Christophe Maé
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0 Christophe Maé (2012) | |
Imię i nazwisko | Christophe Martichon[1] |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 16 października 1975 Carpentras |
Instrumenty | skrzypce, perkusja, gitara akustyczna, harmonijka |
Gatunki | Pop soft rock |
Zawód | wokalista, kompozytor |
Aktywność | od 1993 |
Strona internetowa |
Christophe Maé, właściwie Christophe Martichon (ur. 16 października 1975 w Carpentras, w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, w departamencie Vaucluse) – francuski piosenkarz.
Życiorys
Dzięki ojcu muzykowi i miłośnikowi jazzu w wieku 6 lat rozpoczął naukę gry na skrzypcach, w wieku 12 lat na perkusji, a mając 16 na gitarze akustycznej i harmonijce.
Początkowo miał zostać cukiernikiem, ale szybko porzucił ten pomysł. Był też obiecującym sportowcem, jednak myśli o karierze przerwała choroba w wieku 16 lat. W latach 1993-1996 uczęszczał do konserwatorium Conservatoire de l’auditorium du Thor à Avignon, które ukończył z dyplomem Diplôme de Culture Musicale et Instrumentale (DCMI)[2].
Od osiemnastego roku życia Christophe daje rocznie około 200 koncertów. Początkowo występował w tzw. piano bars na południu Francji, a gdy miał 22 lata wystąpił w programie telewizyjnym Graines de star. Po programie podpisał kontrakt z Warner, w wyniku czego nagrał kilka piosenek, m.in. „Sa danse donne”, „J’ai la aime”, współpracując z Zazie. W lutym 2004 za namową przyjaciół wziął udział w castingu do roli brata Ludwika XIV w musicalu Le Roi Soleil. Muzyk otrzymał tę rolę i w przedstawieniu grał od 22 września 2005. Pierwszy solowy album Christophe’a „Sa danse donne” ukazał się w 2006.
Życie prywatne
Ze związku z Nadège Sarron ma dwóch synów: Julesa (ur. 2008) i Marcela (ur. 2013). Christophe Maé ostatecznie oświadczył się Nadège w 2016 poprzez swoją piosenkę „Ballerine”. Para pobrała się 29 czerwca 2017 w Porto-Vecchio.
Dyskografia
albumy
- 2006: Sa danse donne
- Je la aime
- Sa danse donne
- En ton nom
- Quitte à être seul
- Daisy
- Tout ce temps qui passe
- Partir
- Pardonne moi
- Ma peine capitale
- Laurine
- 2007: Mon paradis
- On s’attache
- Mon paradis
- Belle demoiselle
- Parce qu’on ne sait jamais
- Ça fait mal
- L’art et la manière
- C’est ma terre
- Maman
- Ma vie est une larme
- Va voir ailleurs
- Mon père spirituel
- Spleen
- 2008: Comme à la maison – zapis koncertu, który miał miejsce na plaży Santa Giulia na Korsyce.
- Mon Paradis
- Ma Vie Est Une Larme
- Va Voir Ailleurs
- On S’attache
- Ça Fait Mal
- Belle Demoiselle
- Maman
- Mon P’tit Gars
- J’ai Pas Le Sou
- Sa Danse Donne
- Mon Père Spirituel
- Tribute To Bob Marley
- Parce Qu’On Sait Jamais
- C’Est Ma Terre
- 2010: On trace la route
- Dingue, dingue, dingue
- J’ai laissé
- Pourquoi c’est beau...
- J’ai vu la vie
- Nature
- On trace la route
- La Rumeur
- Je me lâche
- Ne m’abandonne pas
- Donald dans les docks
- Manon
- 2013: Je veux du bonheur
- Je veux du bonheur
- Ma douleur, ma peine
- Tombé sous le charme
- Charly
- La poupée
- À l'abri
- L'automne
- Ma jolie
- Ne t'en fais pas
- L'Olivier
- It's only mistery
- 2016: L'attrape-rêves
- L'attrape-rêves
- La parisienne
- Californie
- Il est où le bonheur
- Les amis
- Marcel
- Lampedusa
- La vallée des larmes
- 40 ans demain
- Ballerine
single
- 2007: On s’attache
- 2007: Parce qu’on sait jamais
- 2008: Ça fait mal
- 2007: Ça marche (z musicalu Le Roi Soleil)
- 2008: Belle demoiselle
- 2008: C’est ma Terre
- 2008: Mon p’tit Gars
- 2008: Ma vie est une larme
- 2010: Dingue, dingue, dingue
- 2010: J’ai laissé
- 2010: Je me lâche
Przypisy
- ↑ Christophe Maé w bazie Discogs.com (ang.)
- ↑ Jason Ankeny: Christophe Maé Biography (ang.). AllMusic. [dostęp 2021-01-28].
Media użyte na tej stronie
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Christophe Maé aux NRJ Music Awards