Chroły (rejon głębocki)

Chroły
Хралы
Хролы
Państwo

 Białoruś

Obwód

witebski

Rejon

głębocki

Sielsowiet

Psuja

Populacja (2009)
• liczba ludności


30[1]

Kod pocztowy

211819

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Chroły”
Położenie na mapie Białorusi
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Ziemia55°10′29″N 28°15′30″E/55,174722 28,258333
Portal Białoruś

Chroły (biał. Хралы; ros. Хролы) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Psuja, nad Jeziorem Iwieś[2].

Historia

W czasach zaborów dobra w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[3].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Prozoroki[4].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 135 osób, 36 było wyznania rzymskokatolickiego a 99 prawosławnego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Były tu 22 budynki mieszkalne[5]. W 1931 w 31 domach zamieszkiwały 152 osoby[6].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Prozorokach i prawosławnej w Psuji. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Prozorokach[7].

Położone były w pobliżu granicy ze Związkiem Sowieckim.

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[8][9]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[10].

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

Uwagi

  1. ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy

  1. ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. ↑ maps.by. [dostęp 2019-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].
  3. ↑ Chodorowo, wieś, powiat dzisieński, gmina Prozoroki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 313.
  4. ↑ gmina wiejska Prozoroki. Radzima. [dostęp 2019-08-13]. (pol.).
  5. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 68.
  6. ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 23.
  7. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 246.
  8. ↑ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf.
  9. ↑ okupacja sowiecka ziem polskich, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-04-03].
  10. ↑ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.

Bibliografia

Gmina Prozoroki (II Rzeczpospolita)
Miasteczko
Wsie
Zaścianek
Kolonie
Folwarki
Majątki
Osada tartaczna
Osada kolejowa
Osada
Koszarka kolejowa
Osada wojskowa
Okolica szlachecka

Media użyte na tej stronie

Belarus Vitebsk region adm location map.svg
Autor: Nzeemin, Licencja: CC BY-SA 2.0
Позиционная карта Витебской области.
Poland (1939) location map.png
(c) Lukasb1992 z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Mapa lokalizacyjna Polski — 1939 (marzec – wrzesień).