Christophe Malavoy

Christophe Malavoy
Ilustracja
Christophe Malavoy (2015)
Data i miejsce urodzenia21 marca 1952
Reutlingen, Badenia-Wirtembergia, Niemcy
Zawódaktor, scenarzysta, reżyser
Współmałżonek

Isabelle Malavoy

Lata aktywnościod 1975

Christophe Malavoy (ur. 21 marca 1952[1] w Reutlingen[2]) – francuski aktor, scenarzysta i reżyser filmowy.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Reutlingen w Niemczech, gdzie jego ojciec stacjonował jako oficer. Uczęszczał do École de la rue Blanche w Paryżu. Zadebiutował wraz z trupą tetralną KHI, kierowaną przez amerykańskiego reżysera Stuarta Seide w sztukach: Troilus i Kresyda (1974), Szkoda, że jest dziwką (1975) i Miarka za miarkę (1976).

Kariera

Swoją pierwszą rolę ekranową jako żołnierz otrzymał w komedii Nie ujdzie Ci to płazem! (Soldat Duroc, ça va être ta fête, 1975) u boku Roberta Webbera. Dopiero trzy lata później zauważono go jako agenta 8956 w dramacie kryminalnym Folder 51 (Le Dossier 51, 1978). Po występie jako Automarchi w dramacie Honor kapitana (L'Honneur d'un capitaine, 1982), rola Christophe’a w komedii Rockowa rodzina (Family rock, 1982) przyniosła mu Césara dla najlepszego debiutanta. W 1985 został uhonorowany nagrodą im. Jeana Gabina. Kolejne dwie nominacje do nagrody Césara zdobył za rolę Simona w melodramacie Kobieta mego życia (La femme de ma vie, 1986) z Jane Birkin i Jeanem-Louisem Trintignantem oraz jako kierownik fabryki obuwia Charles Sambrat w dramacie wojennym Roberta Enrico Zmęczony (De guerre lasse, 1987) u boku Nathalie Baye i Pierre’a Arditi[3].

Wyreżyserował filmy telewizyjne, w tym La Ville dont le prince est un enfant (1997) i Ceux qui aiment ne meurent jamais (2004).

Życie prywatne

Razem z żoną Isabelle i tójką dzieci - Camille, Pauline i Romainem - zamieszkał na wsi, daleko od stolicy Francji[4].

Filmografia

  • 1975: Nie ujdzie Ci to płazem! (Soldat Duroc, ça va être ta fête) jako żołnierz
  • 1982: Równowaga (L'Affaire Seznec) jako Tintin
  • 1982: Honor kapitana (L'Honneur d'un capitaine) jako Automarchi
  • 1984: Śmierć we francuskim ogrodzie (Péril en la demeure) jako David Aurphet
  • 1986: Kobieta mego życia (La femme de ma vie) jako Simon
  • 1987: Krzyk sowy (The Cry of the Owl) jako Robert
  • 1987: Zmęczony (De guerre lasse) jako Charles Sambrat
  • 1991: Pani Bovary (Madame Bovary) jako Rodolphe Boulanger
  • 2005: Clara Sheller jako Bertrand
  • 2006: Laura – śmierć zapisana w kartach jako Max Fontane
  • 2011: Delikatność (La Délicatesse) jako ojciec Nathalie

Przypisy

  1. ↑ Christophe Malavoy (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-01-17].
  2. ↑ Christophe Malavoy (fr.). AlloCiné. [dostęp 2016-01-17].
  3. ↑ Christophe Malavoy (wł.). MYmovies. [dostęp 2016-01-17].
  4. ↑ Christophe Malavoy (fr.). Gala. [dostęp 2016-01-17].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

ChristopheMalavoyLM2015.jpg
Autor: Selbymay, Licencja: CC BY-SA 4.0
Christophe Malavoy au Mans le 18 septembre 2015.