharon McPeake i Janet Boyle) na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1986 w Edynburgu[4]. Odpadła w kwalifikacjach na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie[6]. Zajęła 7. miejsce na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu[1].
Była mistrzynią Australii w skoku wzwyż w latach 1975/1976, 1976/1977. 1979/1980, 1980/1981, 1982/1983, 1984/1985, 1985/1986 i 1986/1987, wicemistrzynią w 1977/1978, 1983/1984, 1987/1988 i 1988/1989 oraz brązową medalistką w 1974/1975 i 1981/1982. Była również mistrzynią swego kraju w skoku w dal w 1980/1981, wicemistrzynią w siedmioboju 1982/1983 i w biegu na 100 metrów przez płotki w 1983/1984, a także brązową medalistką w pięcioboju w 1979/1980, w skoku w dal w 1981/1982 i w siedmioboju w 1984/19856[7].
Czterokrotnie poprawiała rekord Australii w skoku wzwyż, doprowadzając go do wyniku 1,96 m, uzyskanego 26 stycznia 1985 w Adelaide[8]. Był to najlepszy wynik w jej karierze[9].
Przypisy
- ↑ a b c d Chris Stanton, olympedia.org [dostęp 2021-03-21] (ang.).
- ↑ a b c Pacific Conference Games, GBRAthletics [dostęp 2021-03-21] (ang.).
- ↑ a b 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010, IAAF, s. 73–74 [dostęp 2021-03-21] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
- ↑ a b Christine Frances Stanton, thecgf.com [dostęp 2021-03-21] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook, World Athletics, s. 310–311 [dostęp 2021-03-21] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook, World Athletics, s. 311 [dostęp 2021-03-21] (ang.).
- ↑ Christine 'Chris' STANTON (Annison) (WA) Female b. 12 Dec 1959, Australian Athletics [dostęp 2021-03-21] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 276. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
- ↑ Christine Stanton (neé Annison), Track and Field Statistics [dostęp 2021-03-21] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Christine Stanton w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2021-03-21].
- Christine Stanton (neé Annison), Track and Field Statistics [dostęp 2021-03-21] (ang.).
|
Flaga obok nazwiska oznacza narodowość zwyciężczyni, inną niż australijska; nr – nie rozegrano.
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
